Η πραγματικότητα

153 33 33
                                    

  ''Δεν πρέπει να μάθει τίποτα, μ'ακούς? Πρόσεχε γιατί αν σου ξεφύγει κάτι θα την αναστατώσεις!''   

''Εντάξει, σου είπα, θα προσέξω. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, δεν θα ανακατευτώ καθόλου!'' 

   Μια γυναικεία φωνή προσπαθούσε να καθησυχάσει τον άγνωστο. Ο Gabe είχε καταφέρει να συρθεί μέχρι την πόρτα του μικρού δωματίου και προσπαθούσε να τους ακούσει. Αυτά που του είχε πει ο απαγωγέας του τον είχαν ταράξει. Έπρεπε να μάθει ποιος ήταν. 

  Η πόρτα άνοιξε απρόσμενα διακόπτοντας τις σκέψεις του. Δεν μπορούσε να δει ποιος ήταν εξαιτίας του μαύρου σκούφου που κάλυπτε το πρόσωπο του.

   ''Τι έγινε Gabe? Δεν νομίζω να κρυφάκουγες?'' αποκρίθηκε με θυμωμένη φωνή πλησιάζοντας τον απειλητικά. Πίσω από τον σκούφο που φορούσε, τα μάτια του έβγαζαν φλόγες. Μια αναστάτωση πλανιόταν στον αέρα. ''Σε λυπάμαι. Πραγματικά.''

  ''Αντε γαμήσου!'' Ο Gabe τον κοίταξε στα μάτια και τον έφτυσε. Δεν το άντεχε άλλο αυτό. Κάθε μέρα επί ώρες πήγαινε εκεί και τον χτυπούσε με δύναμη, χωρίς έλεος. Ποιος ήταν; Τι ήθελε από εκείνον; 

  ''Ξέρεις κάτι; Δεν σε λυπάμαι καθόλου. Το άξιζες. Συχαίνομαι και μόνο στην ιδέα ότι άπλωσες χέρι πάνω της. Μα τι σου βρήκε γαμώτο?!?!'' Η ένταση στην φωνή του αυξήθηκε και ακολουθήθηκε από μια κλωτσιά στα επίμαχα σημεία. Ο ανυπόφερτος πόνος συνοδεύτηκε από μια στριγκλιά. Όλα θόλωσαν μπροστά του. ''Μαλ-λάκκ-α'' ψιθύρισε τραυλίζοντας.  

  ''Μάλλον δεν κατάλαβες πως πρέπει να συμπεριφέρεσαι...'' του είπε αρπάζοντας τον απότομα από τον λαιμό με τα γυμνασμένα του χέρια. Τον έφτασε στο ύψος των ματιών του και τον κοίταξε με απέχθεια. ''ΈΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΆΣ ΈΤΣΙ. ΧΆΡΗ ΣΟΥ ΚΆΝΩ ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΑΚΌΜΑ. Δεν ξέρεις τις προσπάθειες που καταβάλλω για να μην σε σκοτώσω!!'' Τα μάτια του έγιναν δυο σχισμές πριν τον αφήσει κάτω. Ο Gabe εισέπνευσε λαίμαργα τον καθαρό αέρα στην προσπάθεια του να συνέλθει. Όσο περισσότερο ανέλυε τα γεγονότα, τόσο περισσότερο έβγαζε νόημα. Μόνο ένα άτομο θα τον απήγαγε για την σχέση του με την Vallerie. Μόνο ένα άτομο θα είχε τον λόγο να ζηλέψει τόσο πολύ. ''Jason?!?'' Ο ξένος γύρισε και τον κοίταξε αναστατωμένος. ''Τι είπες!?'' αποκρίθηκε με φόβο. ''Ώστε εσύ είσαι! Έπρεπε να το περιμένω. Είχα δίκιο τελικά. Είσαι ένα ΤΈΡΑΣ και τίποτα παραπάνω. Απορώ πως κατάφερες να εξαπατήσεις την Vallerie! Όλα αυτά που είπε για σένα ήταν ψέματα...'' απάντησε ο Gabe με όσο κουράγιο του είχε απομείνει. Ο Jason αφαίρεσε την κουκούλα του, φανερώνοντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.  ''Σου μίλησε για μένα;; Τι είπε;'' ρώτησε ο Jason με φανερό ενδιαφέρον. Ένα χαμόγελο ευχαρίστησης σχηματίστηκε στο πρόσωπο του Gabe. ''Μμμ για να σκεφτώ... Α ναι!! Δεν σου λέω.'' Παρόλο τον πόνο που ένιωθε, τίποτα δεν τον σταματούσε τώρα. Είχε βρει το αδύνατο σημείο του απαγωγέα του. Ο Jason ενδιαφερόταν για την Vallerie. Και αυτό θα το χρησιμοποιούσε εναντίον του. ''ΠΕΣ ΜΟΥ!! Και μπορεί να είμαι επιεικής... Μπορεί...'' Ο Gabe χαμογέλασε για άλλη μια φορά. ''Δεν σε φοβάμαι. Έχω ζήσει χειρότερα βασανιστήρια. Τι μπορείς να μου κάνεις εσύ;'' Αυτές οι λέξεις προκάλεσαν την οργή του Jason που με μίσος έσφιξε τα χέρια του σε γροθιές έτοιμος να τον χτυπήσει. ''Τελευταία ευκαιρία! Μίλα!!"  "Δεν υπάρχει περίπτωση. Α και κάτι ακόμα. Όταν βγω από εδώ μέσα, γιατί θα βγω, θα σιγουρευτώ να σε εκδικηθώ. Θα πω στην Vallerie όλη την αλήθεια για σένα.!"  "Κοίτα Gabe. Δεν θέλω να σου χαλάσω τα όνειρα αλλά από εδώ μέσα δεν θα βγεις. Ζωντανός. Η Vallerie δεν θα μάθει τίποτα απολύτως. Θα φροντίσω να σε ξεχάσει πολύ γρήγορα. Αυτο που νομίζεις ότι έχετε..." αποκρίθηκε ειρωνικά ο Jason. "Είναι προϊόν της φαντασίας σου. Βλέπεις η Vallerie είναι ένα όμορφο και έξυπνο κορίτσι. Δεν νομίζεις πως είναι λίγο παράλογο να θέλει εσένα;" τον ρώτησε. Αν μπορούσε να τον σκοτώσει εκείνη την στιγμή θα το έκανε χωρίς κανένα δισταγμό. Η σχεση του με την Vallerie ηταν μοναδική και ιδιαίτερη. Και μονο η ιδέα ότι η κοπέλα του ζούσε κοντά σαυτό το αιμοδιψές κτήνος χωρίς να γνωρίζει την αλήθεια, τον σύγχηζε. Ο Jason ήταν ικανός για τα πάντα. "Ξέρουμε και οι δύο πως δεν μπορούμε να την μοιραστούμε... Διάλεξε εμένα!! Είναι δικιά μου και μόνο δικιά μου." φώναξε με πάθος ο Gabe. "Έτσι νομίζεις. Αν είναι όντως τόσο αφοσιωμένη όπως λες δεν θα με φιλούσε. Δεν μπορεί να αντισταθεί βλέπεις."αποκρίθηκε ο Jason ευχαριστημένος. "ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ?!?!?!"

Η Κατάρα του ΛύκουWhere stories live. Discover now