Don't mess with her

Κεφαλαιο 1ο

Κανω γρηγορα με βιαστηκες κινησεις χωρις να σκεφτομαι τι θα φορεσω. Ειχα ηδη αργησει πολυ και με περιμενε απο κατω ο Χαρης. Βαζω γρηγορα χωρις να δεσω τα σταρακια μου και καταιβενω με βιαστηκες κινησεις στην μεγαλη και ατελειωτη σκαλα της πολυκατοικιας μου. Ανοιγω την πορτα και ερχεται προς το μερος μου, ομως του κοβω τα πολλα μελια γιατι ειχαμε αργησει.

Φτανουμε μετα απο πολυ τρεξιμο στο προαυλιο του σχολειο. Χωρις να το ειχα παρατηρησει καν ημουν ειδη τριτη λυκειου, που σημαινει 1) πανεληνιες 2) πανεπιστημιο 3) δικο μου διαμερισμα!!.

Ψαχνω εδω και πολυ ωρα την Βικη αλλα δυσκολευομαι να την εντοπησω μεσα σε ολον αυτον τον χαμο απο παιδια. Καινουργεια παιδια τησ πρωτης λυκειου καθοντε στα παγκακια περα απο το γυμναστιριο. Οι μεγαλυτεροι που ειναι ποιο ξεψαρομενοι κανουν βολτες λεγοντας μεταξυ τους πως περασαν το καλοκαιρι τους και τα νεα τους. Επιτελους βλεπω τα κοκκινα γιαλια της απο μακρια και της κουναω το χερι για να με δει ευκολοτερα. Μολις καταλαβαινει πως την κοιταω γυρναει και τρεχει στην αγκαλια μου. Νιωθω τοσο ομορφα που ειμαστε και παλι μαζι! Ολο το καλοκαιρι ημουν στο εξοχικο του Χαρη με τους γονεις μας και δεν με αφηνε να παρω ανασα.

Πριν προλαβουμε να πουμε τα δικα μας, μας διακοπτει ξαφνικα το κουδουνι και πηγαινουμε στις σειρες. Οπως καθε χρονο η Παπαδοπουλου, διευθιντρια και θρησκευτικος του σχολειου μας , αρχιζει τις ιδεολογιες και τους κανουνες καλης συμπερφιρας , προσπαθοντας να πησει τους μικροτερους να φεροντε οπως πρεπει. Εμεις βεβαια καθομασταν ολοι σαν κοιμησμενα. Μερικες ψωναρες εβαζαν μερικες λεπτομεριες στο υπεροχο μακιγιαζ τους, αλλοι καγκουρες ελεγαν με ποσσες εκαναν φαση ολο το καλοκαιρι και εγω με την Βυκη απλα καθομασταν χωρις να κανουμε τιποτα.

Με τα πολλα περναμε μεσα στην ταξη και προλαβαινουμε να παρουμε το τελευταιο θρανιο της ταξης εγω και η Βυκη. Καθομαστε και μπαινει μεσα η μπαρμπι ( καθηγητρια μαθηματικων , την ονομασια θα την καταλαβεται λογικα μετα). Μας δινει το προγραμμα για αυριο μας περνει απουσιες και επιτελουε μας αφηνει ελευθερους. Μολις βγαινω απο την ταξη βλεπω μπροστα μου τον Χαρη να μου χαμογελαει με νοημα. Δεν ειναι οτι δεν τον θελω απλα... Δεν ξερω ακομα.

Καθως περπατουσαμε μου μιλουσε αλλα  παρακολουθουσα τι ελεγε. Απλα κοιτουσα το κινητο μου και ακουγα απο το ενα ακουστικο το αγαπημενο μου τραγουδι.
- Ε , ακους;
- Εμ ναι. Συγνωνη ειμαι λιγο αποροφημενη. Τι μου ελεγες;
- Λεω πως αυριο το βραδυ εχει παρτι ο Ηλιας και σκεφτηκα πως θα ηθελες να ερθεις.
- Ε θα δω. Θα παρω τηλεφωνο την Βυκη και αν μπορει θα ερθουμε.
- Οκ τοτε.
Με φιλησε και πηγα μεσα στο σπιτι. Η θεια μου ειχε ηδη στρωμενο το τραπεζι και ετσι καθησα να φαω.
- Λοιπον; Πως ηταν η πρωτη μερα;
- Ε νταξη μια χαρα. Τα συνηθισμενα!
- Χμ, μικρη μου δεν σε βλεπω ενθουσιασμενη. Τουλαχιστον ειδες την Βυκη που τοσο πολυ ανηπομονουσες να δεις;
- Ναι την ειδα. Το μονο ενδιαφερον για σημερα.
Τελειωσα το φαγητο μου και αναιβηκα πανω. Το πρωι εφυγα βιαστικα και δεν προλαβα να κανω το κρεβατι μου. Εκανα την τσαντα μου για αυριο και Απλα ξαπλωσα στο κρεβατι. Μεχρι να το καταλαβω με ειχε παρει ο υπνος....