Nyctophilia

Chapter 17

"Mabuti naman at napadalaw ka ulit dito,anak."

Nakangiting sabi sakin ni sister Adda habang naglalakad kami papuntang kusina.

"Pasensya na sister at hindi po ako madalas nakakadalaw dito."

Nandito ako ngayon sa Open Wings orphanage,napag-isip isip ko na kailangan kong mag-unwind and this is the best place for it.

"Namiss ka ng mga bata."

Parang isang magic word ang sinabi ni sister dahil pagkapasok na pagkapasok namin sa loob ay nagtakbuhan ang mga bata papunta sakin.Halos matumba ako pero natawa nalang.Nakaka-miss maging bata ulit.

"Ate Cyndy!Namiss ka po namin!"

Sabi ni Jhoy habang nakayakap sa bewang ko.

"Oo nga po,san ka po ba nanggaling?"

Tanong naman ni Reyvin na nakayakap din sakin.

"Naging busy lang si ate kaya hindi ako nakakadalaw.Pero don't worry,meron akong dalang mga bagong damit at mga laruan."

Napapatawa nalang si sister Adda dahil sa mga kakulitan ng mga bata.Iginaya nila kami para makapasok sa loob,pinapaligo ang mga bata tsaka pinakain ng almusal.Maingay pero masaya.

"Ate Cyndy,ang ganda ganda mo po talaga."

Nilalaro ni Camille ang dulo ng buhok ko.Napaka sweet nyang bata at napaka mahinhin,iniwan sya sa harap ng ampunan at dito na sya lumaki.Pitong taon na sya ngayon pero wala paring umaampon sa kanya.

"Crush ko nga po kayo eh."

Napatawa nalang ako sa sinabi ni Jay.Ang bata bata pa alam na ang salitang crush.

"Alam mo ba ang ibig sabihin nyan,Jay."

Natatawa kong tanong at ginulo ang buhok nya.

"Opo naman ate.Sabi nila sister,crush is paghanga daw po.Pero dapat daw po ang hinahangan ay yong mga mababait,kaya kayo po ang crush ko.Mabait ka po kasi at maalaga."

Ang ganda ko talaga.Nang makahapon ay nagdesisyon nakong umalis ng ampunan. Naging masaya ang araw ko dahil sa mga bata,sana lang ay magkaron ulit ako ng free time para makadalaw dito.

"Sige po sister,mauuna na po ako."

Lumabas na ko at pumunta sa parking lot.Nang akmang papasok nako sa sasakyan ko ay may humawak sa braso ko,kunot noo akong lumingon only to find out the reason why I had to unwind.

Si Zyn.Nakatitig sya sa mata ko at mababakas ang galit dito.Bakit naman sya magagalit?

"You're not replying to my texts,you're not answering my calls!I went in your house and even at your condo but you're not there!"

I looked at him shocked by his sudden burst out.Hindi ko alam na tumatawag sya dahil simula noong isang araw ay hindi ako humahawak ng kahit anong gadgets kasi busy ako sa pagtatapos ng mga projects dahil nalalapit na ang sembreak at gusto kong enjoyin yon.And I have no idea that he went to my house and condo because I am here at the orphanage.I am innocent!

"Its been a week since I last saw you,Cyndrelle.I thought you want some time that's why I didn't show myself.I want you to realize that you will miss me when I am not around."

Dug dug dug dug...Dug...dug dug dug dug...Dug...Dug dug dug dug

Naririnig ko ang tibok ng puso ko at may nararamdaman ako sa tyan ko,parang may mga lumilipad.

"And I think I'm going insane if I'd go another day without seeing you.Stupid because I was the one who realize that I can't stand a day without seeing you,I was looking at you from afar."

His blue orbs became darker.Hindi ako makahanap ng tamang salita na babanggitin. Dati ay napaka bihira kong marinig na magsalita ng mahaba si Zyn,dati ay walang mababakas na emosyon sa muka at mga mata nya.Pero ngayon,hindi ang nakilala kong Zyn ang kaharap ko.May emosyon sa mata nya at hindi ko nagugustuhan ang nakikita ko don.Pain.

"Talk to me,Cyndrelle.Please..."

He said please.Iba na'to,he's dead serious.Ang nakilala kong Zyn ay hindi nagpi-please kung kanino man.I should say something.

"Cyndy,Ija!Nandito ka pala."

Nang akmang magsasalita nako ay may tumawag sakin.Si mang Julio,ang janitor dito.Nabaling sa kanya ang atensyon namin ni Zyn.Pasimple kong hinawi ang kamay ni Zyn sa braso ko tsaka hinarap si mang Julio ng may ngiti.

"Oho,pauwi na po ako."

Tumabi sakin si Zyn at hinapit ako sa bewang.What the hell is he thinking?Hindi nakaligtas sa paningin ni mang Julio ang kamay ni Zyn sa bewang ko.Bahagyang kumunot ang noo nya pero agad ding nawala.

"Ah ganoon ba?Sayang naman at hindi tayo nakapag kwentuhan.Hayaan mo at sa susunod na dumalaw ka ay ipagluluto kita ng turon.Magsasabi ka nga lang dahil baka wala nanaman ako rito."

Nagpaalam sya samin at pumasok na ng ampunan pero bago sya tuluyang makapasok ay nilingon nyang muli si Zyn.

"I'll take you home,Cyndrelle."

Agad na kinuha ni Zyn ang bag na dala ko at hinanap ang susi.Pinapasok nya ko sa passengers seat at tsaka sya umikot sa drivers seat.Anong ginamit nyang sasakyan para makapunta dito?Hindi ko naman napansin ang Lambo nya.Posible kayang nag commute sya?

"Pano ka nakapunta dito?"

Inistart nya ang engine tsaka lumabas ng parking lot.

"Is that all you are curious about after all of what I have said?"

Bakas ang inis sa tinig nya.May regla ba to?

"Zyn,you want me to be honest?"

Nakaharap ako sa kalsada pero nakita ko sa peripheral view ko na lumingon si Zyn sakin.

"Damn honest."

I let out a big sigh and face him.

"Okay.The truth is,I don't know."

Napapreno sya ng malakas at muntik na kong mapasubsob buti nalang at naka seatbelt ako.

"Punyeta Zyn!Are you trying to kill me?!"

He look at me with his cold expression.

"Watch your words,lady."

Pinitik nya ang labi ko kaya agad ko itong natakpan.Ang sakit!Echos lang,mahina lang naman.

"Are you insane?Of course,you are.I don't even know why I liked you.Always remember this,I won't do anything that can put you in danger I was just shocked because of your stupid answer."

I swear may inilagay si tita Zyraine sa pagkain ni Zyn kanina.Ang daldal nya.

"Pero totoo yon Zyn.Hindi ko talaga alam."

Mabuti nalang at walang sasakyan na dumadaan dito dahil medyo liblib itong lugar nato kung hindi ay kanina pa kami nag cause ng traffic.

"What is it that you don't understand?"

Huminga sya ng malalim na para bang nagpipigil ng inis.What did I do?

"Ikaw."

Kumunot ang noo nya at itinuro ang sarili nya.

"Me?Why me?"

He's curious.I smile at the back of my head,there is something more about Zyn.Mas nakikilala ko na sya ngayon dahil sa mga emosyong pinapakita nya.

"English ka kasi ng English.Di tuloy kita maintindihan."

Pinitik nya ang noo ko kaya napadaing ako.

"Are you serious?"

Seryoso nyang tanong kaya napatawa ako.I have a bad habit of laughing in a serious moments.

"Of course not!Hahahaha!"

What he did makes me stop from laughing.Amen to all the Gods and Goddesses of Mt.Olympus.

Zyn smile.

I wrote this 1:57 am so bare with it 😂