Δύο Ξένοι

Κεφαλαιο 29

Ειχαμε τρεις μερες ακομα πριν να ανοίξουν τα σχολεια.
Πως περασε και αυτο το καλοκαίρι.
Πέρασε τόσο γρηγορα που ουτε που κατάλαβα ποτέ εφτασε τελη Αυγούστου.
Οι γονείς μου ετοιμάζονται για ταξιδάκι.
Το κανονιζαν απο το καλοκαίρι.
Θέλανε πολυ καιρο τωρα να πανε ενα ταξίδι στο εξωτερικό.
Και θα πανε..
Αφου εχουν την ευκαιρια γιατί να μην πανε.
Χάρηκα παρα πολύ οταν μου είπαν οτι θα πάνε ταξίδι οι δύο τους.
Είχαν καιρο να κάνουν κατι για τον εαυτο τους και αυτο το ταξίδι θα τους ηρεμισει.
Θα πάνε Βέλγιο.
Φεύγουν σήμερα το βράδυ.
Αρχισαν να ετοιμάζουν βαλίτσες και εγω τους βοηθούσα.
Η μαμα μου ειχε αγχωθεί παρα πολυ για το τι θα εκανα μια εβδομαδα μονη μου αφου δεν ηθελα νσ ταλεπωρισω την γιαγιά και να την φερω μεχρι το σπιτι να με προσέχει.
Ειμαι μεγαλη πλεον.
Μπορω να μεινω και λιγες μερες μονη μου .
Αν και δεν θα ειμαι μονη μου
Η κυρια Γεωργία μου πρότεινε να παω να μεινω στο σπίτι της για οσες μέρες θα λείπουν οι γονείς μου.
Εγω αλλο που δεν θέλω.
"Αγαπη μου σίγουρα δεν θες να ερθει η γιαγιά απο εδω;" με ρωτάει η μαμα μου.
"Ναι μαμα. Δεν χρειάζετε να την ταλεπωρουμε..Ετσι και αλλιως η κυρια γεωργία μου πρότεινε να πάω να μεινω εκει"της λεω
Θα μεινω μια εβδομάδα με την Βάσω.
"Ενταξει.. Αν χρειαστείς κάτι μας παιρνεις τηλέφωνο σύμφωνοι;"με ρωτάει
"Μαμα μην αγχωνεσαι για εμενα. Πηγαινε το ταξίδι σου να περασεις καλα και εγω μια χαρα θα είμαι"της λεω και την αγκαλιάζω.
"Θα μου λείψεις πολυ"μου λεει και με αγκλιαζει σφιχτά.
"Καλα να περασετε μπαμπα μου "λεω και τον αγκαλιάζω.
Με αγκαλιάζει και εκινος .
"Να προσέχεις"μου λεει η μαμα και φεύγουν για το αεροδρόμιο.
Εγω πηγα απο το σπιτι της Βάσως οταν εφυγαν οι γονεις μου.
Σημερα θα κοιμόταν και ο Άρης στο σπιτι της Βασως.
Οταν έφτασα σπιτι της ηταν ειδη εκει.
Δεν ξεραμε τι να κάνουμε και είπαμε να δούμε μια ταινία.
Οι γονείς μου θα ειναι ακομα στο αεροπλανο.
Λογικά αύριο το πρωι θα φτάσουν.
Οταν τελειωσε η ταινια φέραμε και πεξαμε ενα επιτραπέζιο και η  κυρία Γεωργία μας ειχε φτιάξει πίτσα.
"Μελινα οι γονείς σου εχουν φυγει;"με ρωτάει η Κυρία Γεωργία.
"Ναι εφυγαν λιγο πριν έρθω εδω" της απαντάω και συνεχίζω να παίζω με τα παιδια.
"Αρσ αύριο θα το πρωί θα φτάσουν"μου λεει η κυρια Γεωργία μετα απο λίγο.
"Ναι λογικά"της απαντάω.
"Αμα μιλήσεις μαζι τους να τους πεις καλα να περάσουν. Δεν τους ειδα για να τους το πω εγω"μου λεει η Κυρια Γεωργία και ξανα μπαίνει στην κουζίνα.
"Θα της το πω"της λεω και συνεχίζω να παιζω.
Κατα τις εντεκα οι γονεις του Βασίλη και της Βασως πηγαν να ξαπλώσουν.
Εμεις καθήσαμε καμια ωρα ακομα βλέποντας τηλεοραση αλλα μετα εγω με την Βάσω νυσταξαμε και πήγαμε για υπνο.

Το επομενο πρωι σηκώθηκα πολυ νωρίς.
Ηθελα να δω αν με πήρε η μαμα μου.
Ειπε οτι οταν θα έφτανε θα με έπαιρνε τηλέφωνο.
Η ωρα ήταν οκτω και ακομα δεν με ειχε παρει.
Τι γίνεται ;;
Δεν εφτασαν ακομα;;
Μαλλον θα εφτασαν πολυ πρωι και θα ηθελαν να ξεκουραστούν..
Για αυτό δεν με πηραν ακομα.
Ξανα επεσα στο κρεβατι μου αλλα δεν κοιμήθηκα.
Μετα απο μισή ωρα βγήκα απο το δωμάτιο για να μην ξυπνήσω την Βάσω.
Οταν έβγαινα απο το δωμάτιο έπεσα πάνω στον Αρη.
"Πως και τόσο πρωινή εσύ;"με ρωτάει ο Άρης.
Δεν με έχει συνηθίσει στο πρωινο ξύπνημα.
"Περιμένω τηλεφωνο απο τους γονείς μου"του απαντάω και κατεβαίνουμε στο σαλόνι.
Εκει ηταν και ο Βασίλης.
Καλα..τι ώρα ξυπνησανε;.
"Η Βάσω δεν ξύπνησε ακομα;" με ρωτάει ο Βασίλης οταν με βλέπει να πηγαίνω στο σαλόνι με τον Αρη.
"Οχι"του απαντάω και κάθομαι στον καναπε.
"Θες καφε;"με ρωτάει ο Βασίλης που παει στην κουζίνα.
"Ναι θελω"λεω και κοιταω το κινητό μου.
Η ωρα κοντεύει εννιά και ακομα να με πάρουν.
Ξύπνησε και η Βάσω.
"Καλα τι ωρα σηκώθηκες εσύ;"με ρωτάει η Βάσω οταν κατεβαίνει στο σαλόνι
"Κατα τις οκτώ"της λεω και κάθοται στον καναπε.
Εκει που καθόμασταν και συζητούσαμε χτυπάει το κινητό μου.
Η γιαγια.
Τι θέλει τετοια ώρα;
"Ελα γιαγια;"λεω οταν σηκώνω το τηλεφωνο και παω λιγο πιο δίπλα να μιλήσω.
"Ελα παιδι μου"μου λεει και την ακουω κάπως.
Σαν να έκλαιγε.
"Γιαγια εισαι καλα;" την ρωτάω ανήσυχη.
"Όχι"μου απαντάει και βάζει τα Καλαμάτα.
"Γιαγιά τι εγινε;; Επαθε κατι ο παππούς;"την ρωτάω και η Βασω έρχετε διπλα μου
"Τι εγινε;"με ρωτάει και της κάνω νόημα να παει να κάτσει.
"Οχι αγαπη μου ο παπούς καλα ειναι. Οι γονείς σου"μου λεει και εκει μένω.
"Τι εγινε με την μαμα και τον μπαμπά; φτάσανε;"την ρωτάω.
"Ναι αγαπη μου φτάσανε που να μην φτανανε ποτε"λεει αλλα δεν την καταλαβαινω.
"Γιαγια δεν σε καταλαβαινω... Μπορείς να μου πεις τι εχει γινει;.
"Οι γονεις σου Μελινα μου δεν ειναι ποια μαζι μας"μου λεει η γιαγιά και μενω κόκαλο.
Δάκρυα αρχίζουν να τρέχουν απο τα ματια μου.
"Οχι δεν το εννοείς αυτο... Δεν γίνεται αν ειναι αλήθεια.. Καποιος μου κανει πλακα"φωνάζω...
"Μελινα μου σε παρακαλώ ηρέμισε"μου λεει η γιαγιά κλαίγοντας.
"Πως μου λες να ηρεμισω"της φωνάζω κλεινω το τηλέφωνο το πεταω κάτω και ανοίγω την πορτα και βγαίνω εξω κλαιγωντας.
Γιατιιι;;
Γιατί σε εμενα;
Γιατί;;;