ocean waves 。ᵈˢᶜ

01

chapter one

"I'm sorry." Laki ang pagdadalamhati ng magulang ni Ocean sa kondisyon ng kanilang anak na nasalukuyan nasa isang ospital room na punong-puno ng mga makina na tumutulong sa kaniya para mabuhay.

Bata pa lamang si Ocean ngunit may sakit na ito na alam nilang magiging resulta ito ng pagkawala nila sa nagiisang anak nila.

"She has an Autoimmune Disease pero hindi pa rin maiidentify kung ano yon." Tuloy pa rin ang pagsalita ng doktor sa magulang, napatingin ang mga magulang niya sa mga doktor habang siya ay pinagmasdan lamang si Ocean sa kama na nilalaro ang mga ragged dolls na gustong-gusto niya at pati ang teddy bear na binigay ng napakamahal niyang Lola.

"As of now, we will still look with our best to identify kung anong klaseng sakit ang meron si Ocean." Sambit ng doktor, napansin ni Ocean na parang malungkot ang tatlo kaya tinawag ni Ocean ang kaniyang ina.

"Mommy," Tugon ng inosenteng bata habang nakangiti parin despite sa kondisyon niya na kritikal "Do not cry, gagaling po ako diba?"

Tapa-tango na lang ang mom niya na kahit alam niya na baka impossible na rin ito mangyayari. Hindi na rin mapigilan ng doktor ang sitwasyon kaya't uminom ito ng tubig upang madistract ang sarili na umiyak.

"Ocean anak," Nilapitan ng kaniyang ina at umupo ito sa tabi niya.

"Mommy kelan po tayo lalabas? Gusto na po kasi ni Janelle na lumabas na tayo eh. Diba Janelle?" Tanong nito sa paboritong ragged doll niya na si Janelle.

"Zyle ..." Pabulong na tinawag ng ina ni Ocean ang kaniyang asawa. Hanggang ngayon hindi pa rin matanggap ng ama nito ang kondisyon ng bata.

"Oo anak, lalabas tayo." Ngumiting mapait na sinabi ng kaniyang ama sa kaniya.

Despite all of the pain Ocean had, she tends to be a strong little 7 year old girl na may sakit sa immune system niya.

Samantala naman sa labas ng kwarto ni Ocean,

May isang nars naman na tumatakbo kakahabol na naman sa bata na anak ng isa sa may-ari nitong ospital na ito.

Ibig sabihin non, balang araw possible na sa kaniya pupunta ang ospital nito kapag lumaki na siya.

Kilala itong batang to sa pagiging kulit nito at halos lahat ng nars na nagbabantay sa kaniya kapag nasa duty ang kaniyang magulang ay halos lahat ayaw nito bantayan.

"Pakiusap Sicheng! Tumigil ka!" Sigaw ng secretary ng tatay ng bata but then the little kid was just amused and loved exploring this hospital.

Deep inside he wanted to be like his parents. This little kid, aged in 7 years old had thought to have a passion for this.

"Gusto ko makita si Daddy!" Sicheng whined and yet he kept on running.

"Babalik din yun, Sicheng." Sambit ng secretary sa batang urat na urat na makita ang tatay niya "Chineck niya lang ang batang pasyente niya at baka mawala ka pa kapag hinanap mo yun. Napakalaki ang ospital na to jusko." Sambit ng dalagang secretary.