Don't mess with her

Κεφαλαιο 3ο

Σημερα ειναι το παρτι.
- Ποιο παρτι ρε Φαιη; Δεν ειδες τι μας εβαλε η μπαρμπι; Τι παρτι και νταουλια μου λες;
- Ελα μωρε μεχρι τις 1 θα κατσουμε μετα ουτοσιαλος και εγω θα φυγω! Εχω Να βοηθησω την Αγγελικη στην κουζινα.
- Ε ναι αλλα ειναι αναγκη να βοηθησεις την θεια σου αρα θα κατσεις να κανετε τιε δουλιες στην κουζινα ολο το απογευμα
- Βρε τι μας λες. Εγω θα παω με τον χαρη. Εσυ αν θες παρε με τηλεφωνο.
- Ενταξη.
Απομακρυνομαστε και ο Χαρης με αγκαλιαζει σφυχτα λες και εχει πολυ καιρο να με δει. Δεν τον καταλαβαινω ωρες ωρες. Τον βλεπω ανυσηχο.
- Εχεις κατι;
- Οχι... Δηλαδη ναι.
- Πες μου.
- Ε να μωρε ειναι που μου ειπανε τα παιδια να φυγουμε μαζι και δεν θελω να σε αφησω να πας σπιτι μονη σου.
- Δεν πειραζει πηγαινε αληθεια θα ειμαι μια χαρα.
- Αληθεια; Η καλυτερη που ειχα ποτε εισαι αγαπη μου!
Μου δινει ενα πεταχτο φιλι και φευγει.

Σιγοτραγουδοντας το τραγουδι που ακουγα και περπατοντας στον ρυθμο. Παω να κανω μια χορευτικη στροφη και ξαφνικα μου πεφτουν ολα τα βιβλια κατω. Πωωω ρε αλλη δουλεια δεν ειχα να μαζεβω και τα βιβλια.
- Χαχαχαχαχα εχεις ταλεντο.
Ακουω μια φωνη αντρικη. Γυρναω και παλι αυτα τα γαλανα ματια με το υπεροχο χαμογελο στα χειλη.
- Μην με ειρωνευεσε!
- Μα  δεν σε ειρωνευομαι.
- Ναι καλα.
- Χαχαχα ασε με να σε βοηθησω. Φενοντε πολυ βαρια αυτα για τα χερια σου.
- Γιατι τι εχουν τα χερια μου;
Δεν απανταει και με προσεκτικες κινησεις τα μαζευει ολα στα χερια του. Τοσο γυμνασμενα χερια που οι φλεβες του ειναι εμφανες , και με την ακρη του ματιου μου θαυμαζω αυτο το θεαμα.
- Οριστε !
- Να σαι καλα.
- Τιποτα. Που μενεις ;
- Ε ενα στενο ποιο κατω.
- Σε πια πολυκατικοια;
- Στην τριτη μολις στριψεις απο την γωνια.
- Αχα και σε πιον οροφο;
Μιλαει με ενα χαμογελο λες και ανακαλυψε κατι σπουδαιο. Δεν καταλαβαινω που το παει. Παρολαυτα συνεχιζω την συζητηση.
- Στον τριτο. Γιατι ρωτας τοσα πολλα;
- Γιατι εχω παρατηρησει πως το φυτο που εχετε εξω απο την πορτα σας ειναι λιγο μαραμενο. Ισως οταν θα εβγαινες το πρωι να το ποτιζες λιγο.
- Μα καλα...
- Μενω ακριβως απεναντι σου. Στην ιδια πολυκατοικια , στον ιδιο οροφο.
- Α ετσι εξηγητε η φασαρια πριν καμια βδομαδα απο επιπλα!
- Αχα! Αρα απο εδω και περα θα πηγαινουμε μαζι ετσι;
- Εμ κοιτα, ερχομαι σπιτι με ... Αλλον...
- Α οκ , καταλαβα ...
Δεν ηξερα τι αλλο να πω... Ηθελα πολυ να πηγαινουμε μαζι σπιτι αλλα δεν μπορουσα να αφησω ετσι τον Χαρη.

Πηγαμε μεχρι το σπιτι τελος παντον χερετηθηκαμε και κλεισαμε τκς πορτες ταυτοχρονα.

Δεν ξερω. Ειναι ο Χαρης. Ειναι και η Βυκη. Αλλα
φενεται πως θα το κρατησω μυστικο απο ολους για πολυ καιρο... Ειναι δυσκολο για εμενα...