Chapter Thirty nine

62 5 9
                                    

"What do you need this time Lucas?" agad na sabi ko dito pagkasagot na pagsagot ko pa lang sa tawag nito. " Is this another booty call?" I asked mocking him.

"What? Seriously Denny?.. you did not even bother to call me since you got home tapos yan talaga ang tanong mo sakin?" inis na sabi nito. "What do you think am I? A sex starved gigolo?"

Napakuyom naman ang palad ko sa sinabi nito. Hindi ba? I'm now thinking that maybe... He's just after my virginity because of that news but I know I should ask him first about what that bitch is talking about.

Napabuntong hininga naman ako. I'm getting paranoid.

"I saw the news.. someone saw you getting out of that Celine's condo. Is that true?" mahinahon kong pagtatanong ditto. He should be good in explaining things or else...

"Wait hon.. Let me explain first-"

"Is that true Lucas?" madiin kong tanong ditto. I have no time to play games.

"Y-yes." agad na sagot nito na mahihimigan pa ng pagdadalawang isip. So he's planning to lie huh?!!

"WOW... Just wow.." yun na lamang ang nasabi ko na hindi maitatangging hindi ako makapaniwala sa narinig ko.

"No Hon.. Let me explain first.. It's not what you think-" hindi ko naman agad ito pinatapos.

"Enough with that crap Lucas! Ano ba?!" galit na sabi ko dito..

"Can you just hear me out?!" sigaw nito sakin.. WTF? Did he just shouted on me?

"Did you just?!" hindi makapaniwalang tanong ko dito. Sure thing that this is not the first time we fought about petty reasons but this is the fcking first time that someone shouted on me for pete's sake. Ako? Denny Grace Sevilla? Sinigawan?

"Look .. I-I'm sorry hon. I didn't mean to.. I'm just frustrated you're not hearing me out.. I just.. I-" hindi ko na ito pinatapos magsalita at binabaan ko na agad ito ng telepono. Oh fck you Lucas!

"Is everything okay?"

Napalingon naman ako kay Eric na ngayon ay nakatayo na malapit sa akin at parang nag aantay lamang na magsumbong ako sa kanya. Bigla ko namang naramdamang nanubig ang mga mata ko. I feel stupid!

Why am I suddenly getting emotional in the first place? Sht.

Agad naman akong lumapit dito ng makitang ibinuka nito ang mga braso na parang sinasabing nandito lang siya para sa akin... so that's what I did. I ran to him.

"Ssshhh.. Don't cry babes! I'm not going to ask you what happen.. mamaya na lang. I just... I d-don't want to see you cry." pag-aalo sa akin nito..

So I remained quiet.. and the only thing I can hear is my sobs while crying..

Eric just patted my back trying to comfort me..

"Matagal pa ba? uhm.. nagugutom na ko." reklamo nito and Sht. Ngayon ko lang naalala yung sinaing ko. Nanlalaki ang mata na tiningnan ko naman ito.

"Don't worry about that babes.." sabi nito na mukhang alam na ang ibig kong sabihin.

"Okay na. Let's eat?" tanong nito habang nakangiti. This guy surely knows how to divert my attention ha?

"After we eat.. I-I want to go somewhere with you. Do you mind taking a break?" tanong nito at wala naman akong maisagot sa tanong nito dahil pakiramdam ko parang gripo yung ilong ko sa tindi ng sipon ko.

"O-okay!" nag-aalangang sabi nito. "Looks like we can't." dismayadong sabi nito.

"No I-it's.. fine. We can achuuu.. I mean we can-" hindi ko na naituloy ang balak kong sabihin ng nagging sunod sunod ang pagbahing ko.

#COMPLICATED (COMPLETED)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora