Will You Be Mine? (NashLene)

Chapter 30 ( Revealed )

Haay! Mas malamig pala dito sa sala.

Kanina parang nandito si Nash.

Parang hawak ko ang kamay niya.

Weird na siya na ang laman ng panaginip ko.

Samantalang si Andre ang huli kong iniisip.

"Hachoooo"

Ayan baka sipunin na ako.

Umakyat na ako.

Papasok na ako sa kwarto nang marinig ko si Angel.

"Tapatin mo nga ako Nash".

.

.

.

.

"Mahal mo ba talaga ako?"

 I heard her asked.

Hindi ko alam pero may kung anong nagsasabi sa aking wag muna akong pumasok ng kwarto.

Lumapit ako malapit sa pinto nila.

"Oo naman"

Sagot ni Nash dito.

Ewan ko pero...

Ang sakit...

Nasasaktan ako.

Nanatili lang akong nakatayo malapit sa pinto nila.

"I love you"

Ulit ni Angel.

"I love you too"

Naramadaman ko na lang na tumutulo na naman ang mga luha ko.

Gusto ko si Nash.

And I'm afraid na baka mahal ko na siya...

Pumasok ako sa kwarto...

Pinilit matulog...

Tulog Shar...tulog...

Zzzzzzzzzzzzzzz....

Maya-maya lang nagtawag na for breakfast si Kobi.

Ginising ako ni Mika.

"Ngayon ko sasabihin na mahal ko siya...na kami na...kailangan nandon ka ah"

Excited niyang sabi sa akin.

"Okay",matamlay kong sagot.

"May sakit ka ba?"

"Naku wala! Sipon lang to"

"Sure ka?"

Tumango ako.

"Shar...you have to tell me kung may problema ka para matulungan kita"

I smiled.

"Mauna ka na sa baba. I'll follow"

"Okay"

At lumabas na ito ng kwarto.

"Hachooooo"

Naku! Sisipunin na talaga ako nito.

Pagbaba ko ako na lang ang hinihintay sa mesa.

"Sorry, masama kasi pakiramdam ko eh"

Pagdispensa ko.

"Hachoo..."

Tumayo si Jairus.

"Kumain na kayo...may kukunin lang ako"

At umakyat na siya.

"Kain na tayo!"

Masiglang alok ni Mika.