KIZIL ATEŞ

4. Bölüm

Multimedyayı : Arya diye düşünün

Hala aklım almıyor , Aras'ı öldürme planları kuruyorum . O kim olabiliyor ki Annemi arıyordu ? Sinirle sınıftan çıkıp koridorlarda onu aramaya başladım , bulamayıca kantine bakmaya karar vererek merdivenlerden aşağıya inmeye başladım.

Kantine girdiğimde Aras ve grubu dikkatimi çekmişti , kendimden emin ve sert adımlarla , Arasın önünde dikildim,

Aras bakışlarını elindeki kahvesinden çekip bana baktı .

" Sen kim olursun da annemi ararsın ?" bağırışımla hiçbir tepki vermeden bana baktı, Ayağa kalkarak tam önümde durdu ,

" Birincisi Bana Bağırma ikincisi ; Sana hesap vereceğimi mi zannediyorsun ?" arkasını dönüp gidecekken kolunu tuttum ,

" Evet ! Bana hesap vereceksin " dediğimde tek kaşını kaldırarak bir bana baktı birde kolundaki elime .

" Sen kim oluyorsun da sana hesap vereceğim! " deyip kolumdan sürüklenmeye başladım,

" Bana dokunmaya çalışma " diye tekrar bağırdım ama o beni dinlememiş , bu sefer beni sırtına alarak taşımaya başlamıştı .

Tüm okul bizi izliyor , bazıları ise fısıldaşıyordu . Aras 'ın sırtında tepinmeye başladığımda bacağıma yediğim cimcikle tırpınmayı kestim ve tiz bir çığlık attım .

Beni arabanın içine fırlattığında sinirle torpidoya yumruk attım ,

" Arabanın senden pahalı olduğunun farkında mısın ? "

" Araban pahalı olabilir ama, ben daha değerliyim " dediğimde sinirle soludu ,

" Sen kendini değerli mi zannediyorsun ? " dediğinde sadece kahkaha atmıştım.

" Değerli olmasam arabanda ne işim var " dediğimde dudağı kıvrıldı . Arabayı ani bir frenle durduğunada kafamı torpidoya çarpmıştım . Sinirle

" Ya sen salak mısın ? sormama gerek bile yok ! Salakların sıralamasında sen birinci gelirsin ! Beni takmayarak indi . Peşinden bende indim .

Uçurumun kenarına gelmiştik . Denizin sesi bana huzur veriyordu .Rüzgarın esmesiyle saçlarım bağımsız bir şekilde uçuşuyordu. Burası bana Uras' ı hatırlatmıştı . Gözlerimin dolmasını engelleyemedim . Hastalığının üstünden beraber gelebilirdik . Ama o beni bırakıp gitmeyi seçti .

Onu o kadar özlemiştim ki . Saçları , gülüşü , kokusu . Her ayrıntısı aklımda . Canım hiç olmadığı kadar acıyordu . En son uçuruma dedem ölduğunde gelip , avazım çıktığı kadar bağımış ve içmiştim . Aras ' a baktığımda arabanın kenarına yaslanmış dalgın dalgın denize bakıyordu.

"Beni buraya neden getirdin ?" dediğimde ise hemencevap verdi ;

" Sakinleşmen için ." dediğinde gülmeden edemedim .

" Zaten sakinim"

" Öyle görünmüyor " bunu gülümseyerek söylemesi sinirimi bozmuştu.

" Göz doktoruna git , yalnış görmüssün." dediğimde dudağı kıvrıldı ve bende içimde ki herşeyi ona anlatmaya başladım .

" Babasız büyüyen bir kızdım . Eve geç geldiğimde kızacak , erkek arkadaşım olduğunda karışacak biri yoktu . Annem sağolsun hiçbir zaman biyolojik insanın yokluğunu hissettirmemeye çalışmıştı. Uras ise bana o hissi , farklı duyguları hissettirdi . En önemlisi aşkı öğretti . "

" Bunları bana anlatma . Sence hayatınla ilgileniyor gibi mi duruyorum ?" dediğinde sinirle ona döndüm

" Ne demeye çalışıyorsun " diye sinirle ona döndüm

" Senin ilginç hayatını umursamıyorum " dediği şeyle ani bir hızla yola doğru fırladım.

Aras'ın ağzından devam ;

Duyduğum fren sesiyle kafamı sesin geldiği tarafa çevirdiğimde yerde kanlar içinde yatan Arya'yı görmeyi beklemiyordum.

Şu anda ne hissetmeliyim ? sanki bütün duygularımı bir anda yitirmiş gibi boş boş yerde kanlar içinde yatan Arya'ya bakıyordum.

Gerizekalılık yapmıştım . O sözleri söylerken ne düşünüyordum ki gülmesini mi ?

Arya'nın yanına koşmaya başladığımda arabadan inen kişi ile öfkem bin kat daha artmışt.

Bunun burda ne işi var...

Meraba arkadaşlar yb karşınızdayım inşallah beğenirsiniz . Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.

Sizce arabadan inen kişi kim ? ve Aras neden öfkelendi ?