Κεφάλαιο 12

121 8 5
                                    

Έχω ξυπνήσει εδώ και ώρα, όμως αρνούμαι κατηγορηματικά να ανοίξω τα μάτια μου. Το χέρι του Ντέιβ στην μέση μου στέλνει κύματα ζεστασιάς σε όλο μου το σώμα, καθώς η ανάσα του στον λαιμό μου με κάνει να νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα, όλη η κατάσταση με κάνει να νιώθω κάτι πρωτόγνωρο. Θα μπορούσε να είναι και ευτυχία, γιατί δεν υπάρχει κάτι παραπάνω που να χρειάζομαι αυτή τη στιγμή. Μόνο εγώ κι αυτός, ξαπλωμένοι αγκαλιά στο κρεβάτι, είναι ό, τι καλύτερο για 'μένα.
       Αποφάσισα να γυρίσω προς το μέρος του και το έκανα. Άρχισα να τον παρατηρώ, ο τρόπος που κοιμόταν ήταν τόσο... Τόσο γαλήνιος και ξέγνοιαστος που μου δημιουργούσε ασυναίσθητα ένα πλατύ χαμόγελο."Σταμάτα να με καρφώνεις με το βλέμμα σου, είναι ανατριχιαστικό" σχολίασε με βραχνή φωνή χωρίς να ανοίξει τα μάτια του."Μου αρέσει να σε παρατηρώ. Είσαι τόσο ήρεμος όταν κοιμάσαι"απάντησα. Άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε βαθιά μέσα στα δικά μου. "Σ'αγαπάω"πέταξε και έμεινα για λίγο να τον κοιτάζω. Τι είπε μόλις τώρα;Είπε ότι με αγαπάει;;Το είπε στ' αλήθεια;;Το εννοεί; Το πρόσωπό μου συνοφρυώθηκε και τον κοίταξα λες και του έδινα την ευκαιρία να το πάρει πίσω, όμως δεν το έκανε. Και τότε ήταν που το κατάλαβα, αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπάω!"Κι εγώ σ'αγαπάω!"απάντησα και του έδωσα ένα απαλό φιλί στα χείλη. Μου είχε ξανά πει ότι με αγαπάει και το το είχα ξανά πει κι εγώ, όμως αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό. Το ένιωθα μέσα μου ότι το εννοεί. Κι εγώ το εννοώ, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Τον φίλησα ξανά και αυτή τη φορά το φιλί μας ήταν κάτι παραπάνω από τρυφερό, ήταν βαθύ και πιο ερωτικό από ποτέ. Ήρθε από πάνω μου χωρίς να διακόψει το φιλί μας κι εγώ τύληξα τα χέρια μου στον λαιμό του και τον έσφιξα πιο πολύ πάνω μου."Σ'αγαπάω"είπε ξανά και κατέβηκε στον λαιμό μου. "Σ'αγαπάω"επανέλαβε φιλώντας πιο χαμηλά τον λαιμό μου. "Σ'αγαπάω"ξανά ανέβηκε πιο πάνω μου και δάγκωσε το κάτω χείλος με αποτέλεσμα να βγάλω ένα μικρό βογκητό καθώς χαμογελούσα όλο και πιο πολύ κάθε φορά που μου έλεγε οτι μ'αγαπάει. Οι γλώσσες μας είχαν ήδη αρχίσει να παίζουν το δικό τους παιχνίδι και τα χέρια του γλύστρισαν κάτω από την μπλούζα μου τυλήγοντας το σώμα μου στις φλόγες με κάθε του άγγιγμα.
       Την υπέροχη αυτή στιγμή διέκοψε ο ήχος της πόρτας και η φωνή του Ρικ."Ντέιβ; Ξένια; Ήρθαμε"φώναξε ο κολλητός του αγοριού μου και ο Ντέιβ σηκώθηκε αμέσως να του ανοίξει, ενώ εγώ έπεσα πίσω στο κρεβάτι ανοίγοντας τα χέρια μου διάπλατα. Άκουγα να συζητάνε από κάτω, ενώ έβαζα μια φόρμα του Ντέιβ γιατί το μόνο που είχα πάνω μου ήταν μια μπλούζα του Ντέιβ και ένα μποξεράκι του. Έπιασα πρόχειρα τα μαλλιά μου σε έναν κότσο και κατέβηκα στην κουζίνα όπου βρίσκονταν οι υπόλοιποι.

You Got Me[ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΆ ΑΡΓΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora