Snapchat // Phan (Dutch)

54

Phil was sprakeloos toen Dan uit de badkamer kwam, een handdoek om zijn heupen en waterdruppels die op zijn gebruinde huid lagen. Zijn haar was nat, gekruld en plakte tegen zijn voorhoofd. Phil was in trans. Hij fronste toen hij de paarse wonden zag, maar voor de rest was Dan prachtig.

"Stop met staren," Dan bloosde en Phil keek snel weg nadat hij zijn wangen voelde blozen.

"Ik weet er zijn wonden, maar ze zijn niet zo erg dat je er naar moet staren," zei Dan. Phil was verbaasd dat Dan meteen uit ging van het ergste.

"Nee daarom was ik niet aan het staren," gaf Phil toe, hij stond op en liep naar Dan. Dan voelde zijn hartslag omhoog gaan en zijn ademhaling ging alle kanten op toen Phil direct tegen over hem stond en zijn natte haren van zijn voorhoofd haalde.

"Je bent prachtig Dan," Phil keek weg van Dan, zijn wangen gloeiden. Dan voelde zich zelf rood gaan, hij kon de drang van het glimlachen niet onderdrukken.

"Jij ook," mompelde Dan, wachtend om in te leunen en hem een kus te geven. Hij deed het toch niet, hij wilde niet dat Phil zich oncomfortabel zou voelen.

Ze keken elkaar voor een paar seconden aan, de stilte tussen hun was niet oncomfortabel. Maar het was verzachtend, om zo dicht als mogelijk bij Phil te zijn, legde Dan zijn handen in de nek van Phil, Phil strompelde een beetje terug, voordat hij zijn handen op de heupen van Dan legde.

"Ik hou van je," ademende Dan in zijn nek, Phil lachte en wroette zijn gezicht in de natte haren van Dan, die heel erg naar vanille en lavendel roken.

"Ik hou van je," mompelde Phil, hij wist dat er geen andere manier was om deze woorden meer te laten betekenen.