Kavuşma

488 14 3
                                    

RENESMEE CULLEN
Seth ve Leah olağan tehlikelere karşı henüz dönüşmemişlerdi ve ben beklerken çıldırmak üzereyim, Seth'in hafifçe inlediğini duydum ona dönmemle gözlerini devirmesi bir oldu bu henüz kötü bir şey olmadığının işaretiydi, Leah hafifçe sıçradı ve Seth'le birlikte burunlarını bir yöne diktiler
"Ne oldu ?" diye sordum sanki cevap verebileceklermiş gibi, sonra Leah bana baktı ve kafasıyla baktıkları yeri işaret ettiğinde karşımda ailemin tamamını ve tanıdığım kurtların yanı sıra tanımadığım birçok kurt olduğunu gördüm, bir tek Jacob yoktu ama kokusunu alabiliyordum babam zihnimi duymuş olacak ki
"Merak etme Nessie bu kez gitmesine bizde izin vermezdik, sadece ağaçların arasında üstünü giyiniyor." dedi anlık bi rahatlamadan sonra
"Nasıl oldu, savaş çıkmadan mı halledildi ?" diye sordum ve ağaçların arasından bir ses bana doğru yaklaşarak cevapladı beni
"Hayır tatlım, senin bu süper yetenekli ailen, güçlü sevgilin ve savaş çıksın diye bekleyen arkadaşların hepsini alt etti." dedi alay ederek ve bir yandan da yavaşça bana yaklaşmaya devam ediyordu
"Pekala güçlü sevgilim, süper yetenekli ailem ve savaşı heyecanla bekleyen arkadaşlarım, bunu nasıl başardınız ?" diye bir soru daha yönelttim
"Çok basit annenin görevi bizi korumaktı ve biz kimseyi ona yaklaştırmadık ben Alec'i, Alice Jane'i aldık Jasper'da kendi işlerini halledip Alice'e yardıma koştu, Emmet Demetri'yi öldürdüğünde hepimiz artık seni bulamayacaklarının farkındaydık, diger arkadaşlarımız ve ailemizin üyeleri de daha saldırgan olanları iş birliğiyle hallettiler, Jacob ve birkaç arkadaşımız ayın çocuklarını ortadan kaldırdılar ve en son ama en önemli olan hamle Kate ve Garret'tan geldi Chelsea'yı öldürdüklerinde kalan Volturi korumalarının hepsinin Volturi'ye olan bağı kırıldığı için kaçışmaya başladılar, sona sadece Volturi yöneticileri kaldı onlarda savaşma girişiminde bulunmadıkları için Carlisle onlara saldırmak istemedi." babam olanları anlatırken ağzım açık bir şekilde ona bakıyordum bu gerçekten bu kadar kolay mı olmuştu yani ?
"Kolay değildi Nessie, zordu. Üzücü oldu ama başka çaremiz yoktu..." diye zihnimdeki soruya cevap verdi babam, bizim bu konuşmamız bittikten sonra Jacob'un adımlarını daha da hızlandırdığını gördüm bende ona doğru gitmek istiyordum ama ayaklarım yere çivilenmiş gibiydiler hareket edemiyordum, son bikaç adımlık mesafe kaldığında hepsini bir uzun adım atarak aştı ve yanıma ulaştı.
Hiçbir şey söylemeyip kollarıyla sıkıca sardı beni, aylardır mahrum kaldığım sıcak kolların arasındaydım bi an kendimi kaybedecek gibi oldum başım dönmeye başladı ama beni saran kolların sahibine daha da sıkı sarılarak düşmemi engelledim.
"Özür dilerim bebeğim." diye fısıldadı kulağıma sesindeki pişmanlık canımı yakıyordu, kendimi biraz geri çektim ve gözlerinin içine bakarak
"Özür dileme, bunu gerektirecek hiçbir şey yapmadın. Sadece bir daha beni sakın bırakma..." dedim sesim elimde olmadan ağlamaklı çıkmıştı
"Asla." dedi ve beklediğim hamleyi yaparak dudaklarıma yapıştı, onu kendime daha çok bastırdım, ayların acısını çıkarırcasına dudaklarını ısırdım hafifçe inledi bunun acıdan değil zevkten kaynaklandığını farkettiğimde ailemin burada olduğunu hatırlayıp kıpkırmızı kesilmiştim, istemeyerek uzun bir öpücük verip dudaklarından uzaklaştım ve gözlerinin içine bakarak gülümsedim, sonra arkamızda ailemin olduğunu görmemle
"Sarılmak istediğim birileri daha var." dedim gülümseyerek o da bana gülümseyerek karşılık verdikten sonra bedenime doladığı kollarını geri çekti, bu hissi hiç sevmemiştim ama bundan sonra ondan ayrı kalmayacaktım ikimizde ölene kadar...
Önce anneme sarıldım sıkıca daha sonra babamın yanına utanarak gittim ve sarıldığımda
"Özür dilerim." diye fısıldadım babamın gülümsediğini duydum
"İçinde bulunduğumuz duruma bakarsak öpüşmenizin pekte önemi olmadığını düşünüyorum tatlım." dedi arkadan Emmet amcamdan bir kahkaha geldiğini duyup babamın kollarından ayrıldım ve ona doğru yürüdüm
"Hey, koca adam, neden şu kahkahalarını bastırıp yeğeninin daha mutlu hissetmesini sağlamıyorsun ?" dedim ve aramızdaki şifreli bir hareketle tüm söylemek istediğimi ona anlattım güldü ve o da bana sarıldı, tüm aile üyelerimle tek tek sarıldıktan sonra hep birlikte içeri girdik...

"O tanımadığım kurtlar da kimdi ?" diye sordum
"Yeni arkadaşlarım. Uzaklara gittiğimde kokumu alıp yanıma geldiler, alfaları Ephriam'ın torunu olduğumu hemen anladı -nasıl olduğunu bilmiyorum- ve benim sürüme katılmak istediklerini söylediler."
"Ama nasıl, bir sürüde birden fazla alfa olamazdı değil mi ?"
"Saf alfa kanı olmadığı halde alfa olan birisi isterse gerçek alfanın sürüsüne katılabiliyormuş, bende yeni öğrendim. Ve oldukça ilginç olan şey ise onun yaklaşık 90 yaşında olması, Ephraim'i tanıyormuş ve eskiden onun sürüsündeymiş bana bu işi bırakmak istediğini ama bırakana kadar onu da benim idare etmemi istediğini söyledi."
"Hmm evet şef, sürünüze yaşlı bir kurtta dahil olduğuna göre artık alfa olduğunuzu kabul ediyorsunuzdur sanırım..." dedim gülerek
"Hayır Nessie, hala kabul etmiyorum. Ayrıca Joseph'ten öğreneceğim daha çok şey var..." diye yanıtladı, koltukta birbirimize dolanmış şekilde oturarak yaptığımız muhabbeti bölen ise Carlisle'ın heyecanla
"Joseph mi, onu nasıl tanımadım ?" diye kendi kendine konuşması oldu
"Sen Joseph'i tanıyor musun Carlisle ?" diye sordu Jacob
"Evet, tabiki tanıyorum, daha doğrusu Alice ve Jasper hariç hepimiz tanıyoruz, Ephraim'le anlaşma yaptığımızda o da oradaydı ve bizim yaşam tarzımızı sürüdeki diğer kurtlara kabul ettiren o olmuştu, Ephraim'le yakın arkadaştılar ve Ephraim'de senin gibiydi sadece yönetmeye değil ortak bi fikirde buluşmaya odaklanmıştı."
"Demek aynı zamanda bu yüzden de bize katılmak istedi." diye sesli bir şekilde düşündü Jacob
"Nasıl yani ?" diye sordum
"Savaşa onların katılmasını istememiştim, vampirlerle ne kadar iş birliği yapabileceklerini bilmiyordum. Fakat şu telepati yöntemimiz sayesinde ikna etti beni."
"Harika Jacob, en kısa zamanda Joseph'i ve yeni arkadaşlarını da burada ağırlamak istiyorum, bunu halledebilirsin değil mi ?" dedi büyükbabam
"Carlisle, büyükbabamla aynı yaşta olan birine emir veremem ama tabiki söyleyeceğim, gerisi onların seçimi..."
"Joseph mutlaka gelecektir." dedi ve gülümsedi büyükbabam. Jacob'un sürüsüne katılan yaşlı kurt ve büyükbabamın dostluğu beni oldukça şaşırtmıştı ve Jacob'da Joseph'ten öğrenebileceği çok şey olduğunu söylemişti bunun ne anlama geldiğini düşünürken Emmet'ın sırıtarak
"Hey Nessie, ona ne zaman küçük bi kurdunuz olacağını söylemeyi düşünüyorsun ?" demesiyle düşüncelerim yerle bir oldu ve aklıma Emmet amcamın hatırlattığı bambaşka bir şey geldi, kızarmıştım, bunu böyle hayal etmiyordum
"Ne ?" dedi Jacob bir cevap bekliyordu, derin bi nefes aldım ve gülümsedim
"Küçük bi kurt..." diye yanıtladığımda arkamdan Emmet amcamın kahkaha attığını ve diğer tüm aile üyelerinin de sessizce güldüğünü duyduğumda utancım ikiye katlanmıştı
"Ne demek istiyorsun Nessie ?" diye sordu Jacob
"Ah, aptal kurt... Küçük bi kurt diyorum, sence bu ne olabilir ?" Artık hiç kimse kahkahalarını bastırma gereği duymuyordu
"Ne, nasıl ?" Jacob sonunda anlamıştı ve inanamayan bi ifadeye sahipti
"Nasıl olduğunu sizin daha iyi bilmeniz lazım dostum." dedi Emmet kahkaha atarak
"Söylemek istediğim bu değil Emmet, bu imkansız bunu söylemeye çalışıyorum." Jacob'ın sesi fazla endişeliydi
"Bende imkansızdım Jake..." dedim gülümseyerek
"Ama ben kurdum, Nessie yarı vampir, bu şey gerçekleştiyse bile bu sağlıklı bi durum mu ?" Jake söylediklerimi duymazdan gelip Carlisle'ya bu soruyu yöneltmişti, büyükbabam gülümsedi
"Rahatla Jacob hiçbir sorun yok, o ikinizinde insan yanını almış ve çok normal bir bebek..." Jacob rahat bi nefes alıp dudaklarını alnıma bastırdı
"Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim. Sen burda bunlarla uğraşırken ben senin yanında değildim." dedi Jacob'un sesini daha önce hiç bu kadar hüzünlü duymamıştım ve bu hiç hoşuma gitmiyordu
"Hey, benim hormonlarım seni etkiliyor olamaz Jacob kendine gel, ben hiçbir şeyle uğraşmadım tam tersi o bana umut verdi." dedim espri yeteneğim yoktu ama onu bu şekilde biraz olsun rahatlatabileceğimi biliyordum, gülümsedi ve kollarını bana daha sıkı doladı...

Eveeeett en sonunda kavuşma gerçekleşti :) Şimdi bir Joseph'imiz oldu ve bildiği çok şey varmış gibi geliyor bana bakalım ne olacak :))
İlerleyen bölümlerde yeni karakterler ve orijinal seride ki karakterlerde yer alacak hikayede, değişik şeyler yapmayı planlıyorum bunun haberini vereyim :))
Umarım beğenmişsinizdir, vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen :)

Siyah AyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin