#COMPLICATED (COMPLETED)

Chapter Thirty three

Kanina ko pa tinititigan si Lucas na hanggang ngayon ay masama ang tingin kay Eric. Oo magkakasama kami. We're set to do the photoshoot.

"Stop looking at him like that Lucas ano ba?" saway ko dito dahil kanina pa nakakunot ang noo nito at nakatiim ang mga labi na parang naghahamon ng away.

Tumingin naman agad ito sakin matapos ang sinabi ko. Tinaasan ko lamang ito ng kilay. We're back here in Palawan dahil dito naman talaga isinagawa ang naunang photoshoot at isa pa dito din nakuhanan ang mga kumalat na pictures namin noon ni Lucas.

"Guys, Let's go. Denny come here please." tawag sa akin ni Angel. Agad ko naman itong dinaluhan.

"Here's your room and beside this room is yours brother. Alright?"

"We can share the same room Angel. Bakit ikinuha mo pa ko?" banas na sabi ni Lucas na ikinalaki ng mata ko. Ang gagong 'to! May binabalak pa ata. Sinamaan ko naman ito ng tingin na ikinangisi lamang nito.

Ganun din naman ang ikinasama ng tingin ni Angel sa kapatid nito at dali daling nilapitan ito at saka piningot ang tenga.

"A-aray. Aaah ano ba. Sht." daing nito ng hindi tigilan ni Angel ang tenga nito. Buti nga!

"Walang hiya ka talaga Lucas Nathan at anong binabalak mo ha? Tigilan mo 'tong si Denny nasa trabaho tayo maliwanag?" nanggagalaiting katwiran nito sa kapatid saka lamang tinigilan ang ginagawa ng nakitang tumango ito sa kanya.

"Good. Now take a rest both of you. Bukas na tayo magsisimula." nakangiti na ngayong sabi nito at umalis na.

Natatawa ko namang tiningnan si Lucas ma ngayo'y nakasimangot na nakatingin sakin. Why you're so cute? Hindi ko naman mapigilang asarin ito.

"You love making fun of me huh?" Lucas said at hindi na ko nakatiis na hindi matawa sa itsura nito kanina.

"Y-you should have seen your face. Hahaha" tawa ko pa dito habang nakahawak sa tiyan.

"Ahh gusto mo yan huh." nanlaki naman ang mata ko ng akmang lalapit ito sakin kaya napatakbo naman ako papasok sa kwarto ko.

"Lucas ano ba?! N-no. Hahaha. T-tama na haha." nahabol pa din ako nito papasok ng kwarto at ngayo'y nakadagan na nga ito sakin.

Natigilan naman ito at unti unti namang humihina ang pagtawa ko ng mapagtanto kung anong posisyon namin. Gulp!

Iniangat naman nito ang isang kamay at inayos ang nagulo kong buhok at mataman na ngayon itong nakatitig sa mukha ko.

"I still can't believe that you're this close hon. Nalalapitan, nahahawakan at kapag sinuswerte nahahalikan." nakangiting sambit nito na ikinapula naman ng pisngi ko.

"I'm completely aware how many guys out there would like to replace me now. Can you imagine how lucky I am?" seryosong sabi nito habang patuloy na inaayos ang buhok ko.

Tikom lamang ang bibig na nakatingin ako dito at inaantay na magpatuloy ito. I just don't want to interrupt him. I want to hear everything.

"Who would have thought that this may happen? Parang napakaimposible.. pakiramdam ko nananaginip pa din ako. Before, I'm just watching you from afar. Okay na nga ako dun eh but I never expect that we'll be this close. The first time I saw you at that party  I already know that destiny is giving me a chance and who am I to let that opportunity pass hmm?"

"Yeah. I still remember how boastful and arrogant you are." tukso ko dito

"I knew it but that was planned. I want to leave a bad impression para mas lalo mo kong matandaan. But seriously.. it works right?" sabi pa nito habang taas baba ang kilay.