UNUTULMAZ DOĞUMGÜNÜ

SON ÇARE

TOPRAK
Arabada oturmuş geçmişi düşünmenin bana faydası yok. Zamanım azalıyor. Belki de ağbim doğru söylüyordur. Son çare olarak, gerçeği itiraf edip yardım istesem, Balım belki beni reddetmez. Kime sorduysam "Balım, adı gibi tatlı ve yardımsever bir kız" diyor. Bakalım öyle mi?
En zoru, beni dinlemesini sağlamak. Düşün Toprak, düşün. Ben davet edersem bir yere gelmez. Ama bir başkası, mesela samimi arkadaşı bir yere davet ederse gelir. O zaman Balım'ın arkadaşını devreye sokmam gerek. Ama soru şu ki onun samimi arkadaşı kim? Okulda, kantinde sürekli yanında olan biri var mı? Yarın bunu öğrenmeliyim. Sahilden ayrılıp yalıya doğru yöneldim.
Eve gelince duş alıp rahatladım. Akşam yemeği için yalının merdivenlerinden salona inerken ağbimi gördüm.
Gülümseyerek,
- Nasılısın Toprak? Araban hala sende mi? diye sordu.
- Hiç iyi değilim ağbi. Senin tavsiyeni dinlemeye karar verdim. Yarın Balım'a gerçeği söyleyip yardım isteyeceğim.
- Bak sen şu delikanlıya, işleri iyice ilerletmiş, kıza Balım-Böceğim demeye başlamışsın.
- Öf ağbi ya! Kızın adı BALIM. Ben niye onun gibi tatsız birine balım diyeyim. Aşağı yemeğe iniyorum sende katılacak mısın?
- Üstüme değiştirip geliyorum Toprak. Ama seni süründüren kızı çok merak ediyorum.
Ailemle yemek yerken babamla ağbim iş konuşuyorlardı. Annemse ağbime bakıp;
- Ahmet'in kızı Cansu, Amerika'dan dönmüş. Çınar, seninde müsait olduğun bir gün onları davet etmek istiyorum.dedi.
Annemin çöpçatanlık çabalarını izlemek eğlenceli. Benimle şimdilik uğraşmıyor. Ağbim evlenene kadar rahatım. Ağbimin hayatında şu an biri yok diye biliyorum.
- Şu sıralar yoğun çalışıyorum anne. Ahmet amcaları sen istediğin zaman davet et, işim olmazsa bende katılırım.
- Çınar sen beni geçiştiriyorsun ama.
Bu tatlı komediyi izlemek moralimi düzeltti. Yarın araba konusunu çözeceğim ve iyice rahatlayacağım.