look at the stars :: jw + mt

0.7☆

son zamanlarda garip hissediyordum.

neydi bunun adı tam olarak?

beynimi saçma sorular işgal ediyordu. ve daha da kötüsü bunu durdurmanın henüz bir yolunu bulamamıştım.

biraz rahatlamak için annemi ziyarete gitmeye karar verdim.

bulabildiğim en şık kıyafetlerimi giymiştim ve yol kenarındaki bir dükkandan bir buket beyaz gül almıştım.

annemin en sevdikleriydi.

neden çok sevdiğini hiç öğrenememiştim. ne zaman sorsam hep babamla ilgisi olduğunu söylerdi.

zamanı gelince söyleyeceğim derdi. bilmiyordum zamanı gelmiş miydi ama o artık benimle değildi.

hiçbir zaman öğrenemeyecektim.

-

''anne. beni izliyor musun?'' dedim karşımda annemle seneler önceki yarışmada çekildiğimiz fotoğraf kahverengi çerçeveden bana bakıyordu.

çok mutlu görünüyorduk. gülmeyeli o kadar olmuştu ki garip hissettirmişti fotoğrafa bakmak. 

''iyiyim.'' dedim.

''senin yokluğun dışında her şey tamam.''

''alışmaya çalışıyorum. ama çok zor o yüzden bana hak ver. ve benim için sakın üzülme.''

''zaten yanımdayken yeterince üzüldün.''

''hem o kadar kötü değilim ki.''

''hatta bir arkadaşım bile var. adı mark.çok değişik birisi. tanışmış olsaydın benim için yaratıldığını düşünürdün eminim.''

''onun sayesinde son zamanlarda daha iyi gibiyim. az  da olsa gülümsüyorum onu düşünürken. bu normal bir şey değil mi? insanlar arkadaşlarını düşününce gülümseyebilirler değil mi?''

''her neyse.''

''seni çok özlüyorum. lütfen arada sırada rüyalarıma gel.''

''yüzünü unutmak istemiyorum ama ara ara aklımdan silinir gibi oluyor. kendimi öldürmek istiyorum öyle zamanlarda. nefret ediyorum kendimden.''

''özür dilerim anne. sakın bu yüzden darılma bana.''

''en yakın zamanda tekrar geleceğim.''

  ''seni seviyorum.''