Η Κατάρα του Λύκου

Ελεύθερη για λίγο

          ''....Μας υιοθέτησε για να καλύψει το κενό που ένιωθε απτήν απώλεια της κόρης της και φυσικά για να αποκτήσει η ίδια δύναμη. Όταν αυξάνονται τα μέλη της αγέλης, αυξάνεται και η εξουσία του αρχηγού.'' Η Vallerie καθόταν στο κρεβάτι του Jason και άκουγε προσηλωμένη τις λεπτομέρειες για την γνωριμία αλλά και την ζωή του με την Ollivia. Μόλις ξύπνησε και αφού θυμήθηκε την υπόσχεση που της είχε δώσει έτρεξε στο δωμάτιο του και περίμενε μέχρι να αρχίσει να της διηγείται. Ο Jason αγουροξυπνημένος και με μαλλιά ανακατεμένα από τον ύπνο δεν την έδιωξε, αλλά κάθισε υπομονετικά να της μιλήσει για τα βιώματα του.  

        ''Εσύ πως ένιωθες έχοντας την Ollivia να σε μεγαλώνει σαν παιδί της? Ένιωσες ποτέ καταπιεσμένος?''  ''Η γιαγιά σου είναι πολλά πράγματα, Valle. Αλλά μας αγάπησε και μας φρόντισε όπως κανένας άλλος. Με έκανε να καταλάβω ότι το να είσαι διαφορετικός δεν είναι κακό.'' Ο Jason είχε δίκιο. Μπορεί η Ollivia να νοιάζονταν για αυτούς. Μπορεί όμως και απλά να τους χρησιμοποιούσε για να ικανοποιήσει τις δικές τις ανάγκες.  ''Σε καταλαβαίνω. Αλλά έχω ακόμη τους ενδοιασμούς μου. Δεν ξέρω τι κρύβει και ποια είναι.''   ''Καταλαβαίνω. Και όταν σου υποσχέθηκα να σε βοηθήσω, υποσχέθηκα και να σου δείξω την αλήθεια. Και αυτό θα κάνω.'' της είπε κοιτάζοντας επίμονα τα χείλη της. ''Ωραία.'' απάντησε εκείνη αμήχανα. Ο Jason είχε πλησιάσει αρκετά και ήταν έτοιμος να την φιλήσει όταν η Beth χτύπησε την πόρτα.  ''Το πρωινό είναι έτοιμοοο.''  αποκρίθηκε τραγουδιστά όπως έκανε συνήθως.  ''Γαμώτο Beth'' απάντησε αυτός φανερά ενοχλημένος και ανασηκώθηκε. H Vallerie παρατηρούσε την γυμνή του πλάτη καθώς φορούσε την μπλούζα. Το γυμνασμένο του κορμί προκαλούσε δέος στα μάτια της. ''Πρέπει να κατέβουμε. Valle?'' Η βαθιά του φωνή την προσγείωσε αμέσως στην πραγματικότητα. ''Εμ ν-ναι πάμε.'' αποκρίθηκε και εκείνη. ''Σου υπόσχομαι πως θα συνεχίσουμε αυτήν την συζήτηση άλλη φορά.'' της είπε και της έκλεισε το μάτι. 

       Όταν κατέβηκαν κάτω όλα τα βλέμματα ήταν στραμένα πάνω της. Είχε πολύ καιρό να εμφανιστεί στο τραπέζι και όλα αυτά εξαιτίας όσων είχε μάθει για την γιαγιά της. Τώρα όμως που είχε με το πλευρό της τον Jason, ήταν αποφασισμένη να την αντιμετωπίσει. ''Για δες ποιος αποφάσισε να εμφανιστεί.'' αποκρίθηκε χλευαστικά ο Leo.  ''Leo.'' Η προειδοποιητική ματιά της Ollivia ήταν αρκετή για να σωπάσει. ''Vallerie, χαίρομαι που σε έχουμε κοντά μας.''  ''Και εγώ το ίδιο.'' αποκρίθηκε χαμογελώντας στον Jason. ''Κοίτα Vallerie, ξέρω πως έχεις ανάγκη να επιστρέψεις για άλλη μια φορά στην καλύβα και  αποφάσισα πως το να σε κρατάω εδώ μόνο ένταση φέρνει και δεν επιθυμώ κάτι τέτοιο. Θέλω να έχουμε καλές σχέσεις γιαυτό και θα σε αφήσω να πας κάτω από έναν όρο.''  Τα μάτια της Vallerie έλαμψαν στο άκουσμα των λέξεων αυτών. ''Ναι βέβαια, τι όρο?''  ''Να γυρίσεις νωρίς, πριν νυχτώσει.'' O τόνος της φωνής της ήταν χαμηλός και αυστηρός και δεν δεχόταν αντιρρήσεις.  ''Εντάξει γιαγιά.'' της είπε σκύβοντας το κεφάλι. Η προσμονή να ξαναδεί τον Gabe φαίνονταν στα μάτια της. Θα είχε την ευκαιρία να του εξηγήσει την αλήθεια και ίσως να έβρισκαν μαζί μια λύση για να σώσουν την αγέλη από τα σχοινιά της Ollivia και να βρουν τρόπο να την κατηγορήσουν για όλα όσα είχε κάνει. Ήρθε η ώρα να πληρώσεις.

       ''Εγώ να πηγαίνω.'' αποκρίθηκε η Vallerie και ετοιμάστηκε να φύγει όταν η επιβλητική φωνή της Ollivia την διέκοψε πριν φτάσει στην πόρτα. ''Πρόσεχε Vallerie. Το ότι σε αφήνω δείχνει πως σε εμπιστεύομαι. Μην με απογοητεύσεις.''   ''Εντάξει.'' αποκρίθηκε εκείνη. Μόνο όταν η πόρτα έκλεισε και η Ollivia σιγουρεύτηκε πως δεν θα την άκουγε, στράφηκε στον Jason. ''Είσαι σίγουρος πως θα γυρίσει?''  ''Απόλυτα.''   ''Θα την ακολουθήσετε όμως. Και εσύ και ο Leonardio.''  Δεν θα χάσω και αυτήν. Την χρειάζομαι. O Jason και ο Leo, καθώς ήταν αδύνατο να μην υπακούσουν, ακολούθησαν αθόρυβα την Vallerie ενω η Beth παρέμεινε εκεί να τους κοιτάζει καθώς απομακρύνονταν. ''Καημένη Valle.'' μονολόγησε μέσα απτα δόντια της.  ''Είπες τίποτα Elizabeth?''  ''O-όχι..'' απάντησε νιώθοντας ήδη το σφίξιμο στον λαιμό της. ''Χαίρομαι.'' αποκρίθηκε η Ollivia. Δεν θα άφηνε κανέναν και τίποτα να την εμποδίσει απτό να αποκτήσει αυτό που πάντα ήθελε. Θα ενωνόταν με την εγγονή της και θα αποκτούσε την απόλυτη εξουσία. Θα μείνει κοντά μου. Για πάντα.  Όμως δεν είχε υπολογίσει τις συνέπειες.

......................................

 Γειά σας!!!

  Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο μικρό και μπορεί να σας φανεί βαρετό αλλά κάντε υπομονή. Τα επόμενα κεφάλαια φέρνουν αρκετές ανακαλύψεις. Τι να έπαθε άραγε ο Gabe? Πως νομίζετε πως θα αντιδράσει η Vallerie αν μάθει ότι τον έχει απαγάγει η γιαγιά της? Θα δείτεε στο επόμενοο. Ως τότε, φιλιααα!! <3 <3 <3