Κεφάλαιο 55

3.7K 307 26
                                    

Οι μέρες περνούσαν.
Ειχα θυμηθεί τα πάντα αλλα πάντα είχα ενα κενό.
Δεν θυμάμαι το ατύχημα.
Δεν θυμάμαι τίποτα όσον αφορά αυτό.
Μάλλον απο φόβο.
Φοβάμαι το τι θα θυμηθώ και κομπλαρω.
Ειμαι και πάλι μαζι με τον Άρη.
Τον συγχώρεσα για αυτό που έκανε.
Τον αγαπάω.
Έκανε ενα λάθος.
Και ελπίζω να είναι και το τελευταίο του όσον αφορά τις γυναίκες.
Του το ξεκαθάρισα.
Αν τον ξανα πιάσω με αλλη τελειώσαμε.
Κοιμόμαστε ξανα μαζί.
Σημερα ειναι και τα γενεθλια μου.
Κάτι σχεδιάζει αλλα δεν ξέρω τι γαμωτο.
Τον ακουω που μιλάει στο τηλέφωνο αλλα δεν καταλαβαίνω τι σκαρώνει.
Αλλα είμαστε πάτσι.
Και εγώ σκαρώνω κάτι και δεν του το λέω.
Οχι επειδή και αυτός δεν μου λέει απλα θέλω να βρώ την κατάλληλη στιγμή και τον τρόπο που θα του το πω.
Θα μάθω τι κάνει.
Και δεν μου έχει πει ακόμα χρόνια πολλα.
Τι γίνεται;
"Μωρό μου εδω εισαι;" με ρωτάει.
"Ναι εδώ ειμαι Άρη μου που να πάω" του λεω.
"Ειναι εδώ ο Νίκος και θέλουμε να μιλήσουμε" μου λεει.         "Άρη δεν μας τα λες καλα" του λέω.
"Γιατί ρε μωρό μου;" μου λεει κσι γελάει
"Τι σκαρωνετε εσεις οι δυο;" λεω και κοιτάζω και τον Νίκο.
"Τίποτα ρε Μελίνα.. Απλά θέλουμε να πούμε τα δικά μας" μου λεει ο Νίκος.
Δεν θα τα παμε καλα.
"Αρη... Μήπως έχεις ξεχάσει κατι;" τον ρωτάω.
"Δεν νομίζω" μου λεει και θυμώνω ολο και περισσότερο.
"Ααα ναι κάτι ξέχασα...... Το απόγευμα θα βγούμε με τον Νίκο και την Μαρίζα στις 6 να εισαι ετοιμη" μου λεει.
"Οοκ" του λεω θυμωμένα και φεύγω.
Το έχει ξεχάσει.
Για καμια γκόμενα θα μιλάνε αυτοί
Πηγα στο δωμάτιο για να βρώ τι θα βάλω.
Αφου βρηκα μετά απο μισή ωρα ήρθε ο Άρης στο δωμάτιο.
"Θα φαμε;" με ρωτάει.
"Ναι" του λεω ενω ειμαι ακομα θυμωμένη.
"Εχεις κατι;" με ρωτάει.
"Ναι... Εχω νεύρα" του λέω.
"Γιατί;" με ρωτάει .
Γιατί ξέχασες τα γενέθλια μου για αυτό..
Αλλα οχι δεν θα στο θυμήσω.
Εκει θα σε αφήσω να το θυμηθείς μόνος σου.
"Δεν ξέρω απλα εχω νευρα" λεω και πάω στην κουζίνα για να ετοιμάσω να φάμε.
Οταν φάγαμε μάζεψα το τραπέζι έπλυνα τα πιάτα και πηγα να ξαπλώσω.
"Θα κοιμηθείς;" με ρωτάει ο Άρης.
"Οχι απλά δεν είμαι πολύ καλα και θέλω να ξαπλώσω" του λεω.
Δεν απάντησε.
Απλά έφυγε απο το δωμάτιο.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου μέχρι τις πέντε και μετα σηκώθηκα να ετοιμαστώ.
Με τα παιδια θυμάται να βγει.
Εμενα γραμμένη με έχει.
Ντύθηκα και κατα τις πέντε και μισή φύγαμε απο το σπίτι.
Ημασταν σχεδόν μισή ωρα στο αυτοκίνητο..
Που παμε;
"Αρη που παμε;" τον ρωτάω.
"Θα δεις " μου λεει και μετά από πέντε λεπτά σταματάμε σε μια παραλία.
"Εδω θα βγούμε με τα παιδιά;" τον ρωτάω.
"Πολλα ρωτάς... Απλα ελα μαζι μου" μου λεει.
Οταν παμε ο Νίκος με την Μαρίζα ηταν εκεί και κρατούσαν μια τούρτα στα χέρια που έγραφε πάνω...."Χρονια πολλά Μελινακι"
Το θυμόταν.
Τσαμπα του θύμωσα.
Το θυμόταν.
Οταν έσβησα τα κεράκια τον αγκάλιασα.
"Σ αγαπάω"του είπα.
"Εμεις να φύγουμε τώρα.. Έχετε δουλειά εσεις" λεει η Μαρίζα 
"Οχι καθήστε"λεει ο Αρης
Ο Άρης γονατίζει και με κοιτάζει.
"Αρη τι κάνεις εισαι χαζός;" τον ρωτάω και ο Νίκος γελάει
"Μελινα... Θες να γίνεις γυναικα μου;"

--------------------------------------------------

Χέϋ.

Δηλώσεις κανει ο Άρης.
Τι θα του απαντήσει η Μελίνα;
Θα δεχτεί η οχι;
Και το πιο βασικό..
Τι του κρύβει η Μελίνα;

Δύο Ξένοι Donde viven las historias. Descúbrelo ahora