Snapchat // Phan (Dutch)

53

Danhowell: ik hou van je sweater, hij zit lekker.

Philly: je mag het houden, het zit jou toch beter.

Danhowell: oké.

Danhowell: je bent een goeie kok.

Philly: dankje!

Philly: stop nu met praten en eet.

Danhowell: nou oké papa.

Phil deed een stik geluid na, en Dan keek op van zijn scherm. Hij vond het amuserend, het effect dat hij op Phil had en dat Phil het beschamend vond.

"Schrijf niet zo'n dingen als je tegenover mij zit," mompelde Phil, terwijl hij een lepel rijst naar binnen schoof. Dan giechelde en ging gewoon door met het eten.

"We moeten wat op je wonden doen, want anders gaat het een litteken geven," zei Phil opnieuw en Dan knikte. Hij voelde zich erg comfortabel rond Phil, en zijn appartement. Het voelde alsof hij hier al duizend keer was,geweest, ook al was dit pas de eerste keer dat hij hier was.

"Ik moet ook douchen," zei Dan en Phil lachte naar hem.

"Ik dacht al dat je zou willen douchen, dus ik heb de douchegel gekocht die je thuis ook gebruikt," zei Phil en Dan kon het niet helpen om naar hem te glimlachen.

"Dankje," zei Dan dankbaar en nam een slok van zijn glas water.

"Phil?" Hij riep Phil en hij keek van zijn bijna lege bord.

"Ja?" Zei hij met een mondvol rijst en Dan giechelde van zijn schattigheid.

"Dankjewel dat ik hier mag blijven," Dan keek naar zijn handen en Phil schonk hem een glimlach.

"Hey," Dan keek op. "Ik ben zo blij dat je hier bent, het is iets anders dan alleen wonen," zei Phil en Dan gaf hem een lieve lach. Meestal lachte ze beide een tijdje en alle twee waren super blij om bijelkaar te zijn.

"Waar is je familie?" Vroeg Dan, toen hij opstond en het bord van Phil en die van zichzelf pakte om op te ruimen, maar Phil stopte hem.

"Dat hoef je niet te doen," Phil bloosde, Dan stopte maar hij schudde gewoon zijn hoofd.

"Kom op Phil het is niks," Hij nam de borden en ging naar de vaatwasser.

"Dankje," Phil stond op en ze gingen samen naar de kamer van Phil en ze flopte op bed.

"Om je antwoord te beantwoorden, ze zijn naar het Noorden," Phil ging op zijn rug liggen en Dan kon het niet helpen, maar hij moest staren. Phil was het allermooiste mens dat Dan ooit had gezien. Maar hij vertelde het niet.

"Ik ga nu douchen," mompelde Dan, Phil knikte en vertelde Dan waar de handdoeken en de rest van de toiletspullen lagen. Waarop Dan gewoon dankje zei en alweer knikte.