Don't mess with her

Κεφαλαιο 12ο

Σημερα Τριτη και η χειροτερη μερα. Το προγραμμα ειναι χαλια. Εχουμε και μπαρμπι και ολους τουε ενοχλητικους. Δεν ηθελα να παει με την καμια. Ηθελα απλα να κατσω σπιτι και να μην κανω τιποτα. Τι θα κανω; Δεν μπορω να κανω αυτο που τοσο θελω. Να τρεξω στην αγκαλια του και να κοιταξω τα γαλανα του ματια. Μονο αυτο. Τιποτα αλλο.

- Καλημερα, Φαιη δεν θελω να ειμαστε μαλωμενες σε παρακαλω!
- Θα τα πουμε αλη στιγμη. Λεω θυμωμενα με σοβαρο υφος και καθομαι στην θεση μου.

Στο διαλλημα η Βυκη ειπε κατι στον Αλεηανδρος. Αυτος στην αρχη αδου απομακρυνθηκαν ηταν σκεπτικος αλλα μετα ενα χαμογελο περασε στα χειλη τοθ και με κοιταξε αποτομα. Λες και ηξερε πως τον κοιταω απο μακρια. Η Βυκη ερχεται προς το μερος μου θλιμενη.
- Θα στα πω και εσενα οπωε ειπα και στον Αλεξανδρο. Λοιπον ακου. Η αληθεια ειναι πως μου αρεσει. Και οχι μονο μου αρεσει. Τον θελω. Πολυ. Αλλα δεν μπορω να κανω κατι αν η δικη σας συνδεση υπερισχυει.
- Που σημαινει;
- Ολος δικος σου.
Λεει νε θλιμενο προσωπο και κοιταει κατω σταυρονοντας τα χερια.
- Οο Βυκη, ξες πως δεν μπορω να το κανω αυτο. Μολιε μου εξομολογηθηκες πως οχι μονο σου αρεσει, αλλα τον θες. Θα ηταν πολυ ανωριμο να κανω κατι μαζι του τωρα που ξερω.
- Σε ευζαριστω. Λεει με μιας και με αγκαλιαζει.

Απο μακρια ο Αλεξανδρος με κοιταει. Το διαπεραστικο του βλεμμα περναει αναμεσα απο ολα τα παιδια. Περπαταει με σταθερο βημα και τα ματια του μικραινουνε και κλεινουνε σιγα σιγα. Ερχεται προς το μερος μου. Ειναι πολυ κοντα. Σπροχνει παιδια που βρισκοντε στον δρομο του προς τα εμενα. Φενεται πολυ σοβαρος αλλα δεν φανταζεσαι ποσο ομορφος.

Ερχεται στο μερος μου. Σταματαει ακριβως μπροστα μου και απλα με κοιταει. Με πιανει απο το χερι και κυριολεκτικα με σερνει αναμεσα απο ολα τα παιδια. Ενας απο αυτα τα παιδια ηταν και ο Χαρης. Αλλα δεν λεει τιποτα.

Τρεχουμε μεσα στους δρομους και ουτε καν γυριζει να με κοιταξει. Συνεχιζει να με κραταει απο το χερι χωρις δυσταγμο. Φτανουμε σπιτι του. Ανοιγει την πορτα την κλεινει με δυναμη και με σπορχνη προς αυτην. Η πλατη μου ακουμπαει την πορτα και αυτοε ερχεται οσο πιο κοντα γινετε. Με κραταει απο τους γοφους και ψιθιριζει στο αυτι μου διαφορα. Δεν μπορω να καταλαβω πολλα. Πιανω μονο ενα " Σε θελω" και τοτε ειναι που δεν αντεχω. Τον φιλαω με παθος. Αυτος ανταποδιδει χωρις δυσταγμο. Αρχιζει να κατευθινετε προς τον λαιμο μου. Η σκηνη ειναι μαγικη. Ενα προσωπο μας διακοπτει.
- Αλεξ... Ωχ!! Συγνωμη εγω φευγω.
Ο Αλεξανδρος αμεσως με κατεβαζει και προσπαθω να ηρεμησω. Ενα μικρο αγορακι φενεται που κρυβει χαριτομενα τα ματια του. Τα μαλλια του καστανα και ιδια με του Αλεξανδρου. Τα ματια του μπλε. Ο Αλεξανδρος σε παιδακι. Ολη αυτη η κατασταση με οδυγει στο γελιο. Ο Αλεξανδρος γυρναει και με κοιταει με νοημα και γελιο.
- Μην γελας καθολου! Μου λεει και γελαει δυνατα.
- Αλεξανδρε συγνωμη. Εγω απλα ηθελα να σου δειξω την εργασια της Γλωσσας.
- Δεν πειραζει αγορι μου. Ελα... Θελω να σου γνωρισω καποια. Χρηστο απο εδω η Φαιη.
- Γεια σου Φαιη. Ειμαι ο ξαδερφος του Αλεξνρου. Χερομαι πολυ που σε γνωρησα.
- Και εγω χερομαι Χρηστο!
Ο Αλεξανδρος μας κοιταει καθως εχω σκυψει και μιλαω με τον μικρο. Εχει ακουμπησει το χερι του στην πορτα και παλι κουναει το κεφαλι του περα δοθε. Χαμογελαει πλατια και φωναζει με νοημα.
- Ποιος θελει να παιξουμε... ΜΑΞΙΛΑΡΟΠΟΛΕΜΟ;
- ΝΑΑΙΙΙΙ!!
Φωναζει ο μικρος και ενα κλιμα χαρας και διασκεδασης υπαρχει στο σπιτι. Μαξιλαρια παντου και γελια. Ο μικρος ειναι αξιολατρευτος. Ενα μαξιλαρι πετιεται απο το πουθενα και με χτυπαει.
- Don't mess with me ! Φωναζω στον Αλεξανδρο που ξερω πως το εκανε επιτηδες.
- I will!! Φωναζει και με αρπαζει στην αγκαλια του. Ο μικρος καθεται και μας κοιταει. Νιωθω υπεροχα. Θελω να συνεχησω να νιωθω ετσι για παντα.
- Ελα εδω και εσυ βρε! Του φωναζω και χαμογελαει τοσο πολυ! Τρεχει γρηγορα και η εικονα συμπλιρωνεται. Εγω ο Αλεξανδρος και ο μικρουλης αγκαλια.
- Αλεξανδρε;
- Πες το ψηλε! Λεει ο Αλεξανδρος και πλεον δεν μπορω να συγκρατησω τα γελια μου.
- Εσυ και η Φαιη. Σταματαει εκει. Μετα απο λιγο το σκεφτεται ξανα.
- Η Φαιη ειναι θεια μου; Λεει και κοιταει τον Αλεξανδρο με ενα βλεμμα ελπιδας. Πτοτου προλαβει να απαντησει συμπηρωνω φωναχτα
- Ναι!!! Και τωρα Η θεια Φαιη θα ερθει να σε φαει!!

Ο μικρος τρεχει μεσα στα μαξιλαρια και εγω τον κοινηγαω. Γελια και φωνες ηχουν σε ολο το σπιτι. Ο Αλεξανδρος ακολουθει απι πισω. Δεν θελω να τελειωσει ποτε!!!