Don't mess with her

Κεφαλαιο 38ο

Χρηστου POV

- Τι εγινε;
- Εμ τιποτα, ολα καλα. Απλα θα χρειαστει να μου δωσεις... Ρουχα.
Λεει αμηχανα και φτιαχνει την μπλουζα της.
- Α!
Λεω και σηκωνω το φριδι μου ενω εχω ενα χαζο χαμογελο στο προσωπο μου. Και μονο που την φανταζομαι με τα ρουχα μου... Τελος παντον! Θα κρατηθω!
- Ανοιξε την ντουλαπα μου και παρε οτι θελεις, οτι σου αρεσει.
- Εισαι σιγουρος;
- Ναι!
Λεω και κατευθηνετε προσ την ντουλαπα. Την ανοιγει και αμεσως γυρναει πρως το μερος μου με σηκωμενα φριδια και μια φατσα τοσο χαριτωμενη, εκπληκτη!
- Ε... Το μονο που εχω να πω ειναι πως η ντουλαπα σου ειναι πιο οργανωμενη απο την ζωη μου!
Λεει και γυρναει με σταυρωμενα χερια και ενα χαμογελο.
- Χαχαχα η ζωη σου ειναι υπεροχος!
- Υπεροχη θες να πεις.
- Υπεροχος. Ειμαι αγορι!
- Α ναι! Ειναι και αυτο!
Λεει και την φιλαω στον λαιμο.
- Ασε με να σου βρω εγω κατι.
Την κανω περα και βγαζω ενα φουτερ και μια βερμουδα.
- Αυτα νομιζω ειναι καλα.
- Εμ οκ. Ευχαριστω, που ξες... Με φυλοξενεις!
- Μην το ξαναπεις.
Αντι για μια απαντηση περνω ενα χαμογελο και ενα νοημα να βγω απο το δωματιο να ντυθει.
- Ενταξη!
Λεω σηκωνοντας τα χερια μου και ταχα μου ηττιμενος.
Ημουν εξω στο χολ για τουλαχιστον ενα τεταρτο. Σκεφτομουνα πως θα το πω στον Αλεξανδρο και στην Φαιη. Πρεπει να μεινει εδω μαζι μας η Γωγω... Για καποιες μερες. Δεν τους το εχω πει ακομα αλλα σκοπευω να τους το πω σε λιγο!
- Ετοιμηη!
Την ακουω απο μεσα και μπαινω στο δωματιο και μολις την βλεπω νομιζω πως πανω απο το κεφαλι μου υπαρχουν καρδουλες και αστερακια σαν τους ερωτευμενους εφηβους. Τα ματια της λαμπουν και τα μαυρα τησ μαλλια ειναι σε ενα ακαταστατο κοτσο ενω τα ρουχα μου πανω της... Θεε μου! Φενεται τοσο... Ομορφη! Τοσο ομορφηηη!!!! Τα ματια της ματριρανε πολλα... Παντα μαρτυρουσαν πολλα αυτα τα ματακια.
- Ε... Εισαι... Ομορφη!
Ειναι το μονο που καταφερνω να πω!
- Χαχαχα ελα εδω ρε χαζο!
Λεει και την αφηνω να κατσει πανω μου στο κρεβατι.
- Λοιπον...
- Λοιπον;
Ρωταω και αυτη γελαει. Οταν γελαει τα ματια της κλεινουν και αυτο ειναι ενα απο τα πολλα που αγαπαω πανω της. Ειναι πανεμορφη χωρις μεικ απ και τετοια... Ειναι πανεμορφη εξωτερικα και εσωτερικα, ετσι ακριβως οπως ειναι! Τα μαλλια της, το αρωμα της, τα ματια της, το χαμογελο της, τα χερια της, το σωμα της, ο χαρακτιρας της, οι γονιες του προσωπου της τα παντα. Ο τροπος που με κοιταζει ειναι σαν παρτι μεσα μου. Ο μονος τροπος να πεις πως ενα τετοιο πλασμα δεν ειναι ομορφο ειναι να σου εχει κανει κατι!
- Χρηστο;
- Ναι;
- Που ταξιδευεις;
- ... Στα ματια σου.
Λεω και αυτη με φιλαει απαλα. Τα φιλια της κατευθηνοντε προς τον λαιμο μου. Σαν σφαιρες που προσγιονοντε στον λαιμο μου. Σαν τσιμπιματα κατα μηκος του λαιμου μου. Σαν ομορφα μοτιβα. Σαν αυτην...
- Τελος, πρεπει να διαβασουμε και καποτε!
- Δεν ειναι ομως τωρα το καποτε! Ηρθε η ωρα να παω να τους το πω!
- Εμ... Ενταξη.
Λεει, κατεβαινει απο πανω μου και φτιαχνει την μπλουζα της. Το κανει παντα οταν νιωθει αβολα.