17 nastoletnia May, która od dwóch lat walczy z niedowaga,a raczej z anoreksja.
May nie ma przyjaciół, jest sama,zupełnie sama.
Mieszka z babcią, ponieważ jej rodzice po rozwodzie się rozdzielili, tak też matka porzuciła swoja jedną jedyna córeczkę...
Po wspólnym wieczorze z Harry'm, wracam do hotelu. Jestem trochę pod wpływem alkoholu, ale staram się stać o własnych siłach. Opieram się o ścianę wpatrując się w głęboką zieleń tęczówek Harry'ego, która błyszczy w blasku księżyca za oknem. Nagle atmosfera kompletnie się zmienia i chłopak stoi jeszcze bliżej niż stał. Praktycznie czuje jego szybki, miętowy oddech na szyi. Obiega mnie gęsia skórka, ale ignoruje ją.
- A więc... Dobranoc - brunet chrząka i odsuwa się.
- Czekaj - łapie go za rękę i zupełnie nie wiedząc co robię, przyciskam usta do jego. Chłopak z początku zaskoczony, odwzajemnia pieszczoty. Jedna z jego dłoni wędruje na mój pośladek, a druga przytrzymuje moje ciało. Całujemy się wchodząc w głąb mojego pokoju. Rzuca mnie na łóżko a ja ściągam z siebie ciasną sukienkę. Pozbywam się ubrań bruneta i kontynuuje pocałunki. Owijam brązowe loki Harry'ego wokół palców i lekko za nie ciągnę, dostając z ust mojego towarzysza cichy jęk. Uśmiech sam wypełnił moje usta, które co chwile atakował mój ''przyjaciel''. Kiedy byłam już naga, całkowicie zapomniałam o tłuszczu na moim brzuchu. Wczułam się w niesamowite pocałunki i słodkie pieszczoty. Nie pomyślałam nawet przez chwilę o Dylanie. Nawet nie czułam się winna. Pocałunki z Dylanem różnią się i to bardzo. Nie chcąc przerywać czynności, zaczynam błądzić dłońmi po plecach i karku Harry'ego. Odchylam głowę aby dać mu dostęp do mojej szyi. Czuję jak miejsce nad obojczykiem zaczyna piec i wiem, że rano będzie siniak. Ignoruje to jednak.
- Oh Harry - jęknęłam kiedy poczułam jego erekcję, kłującą moją kobiecość.
- My... My nie możemy, May - Czuje jak brunet zaprzestaje swoich ruchów. Wiercę się niespokojnie, nie chcąc przerywać.
- Harry... Nie obchodzi mnie czy Dylan się dowie. Chcę to zrobić z tobą odkąd się poznaliśmy - Mówię zgodnie z prawdą. Naprawdę alkohol zmienia ludzi. Czy to nie przerażające?
Zestresowana wychodzę spod Harry'ego i zaczynam się ubierać, ignorując jego pytania.
- Gdzie idziesz? - Pyta mnie kiedy chce wyjść z pokoju.
- Zostaw mnie Harry. Umiesz popsuć moment - Prycham - Chciałam to z tobą zrobić, bo cie kocham! - Czuje jak zaczynają mnie piec oczy, więc patrzę ostatni raz w jego zielone oczy i wychodzę z pokoju, płacząc coraz bardziej.
Siadam na ławce przed hotelem i chowam twarz w dłonie. Dlaczego ja mu to powiedziałam? Wzdycham i wstaje. Niestety alkohol zaczyna coraz bardziej płatać figle i się zataczam.
- May - słyszę szybkie kroki w moją stronę.
- Zostaw mnie - Krzyczę płacząco i próbuje biec ale upadam na kolana. Czuję jak silne ręce podnoszą mnie z zimnej ziemi i unoszą się w stylu panny młodej. Owijam ręce wokół jego szyi i kładę głowę na jego ramieniu.
***
Budzi mnie silny ból głowy. Jęczę i przykrywam się kołdrą. Czuję wibracje pod poduszką, więc wyciągam brzęczące urządzenie i przykładam do ucha.
- H...Halo? - Jęczę do słuchawki.
- Gdzie jesteś??! - Krzyczy a ja się krzywię.
- Nie krzycz tak głośno -
- Pytam się gdzie jesteś?!
- W domu - mrucze - Pogadamy innym razem. Mam kaca - Mówię i rozlaczam się.
- Dzień dobry śpiąca królewno - słyszę charakterystyczną chrypke i czuje jak materac ugina się pod jego ciężarem. Mrucze i przewracam się na bok. Zamykam oczy i próbuje wszystko ignorować, ale ból który czuje w skroniach, nie daje mi spokoju.
- Wszystko masz na stoliku nocnym - Mówi brunet i pstryka palcami w klawisze swojego iphone'a.
- Wyłącz dźwięk, błagam - wychodzę spod ciepłej kołdry i biorę tabletki, popijając woda.
- Idziemy na śniadanie - Brunet łapie moja rękę a ja bez sił nie mogę jej odepchnąć.
- Cholera... Nie chce jeść - Mówię niezgodnie z prawdą. Mój brzuch idealnie wyczuł moment i zaczal dawać znać, że czas jeść.
- Chcesz chcesz. - Harry wyciągnął mnie siła z pokoju, a ja przypominam sobie ze jestem w samej koszulce i majtkach.
- Jestem w samych majtkach, muszę się ubrać - odpycham go i wracam do pokoju. Ubieram na nogi krótkie spodenki i zmieniam bluzkę, całkowicie ignorując gapiace się na mnie żarłocznie oczy Harry'ego. Po tym jak się ubrałam, puściłam mu oczko i wyszłam z pokoju.
***
Po śniadaniu wróciłam do pokoju i przelezalam cały niemal dzień. W końcu jednak Harry wymusił na mnie rozmowę. Siedząc przed nim, stres zjada moje ciało.
- A więc? O czym chcesz pogadać? - Zaczynam, wycierajac mokre ręce w spodnie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~^^~
Reklamy.... Blabla 💜
Rozdział napisałam, yey. Brawo ja. Przepraszam was za opóźnienie, ale nie mam weny. Piszcie jak wam się podoba rozdział.
