You Got Me[ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΆ ΑΡΓΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ]

Κεφάλαιο 16

Η ώρα είχε παει πέντε και μισή και ήμουν ήδη στον δρόμο για το αεροδρόμιο με τον Ρικ και την Έμιλι. Ο Ντέιβ θα μας έβρισκε εκεί για να χαιρετηθούμε και να φύγω. Να φύγω για πάντα!
        Μόνο που εκείνος δεν το ξέρει κι όταν το μαθει θα είναι πολύ αργά. Θα έχω φύγει, θα μας χωρίζει μια ολόκληρη ήπειρος, όλα θα έχουν τελειώσει. Κι όμως θα τον αγαπώ ακόμη κι αν δεν τον βλέπω, θα νοιάζονμαι για εκείνον και κάθε φορά που θα τον σκέφτομαι θα αφήνω τον εαυτό μου να κλάψει. Όμως θα έρθει η στιγμή που θα τον ξεπερνάω, μέρα με την μέρα θα συνηθίζω την απουσία του, αλλά δεν θα τον ξεχάσω ποτέ, ούτε θα σταματήσω να τον αγαπάω. Η αγάπη δεν περνάει έτσι, η αληθινή αγάπη δεν περνάει ποτέ, δεν ξεθωριάζει, δεν φθείρεται, απλώς κοπάζει, χωρίς βέβαια να αποδυναμώνεται. Φτιάχνει την φωλιά της βαθιά στην καρδιά σου και μένει εκεί για πάντα.
"Ξένια; Είσαι καλά;"ένιωσα την Έμιλι να με σκουντάει και βγήκα απότομα από τις σκέψεις μου.
"Ε; Ναι καλά είμαι, τι έγινε;"ρώτησα αποσυντονισμένη.
"Φτάσαμε"απάντησε και βγήκα από το αυτοκίνητο. Ο Ντέιβ δεν είχε έρθει ακόμα.
"Πότε θα έρθει;"ρώτησα την Έμιλι.
"Λογικά από λεπτό σε λεπτό"ανασήκωσε τους ώμους της.
       Πήγα να πάρω το εισητήριο μου και γενικά να κάνω όλη την διαδικασία πριν φύγω κι εκείνος δεν είχε φανεί ακόμη. Δεν θα έρθει, θα το κατάλαβε ότι δεν θα με ξαναδεί και θα με ξέγραψε ήδη. Καθόμουν με την Έμιλι, εκείνη μιλούσε, έλεγε διάφορα, εγώ όμως δεν άκουγα, απλώς σκεφτόμουν τον Ντέιβ. Δύο χέρια τυλήχτηκαν γύρω μου και το άρωμά του πλημμύρισε τον χώρο. Αμέσως γύρισα και τον αγκάλιασα, τόσο σφιχτά που θα νόμιζε κανείς πως όλα τα σπασμένα μέσα του θα ξανά κολλούσαν. Με έσφιξε κι εκείνος κι εγώ έκρυψα το πρόσωπό μου στο στέρνο του και έκλεισα τα μάτια μου. Δύο λεπτά αργότερα βγήκα από την αγκαλιά του και τον κοίταξα στα μάτια κλαίγοντας. Έπιασε το πρόσωπό μου στα δυο του χέρια και με τους αντίχειρες του σκούπισε τα δάκρυά μου,αμέσως μετά με τράβηξε κοντά του και με φίλησε. Το φιλί του ήταν γλυκό, διψασμένο, παθιασμένο, ήταν λες και δεν μπορούσε να αναπνεύσει μέχρι που με φίλησε. Τα χείλη μας χωρίστηκαν και ο Ντέιβ έγυρε το μέτωπο του στο δικό μου.
"Σ'αγαπώ τόσο πολύ, αλήθεια"είπε τόσο σιγανά που μόνο εμείς μπορούσαμε να το ακούσουμε.
"Κι εγώ σ'αγαπάω, πιο πολύ από όσο μπορώ να αγαπήσω. Να το θυμάσαι αυτό"του είπα το ίδιο σιγανά.
        Τον αγκάλιασα για μια τελευταία φορά, μύρισα για τελευταία φορά το άρωμά του,άφησα το τελευταίο δάκρυ μου στο στέρνο του κι ύστερα απομακρύνθηκα, χαιρέτησα τους φίλους μου κι έφυγα δίχως να τον κοιτάξω. Σε όλη την πτήση μέχρι την Ελλάδα τον σκεφτόμουν. Μπορούσα ακόμη να μυρίσω το άρωμά του πάνω μου,μπορούσα ακόμη να γευτώ την γεύση των χειλιών του στα δικά μου,να νιώσω τα χέρια του τυληγμένα γύρω μου,να ακούσω την φωνή του να παίζει ξανά και ξανά στο μυαλό μου σαν χαλασμένη κασέτα. 'Σ'αγαπώ τόσο πολύ, αλήθεια'. Προσπαθούσε να με πείσει πως με αγαπάει, λες και υπήρχε πιθανότητα να μην τον πιστέψω. Και πως να μην τον πιστέψω όταν η κάθε του κίνηση φώναζε την αγάπη που μου είχε, κάθε λέξη του,κάθε άγγιγμα. Μου λείπει ήδη. Δεν ξέρω πως θα αντέξω μακριά του,δεν ξέρω πως θα ζήσω χωρίς το φιλί του που μου έδινε οξυγόνο. Θεέ μου, φαίνεται τόσο δύσκολο.
       Ώρες αργότερα, με πρησμένα από το κλάμα μάτια, έφτασα στο σπίτι μου. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε η μαμά μου. Μόλις με είδε κυριολεκτικά όρμηξε πάνω μου και με αγκάλιασε τόσο σφιχτά που μου κόπηκε η ανάσα. Ήθελα να κλάψω, όμως δεν είχαν μείνει άλλα δάκρυα να χύσω κι έτσι ξεφύσιξα. Με την μαμά μου καθήσαμε στο σαλόνι και αφού έφτιαξε καφέ, ήρθε η ώρα να μου πει τα νέα.
"Λοιπόν; Πες μου,τι έχεις;"ρώτησα κοιτώντας την στα μάτια και ευχόμενη να είναι κάτι που γιατρεύεται.
"Δεν έχει σημασία η αρρώστια μου,σημασία έχει πως έχω... Έχω μόνο επτά μήνες ζωής"είπε και έσκυψε το κεφάλι.
"Τ-τι;"η κούπα με τον καφέ έπεσε από τα χέρια μου,όλα θόλωσαν κι ύστερα τα πάντα σβήστηκαν.

••••••••••••••••••••••••••••••••••

Μην με σκοτωσετε σας παρακαλώ, χρονιάρες μέρες!😶

Τι μου κάνετε, καλά;
Δεν έχω να πω κάτι για το κεφάλαιο. Ψηφίστε και σχολιάστε πως σας φαίνεται.😊
Ακούστε το τραγούδι πάνω αν θέλετε👆

Επίσης, όσοι δεν το ξέρετε, έχω ανεβάσει καινούργια ιστορία με τίτλο "Anaxiphilia" και έχω ανεβάσει κιόλας δύο κεφάλαια! Αν θέλετε τσεκαρετε την.😁

Καλή πρωτοχρονιά να έχετε όλοι, σας εύχομαι τα καλύτερα για το 2017 και πραγματικά μέσα από την καρδιά μου εύχομαι το νεο έτος να σας φέρει ό, τι επιθυμείτε! Χρόνια πολλά σε όλους!!!🎉🎉
Φιλιααααααά😘

-❤-