Szesnastoletnia Magda od kilku lat walczy z nowotworem. Podczas wizyty kontrolnej dowiaduje się, że został jej miesiąc życia. Dziewczyna postanawia wykorzystać ostatni miesiąc życia jak najlepiej się da. Postanawia spełnić wszystkie swoje marzenia!
Zostało mi 29 dni. Planów miałam bardzo dużo. Miałam ogromną ochotę na spróbowanie alkoholu. Nie mogłam poprosić o wódkę rodziców, Izy też nie. Znałam jednak osobę, która mogłaby mi pomóc. Napisałam do Alana: Ja: HejAlan, mamprośbę. Alan: Cichcesz??? Ja: Załatwiszmiwódę? Alan: Wow! Serio? Ja: No-o! Alan: Okey! O 12.30 podTesco. Ja: Dobra.
Alan kupił mi całą butelkę. Spojrzał na mnie ze zdziwieniem. - Naprawdę chcesz to wypić? - Jasne. Czemu nie! - Może wypijemy razem? - Jak dla mnie okey. Idziemy nad rzekę? - Okey! Usiedliśmy na moim pomoście. Dziwnie czułam się sam na sam z Alanem. Po wypiciu kilku małych łyków miałam dość. Alan nie pił wogóle. Patrzył na mnie dziwnym wzrokiem. - To prawda że został ci miesiąc??? - Dokładnie 29 dni- odpowiedziałam smutno. - Tak mi przykro- powiedział ze smutkiem na twarzy. Przez minutę nikt się nie odzywał. W ponurych nastrojach rozeszliśmy się do domów.
- Mamo? Jak się czułaś, gdy mnie urodziłaś? - To było wspaniałe uczucie. Pokochałam cię od pierwszej chwili. - A co czułaś, gdy dowiedziałaś się o mojej chorobie? - Byłam przerażona! Ale pokochałam cię jeszcze mocniej! ❤❤❤❤
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
