Κεφάλαιο 30

4.7K 388 7
                                    

Ειχα πεσει μεσα στην μεση του δρόμου και έκλαιγα.
Γιατί σε εμενα;
Γιατί να φύγουν ετσι;
"Μελιναα"φωνάζει ο Άρης και τρεχει και έρχετε δίπλα μου.
Εγω εκλαιγα και δεν μπορουσα να σταματήσω.
"Μελινα μου... Τι έγινε;"με ρωτάει ανήσυχα και με παει στην άκρη για να μην με πατήσει κανενα αυτοκίνητο.
"Αρη... Ειμαι μονη μου"του λεω και πέφτω στην αγκαλια του.
"Γιατί εισαι μονη σου Μελίνα μου...Τι εγινε;"με ρωτάει και με κοιτάζει.
"Αρη οι γονείς μου πέθαναν οταν εφτασαν στο Βέλγιο...Ειμαι μόνοι μου"του λεω και με σφηγκει στην αγκαλια του.
"Ελα κοριτσάκι μου ηρέμισε ολα θα πανε καλα...Ολα θα πανε καλα"μου λεει και με κραταει ακόμα στην αγκαλια του.
"Ελα παμε μεσα να ηρεμήσεις"μου λεει
"Οχι δεν θέλω να παω εκει.. Θελω να πάω σπίτι μου.. Θελω να με πας σπίτι μου"του λεω και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του.
Φτασαμε στο σπίτι.
Μπήκαμε μεσα και εγω πηγα και κάθησα στο δωμάτιο των γονιών μου.
Αδειο..
Και θα παραμείνει αδειο.
Για πάντα.
"Μελίνα δεν σου κανει καλο να βρίσκεσαι εδω μεσα"μου λεει ο Άρης .
"Δεν με νοιάζει... Εγω εδω θελω να είμαι"του απαντάω σκληρά.
"Μελινα παμε κάτω σε παρακαλώ"μου λεει ο Άρης και μου πιάνει το χέρι.
"Δεν θελω.. Θελω να μείνω εδω... Θελω να μείνω μόνη μου....φυγε" ρου φωνάζω και βαζω τα κλάματα.
"Μελινα ηρέμισε"λεει ο Άρης και με αγκαλιάζει.
"Ηρέμισε κοριτσι μου... Το ξέρω ειναι δύσκολο....Αλλα εγω θα ειμαι διπλα σου για οσο χρειαστει"μου λεει και με κρατάει στην αγκαλιά του.
"Τι θα κάνω Άρη;Πως θα ζήσω ετσι.. Πως θα ζήσω ξέροντας ότι δεν θα τους ξανα δω ποτε;...πως" λεω μεσα απο τα δάκρυα μου.
"Δεν ξερω Μελινακι μου.. Δεν ξέρω"λεει και σφίγγει στην αγκαλια του.
"Παμε λιγο κάτω ελα"μου λεει και κατεβαίνουμε στο σαλόνι.
Είχα βάλει το κεφαλι μου πανω στα πόδια του και εκείνος μου χάιδευε τα μαλλια.
Είχα ηρεμισει λιγο αλλα ακομα πονούσα.
Και ο πόνος ηταν έντονος.
"Προσπάθησε να κοιμηθεις λίγο θα σου κανει καλο"μου λεει ο Άρης.
"Δεν μπορώ να κοιμηθώ"του λεω. "Προσπαθησε έστω και για λίγο.. Θα σου κανει καλο"μου λεει.
Εκει που ειχα ξαπλώσει πανω στα ποδια του με πήρε τελικα ο ύπνος.
Κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Άρη όρθιο να μιλάει στο τηλέφωνο.
"Αρη"του λεω και εκείνη την ωρα κλεινει το τηλέφωνο και έρχετε δίπλα μου
"Τι ειναι;"με ρωτάει και γονατίζει διπλα μου.
"Σ ευχαριστώ που εισαι δίπλα μου....Και ευχαριστώ που θα εισαι δίπλα μου μεχρι να φυγεις αυριο"του λεω και μου πιανει το χέρι.
"Δεν θα φυγω"μου λεει
"Τι εννοεις;"τον ρωτάω.
"Εννοω ότι θα μεινψ εδω μαζι σου... Για οσο χρειαστεί"μου απαντάει και τον αγκαλιάζω.
"Κοιμησου τωρα να ξεκουραστείς" μια μου λεει κλείνω τα ματια μου.
Νιωθω ήρεμη οταν ειμαι μαζι του.
Δεν μπόρεσα να ξανα κοιμηθω.
Μονο ενα τεταρτακι κοιμήθηκα 
Ο Άρης ήταν ακομα μαζι μου στο σπίτι μου.
Πηρε και τα παιδιά και τους είπε τι έγινε.
Δεν ηρθαν απο έδω.
Μαλλον ο Άρης θα τους είπε να μην έρθουν.
Το βράδυ κοιμήθηκε μαζι μου.
Με κρατούσε στην αγκαλια του.
Αυριο ειναι η κηδεία των γονιών μου.
Πως θα τους πω αντίο για πάντα;
Σκεφτομαι και δάκρυα τρέχουν απο τα ματια μου.
Δεν μπορώ να το ελέγξω.
Δεν μπορώ να διαχειριστώ τοσο πονο.
Δεν θα το αντέξω.
Δεν θα αντέξω να γυρνάω στο σπιτι και να μην ακουω την φωνη της μαμας μου.
Δεν θα αντεξω να μην ακούω τον μπαμπα μου να μας καλισπεριζει οταν γυρίζει απο την δουλεια.
Δεν θα αντέξω τοση απώλεια.
Νιωθω ότι έχω ενα κενό μεσα μου.
Νιώθω ότι ενα κομμάτι απο την Καρδιά μου λειπει.
Δεν μπορουσα να κοιμηθώ.
Σκεφτόμουνα διαφορα όλη την νύχτα.
Οταν ο Άρης κατάλαβε οτι δεν κοιμόμουν εμεινε ξύπνιος για να μου κανει παρέα.
Προσπαθούσε να με κανει να ξεχαστώ. Μου έλεγε οτι οπου και να ειναι οι γονείς μου θα με αγαπάνε το ίδιο.
Οπως τους αγαπάω και εγώ.
Εκλεισα για λίγο τα ματια μου και είδα την μαμα μου να με αγκαλιάζει και τον μπαμπα μου να μου δινει ενα φιλί στο μάγουλο.
Μου ελεγαν να είμαι δυνατή και να μην τα παρατήσω.
Η μαμα μου ειπε οτι ειμαι πολυ τυχερή που εχω τον Άρη δίπλα μου.
Με
Απο εκει που μου μιλούσαν μου είπαν οτι με αγαπάνε και απλα εξαφανίστηκαν 
Και εμεινα παλι μονη.
Ξύπνησα φωνάζοντας τα ονόματα τους.
Ο Άρης  με αγκάλιασε.
Νιώθω προστασια στην αγκαλια του.
"Κλείσε τα ματια σου και κοιμησου"μου είπε ο Άρης.
Το έκανα..
Οχι μονο για εκείνον.
Αλλα γιατί η μαμα μου, μου είπε να ειμαι δυνατή.
Της υποσχέθηκα ότι θα ειμαι δυνατή ακομα και αν μου το είπε στον ύπνο μου
Δεν με νοιάζει όμως.
Υποσχέθηκα κατι και θα κάνω οτι μπορώ για να κρατήσω την υπόσχεση που τους έδωσα.

Δύο Ξένοι Where stories live. Discover now