Against Neighbor

11

Yine birgün ısrarlara dayanamayarak bir ton ödevim olmasına rağmen sırf bayanqueen88 istedi diye bölüm atıyorum. Sonra elimde bölüm kalmazda bölümler geç gelirse hepsi bu arkadaşın suçu bilginize iyi okumalar hepinize

Veeeeee en önemlisi ve en güzeli         1K OLDUK
yeyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻cidden çok sevindim okuyan herkese çok ama çoooooook teşekkür ederim yorum yapan ve beğenenlere dahada çok teşekkür ederim ballarım benim😍😍 en başından beri yanımda olan 3 lü kendini biliyolar en çok onlara teşekkür ederim hepiniz iyiki varsınız seviliyosunuz 😘😘❤️😘❤️😘😘😘

                          Lauren

Sabah gözlerimi açtığımda tanımadığım bir odada olduğumu fark ettim. Üstümde hafif bir ağırlığın olmasıda cabası. Boynuma doğru nefes alan biri vardı. Ve tanıdık kokuyu aldığımda dün gece gözümde canlandı. Dün geceyi düşünürken dudaklarımı dişleyip gülümsemeye başladım.
Camila bacağının birini üzerime atmış. Tüm vücudunuda üzerime bırakmıştı.

Onu izlemeye başladığımda. Kusursuz yüzünü izleyerek mest oldum. En çok burnuna ve dudaklarına bayılıyordum o kadar güzeldiki. Yavaş yavaş uyanmaya başlıyordu. Gözlerini kırpıştırıp zaten beni sıkıca sarmalayan kollarını dahada sıkarak kafasını boynuma soktu. Kokumu içine çektiğinde gülümsemeden edemedim. Boğuk çıkan sesiyle "günaydın" dediğinde bi insanın uyku mahmutluğu sesi bile güzel olabilir mi? diye kendi kendime sordum. İç sesim demekki olabiliyormuş dediğinde.

Onu daha fazla bekletmeden bende "günaydın" dedim. Kafasını boynumdan çıkartıp gözlerini açarak bana bakmaya başladığında bende ona bakmaya başladım. "Güne seninle başlamak zannettiğimden çok daha güzelmiş" dediğinde gülümseyerek "bencede öyle" dedim. Bu huzurlu anı bozmak istemesemde "gitmemiz gerek biliyorsun değil mi? benim işe seninse okula "dediğimde gülümseyen suratını düşürerek "sikmişim okulunu gitmek istemiyorum" diyerek üstüme çıkarak kucağıma oturup kollarını belime doladı. kafasınıda köprücük kemiğime koyduğunda.

Yaptığı harekete sesli bir şekilde gülerken kendimi bir anne onu ise benim minik bir bebeğimmiş gibi hissetmeme sebep oldu kollarımı omzuna doladığımda. "Bugün işe gitmesen ne olur?" Lütfen bir güncük gitme izin al işten akşam bara gidersin her türlü zaten"dediğinde. Kafasını kaldırıp yavru köpek bakışları attı.

Bana masum masum bakarken onun bu halini hiç görmediğimi fark ettim. Bebek gibiydi. Onun bir çok yönünü görmüştüm. Örneğin adam döverken, insanları sıkıştırırken, bağırırken, zor kullanırken ama bu hallerini sadece bana özel yapması ve bana karşı böyle davrandığını görmem sevinmeme sebep oluyordu.

Ona bakıp "pekala izin almaya çalışırım" dediğimde anında gözleri parlayıp sevinçle çığlık atarak dudaklarıma uzandı. Uzun bir öpücük kondurduğunda buna alışmamın hiçte zaman almayacağını fark ettim. Çünkü onu ve dudaklarını her zaman yanımda istemeye başlamıştım bile üstümden kalkıp hızla telefonumu aramaya başladığında yatak başlığına sırtımı yaslayarak onu izledim.

Telefonu bulup hızla yanıma gelerek bana uzattığında bahane düşünmeye başladığım sıra tekrar kucağıma doğru oturdu. Bana bu kadar yakın olması kalp krizi geçirmek istememe sebep olup düşünmemi engellerken patronu arayıp bugün biraz hasta olduğumu gelmesem onun için bir sorun olup olmadığını sorduğumda. Dinlenmem ve yarın turp gibi oraya gelmem şartıyla hiç bir sorun olmayacağını söyledi.