''Τι κανεις;''Απομακρυνομαι βιαστικα.Σηκωνομαι ορθια και η αμηχανια των ματιων του πανω μου με κανουν να καθησω ξανα πιο μακρυα του φυσικα.
''Σε ρωτησα κατι.''επαναλαμβανω αφου δεν παιρνω απαντηση πισω.
''Νομιζα οτι το ηθελες.''Λεει με απολυτη ηρεμια.
'Να ηθελα τι;''Τιναζω τα χερια μου νευρικα.
''Μην το παιζεις τοσο αθωα..''Λεει με χαιρεκακο υφος.
''Οριστε;''Σμιγω τα φρυδια μου.''Τι ειναι αυτα που λες; Σου εδωσα εγω..σημαδι οτι θελω να σε ...;''Σταματαω.Αυτος γελαει ειρωνικα.
'Σε αυτα τα πραγματα δεν υπαρχουν σημαδια υπαρχει ενστικτο.''Λεει με σοφιστικε υφος.
''Τοτε το ενστικτο σου , σου λεει λαθος.''Γυριζω και κοιταζω ευθεια.Οχι οτι δεν εχω σκεφτει να φιλησω τα χειλη του αλλα αυτο μου ηρθε τελειως αποτομα. Δεν ειμαι απο τις κοπελες που θα κανουν φασεις και θα δινονται σε αγορια της ηλικιας τους τοσο απλα.
''Σορρι τοτε.''Ψιθυριζει.''Παρ'ολα αυτα..''Σταματαει περνωντας μια ανασα.''Σκεφτομαι οτι τα χειλη σου ειναι περιεργα.''Ξεστομιζει και εγω τον κοιταζω τρομαγμενη.
''Τι εννοεις;''Τα αγγιζω αυθορμητα.
''Το ενα ειναι μεγαλυτερο απο το αλλο και οταν ειναι κλειστα δειχνουν μικρα μα οταν μιλας φαινονται τελειως διαφορετικα.''Εξηγει.
''Αυτο ειναι καλο ή κακο;''Τον ρωταω μπερδεμενη.
''Καλο..''Προσπαθει να κρυψει ενα πονηρο χαμογελο.
''Νομιζω μπορουμε να σταματησουμε αυτη την κουβεντα για τα χειλη μου..''Λεω καθως νιωθω σιγα σιγα ενα καψιμο στα μαγουλα.
''Αχα.''Βγαζει απο την τσεπη του ενα πακετο τσιγαρα και αναβει ενα.
''Θες;''Με εχει ξαναρωτησει.
''Οχι.''Αρνουμαι βιαστικα.
''Ενταξει.''Βαζει το πακετο ξανα στην τσεπη της βερμουδας του.
Αναβει το τσιγαρο και το αφηνει στα χειλη του τα οποια πρεπει να σταματησω να κοιταζω. Νομιζω με την αρνηση μου να τον φιλησω , να καταλαβε οτι δεν θελω τιποτα ερωτικο μαζι του.
''Γιατι καπνιζεις;''Τον ρωταω για να εχουμε να πουμε κατι.
''Κλασσικη ερωτηση.''Στριφογυριζει τα ματια του.
''Απαντα.''Στριφογυριζω και τα δικα μου.
''Με χαλαρωνει.''Ανασηκωνει τους ωμους τους βγαζωντας τον καπνο εξω.
''Μονο αυτο;''Περιμενα καποια θεωρια.
''Τι αλλο περιμενες;''Με κοιταζει κλεφτα μεσα απο τον λευκο καπνο.
''Κατι πιο..σημαντικο ισως.''Του εξηγω.
''Όχι απλως αυτο.Γιατι δεν δοκιμαζεις;''Δειχνει το τσιγαρο του.
''Δεν νομιζω..''Κουναω αρνητικα το κεφαλι του.
''Μια τζουρα μονο..''Ρουφαει βιαστικα.
Κουναω αρνητικα το κεφαλι μου ξανα.''Δεν θα εθιστεις απο μια τζουρα.''Με κοιταζει μεσα στα ματια.
''Δεν υπαρχει λογος να καπνισω αρα δεν κανω.''Προσπαθω να φανω καθετη για να μην με ξαναπιεσει.
''Κοτα.''Γελαει ειρωνικα.
''Δεν πιανουν αυτα σε μενα.''Λεω με σφιγμενα δοντια.
''Ποια;''Προσπαθει να κρυψει ενα πανεμορφο χαμογελο.
''Με μειωνεις για να νευριασω και να κανω αυτο που θες.''Του λεω και με το ζορι κρατιεται να μην χαμογελασει.
''Εξυπνο σκατομωρο..''Ρουφαει ξανα καπνο.''Τοτε αν κανεις δυο τζουρες θα απαντησω σε μια ερωτηση σου.''Ριχνει και τον τελευταιο του ασσο.
Το σκεφτομαι.Θα ηθελα πολυ να ρωτησω για τους φιλους του.Και για εκεινα τα παιδια που συναντησαμε στον δρομο και ειπα οτι βρηκε αλλη κουκλα.Εχω να ρωτησω τοσο πολλα που αυτες οι δυο τζουρες μου φαινονται δελεαστικες.
''Ενταξει.''Η απαντηση του δεν τον σοκαρει καθολου.
''Το ηξερα..''Ψιθυριζει στον εαυτο του αλλα τον ακουω.''Οριστε μου το δινει στα δαχτυλα.
''Μην αφησεις τον καπνο να κατεβει στα πνευμονια σου.''Με συμβουλευει αν κι δεν καταλαβαινω τι εννοει.
Το φερνω κοντα στα χειλη μου υστερα κοιταζω αυτον.
''Καντο.''Με προτρεπει.Ανοιγω το στομα μου και αφηνω το τσιγαρο στα χειλια μου.
''Τωρα ρουφα..''Λεει αργα και εγω το κανω.Πικρος καπνος μπαινει μεσα στο στομα μου.Δεν ξερω τι να τον κανω.Αυτοματα ανοιγω το στομα μου καθως καταπινω.Αρχιζω να βηχω και εκεινος χαμογελαει με ευχαριστηση.
''Πως σου φανηκε;''Μου παιρνει το τσιγαρο απο τα δαχτυλα.
''Σκατα.''Λεω μονολεκτικα καθως προσπαθω να χαλαρωσω απο τον βηχα.
''Ομως πρεπει να ρουφηξεις ακομα μια..''Μου το ξαναδινει.
''Αυτο δεν ειναι δικαιο.''Παραπονιεμαι.''Δυο τζουρες , δυο ερωτησεις.''Το διαπραγματευομαι.
''Δεν παει ετσι. Αλλα συννενοηθηκαμε.''Το απορριπτει.
''Δυο τζουρες , δυο ερωτησεις.''Επιμενω.
''Οχι ειπα.''Με αγριοκοιταζει.
YOU ARE READING
30 Days to Suicide
Teen Fiction.. Καθε 30 μερες το φεγγάρι μας χαρίζει την ομορφιά του. Και μετα ξανά απο την αρχη, περιμένεις αλλες 30 μερες. Ο Κρίστιαν αποφασίζει σε 30 μερες να σκοτώσει καθε μισητό, βαρετό κομματι της ζωής του. Τα σχέδια του χαλανε απρόσμενα οταν μια κοπελα πρ...