You Got Me[ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΆ ΑΡΓΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ]

Κεφαλαιο 7

Του χαμογελασα και πηγαμε στην πιστα να χορεψουμε

Οσο χορευα με τον Τζεικ,ο Ντειβ δεν ειχε παρει τα ματια του απο πανω μου.Με κοιτουσε τοσο επιμονα που ενιωθα τον θυμο του απεναντι μου.Εναν θυμο,οχι και τοσο ανεξηγητο.Καταλαβαινω πως εχει θυμωσει που τον εδιοξα απο τον κοιτωνα μου εκεινη τη μερα αλλα πρεπει να καταλαβει οτι δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι.Με καταστρεφει και με δημιουργει ξανα ετσι οποως θελει εκεινος να ειμαι!Δεν ξερω πως τα καταφερνει αλλα αυτες τις λιγες φορες που ειμασταν μαζι ειχε τρομερη επιροη επανω μου..Σταματησα να τον κοιταω και επικεντρωθηκα στο να τρελανω λιγο ακομα τον Τζεικ.Αρχισα να κουνιεμαι προκλητικα επανω του και να του τριβομαι οσο πιο πολυ μπορουσα,ενω εκεινος ειχε σκυψει στο αυτι μου και μου ελεγε τι θα μου κανει και ποσο με θελει.Γυρισα ξανα στη μερια του Ντειβ αλλα δεν ηταν εκει.Μα που πηγε;;;Ελεος ολο τον χανω...

"Τζεικ με επιασε το κεφαλι μου,πρεπει να φυγω.."ειπα και εκανα ενα βημα μα με επιασε απο το χερι και γυρισα στο μερος του.

"Μα δεν ειπαμε οτι θα ερθω μαζι σου και θα περασουμε μαζι το βραδυ;"

"Εγω δεν ειπα,εσυ ειπες"του λεω και βγαινω εξω.Επρεπε να βρω τον Ντειβ,ειχε περασει κανα εικοσαλεπτο που τον εψαχνα αλλα τιποτα.Ετσι αποφασισα να παω στον κοιτωνα και το πρωι να τον βρω και να του μιλησω.Ελα ομως που δεν θα κοιμομουν αποψε....Εξω απο την πορτα μου ενας αντρας πεσμενος κατω με την πλατη κολλημενη στην πορτα και ενα μπουκαλι στο χερι.Το γεγονος οτι δεν εβλεπα το προσωπο του διοτι ηταν γυρισμενος απο την αλλη με τρομαζε.Ποιος ξερει ποσο εχει πηει αυτος και τι θα μου κανει αν πλησιασω.Κανω ενα βημα πισω και κοπαναω τον αγκονα μου στο πομολο μιας πορτας.ΣΚΑΤΑ!Τον βλεπω να κουνιεται και μολις αντικριζω το προσωπο του το αιμα μου παγωνει.

"Ντ-Ντειβ;"ειπα και γονατισα κοντα του."Ντειβ εισαι καλα;Ποσο ειπιες;"ρωτησα και τα κατακοκκινα απο το κλαμα ματια του με κοιταξαν βαθυα στα δικα μου με την απορρια ζωγραφισμενη πανω τους.

"Γιατι ρε Ξε;Γιατι;"ειπε και ενα δακρυ εκανε την εμφανιση του.

"Τι εννοεις;"ρωτησα χωρις να καταλαβω την ερωτηση του.

"Γιατι μ'αυτον;Τοσο χαμηλα επεσες;"ειπε και τα δακρυα του κυλουσαν πιο γρηγορα.

"Τι λες Ντειβ;Δεν επεσα χαμηλα,απλα με συνοδευσε στο χορο ο Τζεικ.Δεν τρεχει τιποτα!"απολογηθηκα χωρις να ξερω το γιατι.