Don't mess with her

Κεφαλαιο 33ο

Μπαινει μεσα στο σπιτι και πεταει την τσαντα της στο σαλονι, μετα βγαζει τα παπουτσια της και τα πεταει οπου να ναι. Αμεσως με γρηγορες κινησεις τα μαζευω σε μια γονια και με κοιταει με ενα πανεμορφο χαμογελο.
- Εισαι πολυ επιμελης λοιπον!!
- Ε οχι! Απλα δεν μου αρεσει η ακαταστασια!
- Ε λοιπον ειμαι το ακριβως αντιθετο!
- Κριμα...
Λεω και την κοιταω ειρωνικα ενω αυτη μου βγαζει την γλωσσα.
- Ο Κωστας...
Λεω και αυτη γυρνει αμεσως πρως το μερος μου με ενα χαμογελο και σηκωμενο το φριδι. Καλα ντε δεν ειπα ακονα τιποτα πως κανει ετσι;
- Ναι;;;;;;
Λεει και ερχεται προς το μερος μου. Παναγια μο βοηθησε με να μην πω ή κανω κατι που δεν θελω!!
- Εμ... Εννοω... Ει-ειναι ομορφος;
- Χαχαχαχαχα!!
Σκαει σε γελια και κρατιατε απο τους ωμους μου. Ειπα τιποτα αστειο και δεν το καταλαβα;
- Ειναι λιγο! Αλλα γιατι ρωτας;
- Ε τιποτα. Απλα ρωτησα!
- Ναι αλλα εσυ εισαι πιο ομορφος κολλητε!!
Λεει και μου κλεινει το ματι. Οχι να το πενευομαι βεβαια αλλα ειμαι λιγο πιο ομορφος απο τον Κωστα. Εχω πολλες γονιες στο προσωπο μου και μπλε ματια σαν του Αλεξανδρου. Ψηλος με καστανα μαλλια κοντα με " αεροπλανικη φρατζα " οπως το λεει η Φαιη και παντα γελαω οταν το λεει ετσι! Ουτοσιαλος πολλες με ηθελαν στο πρωιγουμενο σχολειο αλλα δεν εδεινα σημασια επειδη ειχα την... Τελος παντον!
- Ευχαριστω!
Λεω και την δινω ενα γλυκο χαμογελο.
- Τιποτα καλε! Εγω ειμαι ομορφη;
Μονο ομορφη; Τα μαλλια της μακρια και καταμαυρα πεφτουν στους ωμους της ολοισια. Τα ματια της. Τα ματια της, ειναι απλα καστανα συνιθισμενα ματια. Αλλα, δεν ξερω. Ειναι αυτο το συναισθημα, που κοιτας τα ματια του αλλου και μπορεις να καταλαβεις τι εζησε και τι δεν εζησε. Μπορεις να καταλαβεις λυπη, χαρα, ενθουσιασμο. Εβγαζαν σπιθες τα ματια της. Σπιθες που εκαιγαν την καρδια μου αργα και βασανιστικα. Τοσο ομορφη ηταν λοιπον.
- Τα ματια σου...
Λεω και μολις καταλαβαινω πως το ειπα πιανω το στομα μου με το χερι μου και γουρλωνω τα ματια μου. Μπραβο μαλακα παλι σκατα τα εκανες! Ειπαμε κολλητοι!!!
- Ευχαριστω!
Ειπε και κοκκινησε ενω κοιταξε κατω αμηχανα. Βλακας βλακας βλακας. Την εκανα να ντραπει. Αλλα αυτα τα ματια ειναι κριμα να ντρεποντε!
- Λοιπον τι κανουμε;
Ειπα για να ξεχασουμε αυτο που εγινε. Μπας και το ξεχασουμε!!!
- Εμ... Δεν ξερω!
- Εχω μια ιδεα.
Λεω και την πλησιαζω.
- Εμ Χρηστο εγω...
- Πανε πανω και φερε χαρτι και μολυβι. Γρηγορα!
Λεω και γελαει παιχνιδιαρικα. Νομιζω αλλο καταλαβε στην αρχη και οταν συνιδιτοποιω τι ακριβως καταλαβε γελαω μονος μου.
- Εφτασααα!
Λεει και ερχεται τρεχοντας προς το μερος μου λαχανιασμενη με ενα χαρτι και μολυβια. Εγω γελαω με τα κοκκινισμενα μαγουλα της. Και πιο κατω τα χειλεια  της... ΟΧΙ!!! ΚΟΛΛΗΤΟΙ!!
- Ωραια.
Λεω και αποφευγω να την κοιταξω στο προσωπο. Βαζω πανω στα ποδια μου το χαρτι και απο κατω ενα βιβλιο για να μην σκιστει. Αρχιζω να σχεδιαζω. Δεν ηξερα στην αρχη τι να σχεδιασω αλλα μολις γυρησα και ειδα αυτη να μου χαμογελαει με ενα πλατυ χαμογελο και να στιριζεται στο χερι της... Ναι, μολις βρηκα τι να ζωγραφισω!
Αρχιζω να σχεδιαζω γυρνοντας σβουρες το χαρτι περα δοθε ετσι ωστε να βγει καλη η ζωγραφια. Μετα απο κανενα τεταρτο τελειωνω και γυρναω το χαρτι απο την αλλη.
- Ασε με να το δω τι περιμενα τοση ωρααα;;
- Ααα οχι!! Ειναι εκπληξη!
- Πας καλα; Δωστο μου!
- Οχι ειπα! Θα το αφησω πανω στο γραφειο σου. Οταν θα φυγω θα το δεις.
- Σιγα μην περιμενω τοσο! Φερτο εδω!!
- Ειπα οχι Γωγω!!!!!! Αν συνεχησεις θα το σκισω.
Αυτη σηκωνει τα χερια της ψηλα λεγοντας πως παραδινεται και παω πανω να αφησω την ζωγραφια. Καθως την αφηνω στο γραφειο ερχεται απο πισω μου και την αρπαζει.
- Χαααα φατα την πηρα! Τι ει-...
- Κριμα!
Λεω κανοντας μια αποτομη κινηση και περνοντας την ζωγραφια απο τα χερια της. Την αφηνω ξανα στο γραφειο και με κοιταει θυμωμενη.
- Γιατι δεν με αφηνεις να την δω;
- Για να σε βασανισω!
- Ωστε ετσι ε;
- Αμε!
- Ε λοιπον δεν σου μιλαω!
Γυρναει την πλατη της σε εμενα και κοιταει την πορτα. Εγω παω απο πισω της και της ψιθιριζω στο αυτι “ Δεν με πειραζει αυτο „. Εκεινη γυρναει αργα κι με κοιταει στα ματια. Δεν ξερω και εγω πως κρατιεμαι μα τον Θεο!!! Με κοιταει μεσα στα ματια και ξερω πως και αυτη θελει πολυ να με φιλησει. Τιιιι;;;; Οχι δεν θελω να την φιλησω. Αφου ειμαστε κολλητοι! Βασικα...
- Χρηστο...
Λεει και εγω την κοιταω με ανυπομωνισια. Η ανασα μου βαρενει το ιδιο και η δικη της.
- ΦΑΤΑ!!!
Λεει και μου δειχνει την ζωγραφια. Ε βεβαια τι σκεφτομουν ο βλακας; Θελει να με φιλησει και βλακειες...
- Ωραια την... Πρεπει να φυγω!
Κατεβαινω τα σκαλια με γρηγορες κινησεις και προσπαθω να κανω οσο πιο γρηγορα μπορω.
- Χρηστο!!!
Την ακουω να λεει και νομιζω ειναι ακριβως διπλα μου. Κατεβαινω ακομα πιο γρηγορα μεχρι που νιωθω να πεφτει πανω μου και πεφτουμε και οι δυο κατω.
- Ααοοττςςς... Ειδες τι εκανες τωρα;
Λεει και η αποσταση μεταξυ μας ειναι ελαχιστη εφοσον εγω ειμαι κυριολεκτικα απο πανω της. Παναγιαααααα βοηθησε με!!
- Χτυπησες;
- Μπορει.
Λεει και κοιταει τα χειλει μου. Ε τωρα εγω φταιω;;;;;;;
Πλησιαζει περισσοτερο προς τα εμενα και εγω το ιδιο μεχρι που εκουγεται ηχος στην πορτα. Ε γαμωτοοοοοο!!!!! Τα νευρα μου αμαν και αυτοι!
- Ομγ ο πατερας μου! Κρυψου!
Μου λεει σαν να ειναι κατι ευκολο ξερω γω!! Μεσα σε μια μονοκατοικια με δυο οροφους που μπορω να κρυφτου; Ουτε καν ξερω το σπιτι! Τρεχω και κλεινομαι στο δωματιο της. Ανοιγω την πορτα και μπαινω μεσα στην ντουλαπα. Ακουω ομιλιες απο κατω και απλα σκεφτομαι αυτο που πηγε να γινει αλλα μας διεκοψε ο πατερας της. Ημουν τοοοσσοο γαμημενα κοντα. Ακουω την πορτα να ανοιγει και κλεινω σφιχτα τα ματια μου ενω μυριζω το αρωμα της μεσα στην ντουλαπα. Ειναι τοσο ωραιο!! Θελω να το μοιριζω συνεχεια!
Η ντουλαπα ανοιγει αποτομα και εγω εχω ακομα κλειστα τα ματια μου. Οταν τα ανοιγω αντικριζω την Γωγω να ειναι κατω και να γελαει τοσο πολυ που νομιζω οτι κλαιει!
- Ε-επρεπε να δεις την φατσα σου!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Λεει και γελαει.
- Εγω φταιω που δεν θελω να σε βαλω σε μπελαδες!!!
- Οχι ενταξη. Συγνωμη.
Λεει και με κοιταει με ενα χαμογελο.
- Δεν πειραζει.
Λεω χτενιζοντας τα μαλλια μου με τα δαχτυλα μου.
Την ακουω να της ξεφευγει ενα γελιο και γυρναω αποτομα.
- Τι σου ειπα ρε; Δεν θα γελας!
Της λεω με ενα χαμογελο και την κραταω απο την μεση της. Την κοιταω απο πανω μεχρι κατω και πραγματικα το ντισημο της δεν βοηθει καθολου! Φοραει μια κοντη ροζ μπλουζα και ενα γκρι σορτσακι που αναδυκνιει το σωμα της. Δεν βοηθαει ουτε 1%. Την κοιταω απευθιας στα ματια και  αυτη μου πιανει τα χερια.
- Και ξες πως τωρα πρεπει να κοιμηθεις εδω ετσι;
- Πρεπει τιι;;
- Αν πας κατω θα σε δει!!
- Ε δεν πειραζει σιγα! Θα με δει θα πουμε πως ειμαι φιλος σου και θα φυγω.
- Και νομιζεις θα σε πιστεψει;
Λεει με εναν τονο ειρωνιας στην φωνη της. Ε να πω την αληθεια δεν με πειραζει ιδιαιτερα!
- Καλα. Απλα να παρω τηλ την Φαιη.
- Ποια ειναι αυτη;
Λεει και γυρναει αποτομα... Μμμμ!!!
- Μια δεν την ξες.
- Α... Και τι σου ειναι;
- Μια ειπα.
- Ε ναι αλλα τι σχεση εχετε;
- Τι σε νοιαζει;
- Ε-εμενα; Α... Εμ... Δεν με νοιαζει!
- Ωραια τοτε ασε με να παρω τηλ με την υσηχια μου!
- Μην ενοχλησουμε την γκομενα!
Λεει ενω γυρναει απο την αλλη. Νομιζει δεν το ακουσα αλλα μαντεψε. Το ακουσα και με το παραπανω! Ζηλευει... Δεν ξερω αν ειναι καλο ή κακο αλλα εγω απο μεσα μου κανω παρτι!