Chapter 5: Missing You

24 2 0
                                    

"Hays. Tsk tsk. Alam mo Chloe ang bitter mo. Sana man lang nakisabay ka nalang ano? Ewan ko sayo ." nakapout na sabi ni Blossom.

"Masanay ka na Blossom. Ganyan talaga yan. Hindi kasi makamove on sa first love niya." Mapang-asar na sabi ni Kaile.

I just rolled my eyes. Eto na naman siya. Tsk tsk.

"Omo! Talaga! Sino! Sino Kaile!" Tili ni Blossom.

"Yez gurl. Spill it." Interesadong sabi ni Zera.

"Hey guys, cut it out. Give Chloe some privacy if you don't mind." Seryosong sabi ni Xenon.

Woah? Xenon the playboy is that you? Nag-iba yata ang ihip ngayon ah.

"Duh? Whatever. I'll just go ahead."

Walang ka emo-emosyong sabi ko.

I turned my back. I waved my hand just like what that Evo did. Who cares? Siya lang may alam? Siya lang pwede? Habang naglalakad ako palayo ay rinig na rinig ko ba yung pagbubulungan slash pag-uusap nila.

"Hala kayo, nagalit yata." Alexa said.

"Eh si  Blossom kasi eh." Pamimintang ni Zera.

"Yah, it's not me. It's you kaya Zera." Said Blossom.

"Magtigil kayong dalawa. Si Kaile yung pasimuno, huwag niyong sisihin yun isa't isa." Si Xenon yata.

"Me? How dare you?! Iritang sabi ni Kaile.

Hahaha it's first time for Kailey to be mad at a boy. How interesting.

Hindi ko na narinig ang mga bangayan nila.

Nang makarating na ako sa labas ng gate ng paaralan namin ay agad akong pumara ng taxi. Sumakay na ako. I want to go there. Gusto kong puntahan yung favorite place namin. It was 4 years already since the last day I visited that place. I wonder kung ano nang itsura nito ngayon. Pinikit ko muna ang mga mata ko as I put earphones in my ear. Kung di nga naman nanadya ang tadhana ito pa talaga yung nagplay.

Now playing: Need you now by Sabrina

Lage kitang inaalala. Lage kitang hinahanap. Lage kitang iniisip. Ganun ka rin ba? I need you kahit wala ka na rito. I still need you.

Tuluyan nakong nakatulog. And as I fell asleep, a tear escape from my eye.

After 20 minutes.

Nagising ako dahil sa tapik. Tinapik pala ako ng driver kasi nandito na kami. Nagbigay na ako ng pamasahe.

I get out. Z sky Beach Resort. It's been a long time. I miss this place. Resort namin to. It was named after me and him. Pumasok na ako sa loob.

"Good afternoon ma'am." Bati ng guard.

Kilala na kasi ako rito, dahil parati naman kami rito. Kaya kahit 4 years na since yung last na pagbisita ko rito eh kilala pa rin ako.

Ngumiti nalang ako bilang respeto. I headed straight to our favorite spot. The Z sky mystical garden. Yes, may garden talaga ang resort nato. It was our request. I opened the little gate with my keys. Kung idedescribe ko ang garden sa inyo ay para itong enchanted garden. Iba't ibang klase rin kasi ng bulaklak ang makikita mo rito. May nasa lupa nakatanim, may mga nakasabit at mga vines. Pumunta ako sa favorite place namin which is the heart of this garden. Ang pinakamagandang part ng garden. Natatanaw ko na  nga ito habang papalapit ako. May cute na gate ito. Di mo nga malalaman na gate pala ito dahil natatakpan ito ng mga vines. Sinadya talaga namin ito sapagkat gusto naming secret lang ang place nato. Pagpasok ko pa lang ay nakikita ko na ang cute na wooden table na may dalawang cute na wooden chairs na magkatapat. Pinapalibutan ito ng mga white roses. Ang paborito naming bulaklak. Masaya ako at tila buhay na buhay pa ang lugar na ito. Masisigla at presko rin ang mga bulaklak. Naglakad na ako papunta sa may table. Umupo ako at nagmuni muni.

"It would be nicer if you were here with me."

I suddenly said out of the blue. Akala ko kung babalik man ako rito ay mawawala na yung sakit. But I'm wrong. I still feel it. It's still here. Naaalala ko pa yung mga panahon na naghahabulan tayo rito. Yung mga panahon na gumagawa tayo  ng sandcastle. Yung mga panahong nagtatampisaw tayo sa dagat. Old times nga naman. ZA I missed you. I really miss you. Do feel the same way too? Sorry Za ha? Sorry kasi...

Isang hikbi ang kumawala sa bibig ko. Umiiyak na naman ako.

Sorry kasi *sob* dahil sa akin nawala ka *sob* dahil sa akin nagkahiwalay tayo. Parati nalang kasi akong mali. Parati nalang .

"Ang tanga tanga ko."  I whispered.

Dahil sa katangahan ko ay nawala yung pinakaimportanteng tao sa buhay ko.

Malapit na pala ang sunset.

I watched the sun as it goes down.

"I missed you Za, my best friend, my lover, my first love...."

"I missed you........so much..."

And for the third time around a tear escape from my eye.

Secret FeelingsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon