Don't mess with her

Κεφαλαιο 37ο

Φαιης POV

Το πρωι ξυπνησαμε ολοι μαζι, αφου κοιμηθηκαμε στο σαλονι. Το μωρο το βραδυ ξυπνησε τουλαχιστον εξι φορες! Μας πηρε τα αυτια το πλασματακι.
- Να κανω πρωινο;
Ειπε η Βυκη και χωρις να απαντησω την εσπρωξα πισω στον καναπε και σηκωθηκα εγω να κανω, αυτη εχει το μωρο σιγα μην την αφηνα!
- Που εισαι βρε; Που ειναι ο ανιψιος μου; Που ειναι ο ποδοσφαιριστης μου; Που ειναι ο πριγγιπας;
Ελεγε ο Χαρης σαν χαζομπαμπας που ηταν στο μωρο και αυτο γελουσε ενω τον κοιτουσε μεσα στα ματια.
- Καλημερα!
Ακουσα απο πισω μου αφου ειχα παει στην κουζινα. Γυρησα και ειδα εναν Αλεξανδρο με ανακατεμενα μαλλια και βραχνιασμενη φωνη. Φορουσε μονο μια φανελα και μια βερμουδα, ενω τα μπλε του ματια με καρφωναν.
- Καλημερα!
Λεω και τον αγκαλιαζω. Δεν ξερω απλα, να αυτον τον καιρο ειμαι πολυ περιεργη! Εχω νευρα, δεν νιωθω και πολυ καλα... Ισως φταιει ο κερος; Πιο πολυ σαν ερωτηση ειναι!
- Τι κανεις πριγγιπισα;
- Ειμαι καλα πριγγιπα!
- Τελεια. Σημερα, λεω να σας βγαλω εξω, μιας που ειμαι και τοσο τζεντλεμαν!
- Αληθεια;
Λεω και τον αφηνω απο την αγκαλια μου γουρλωνοντας τα ματια μου.
- Ναι.
Αυτο ειπε και δεν τον αφησα να πει και τιποτα αλλο δηλαδι! Του εδωσα ενα φιλι και ετρεξα να πω τα νεα στην Βυκη την οποια μολις ειδα να κοιμαται επεσα πανω της.
- Πας καλα παιδακι μου; Θες να σου δωσω καμια απο την τρομαρα που πηρα;
- Βυκηηη!!! Συγγεντρωσου! Σημερα θα βγουμε!
- Ε ωραια τι κανεις ετσι; Που θα παμε;
- Οχι δεν καταλαβες!!! Θα βγουμε, σε εστιατοριο!! Ακριβο εστιατοριο!
- ΤΙ;
Το επομενο πραγμα που θα εβλεπες ειναι εμας να τρεχουμε στις σκαλες σαν τα χαζα να προλαβουμε τις ετοιμασιες.
- Λοιπον, τι θα βαλουμε;
- Φορεμα. Σιγουρα!
- Ναι αυτο ειναι σιγουρο! Αλλα... Πιο απο ολα;;;;;;;;
Λεει η Βυκη με απορια και καθομαι στο πατωμα μπερδεμενη. Πιανω τα μαλλια μου μια ουρα και σηκωνω τα μανικια μου, το ιδιο κανει και η Βυκη. Ανοιγουμε την ντουλαπα και μολις βλεπω τον χαμο που γινεται μεσα στην ανακατωμενη ντουλαπα μου την κλεινω αποτομα και κοιταω την Βυκη με ενα χαμογελο ενοχης, ενω αυτη σταυρωνει τα χερια της και με κοιταει με ενα στραβο χαμογελο. Χχεεε τι να κανω; Δεν εχω ποτε τακτοποιημενη ντουλαπα!
- Λοιπον... Βρηκα την λυση. Θα παμε για ψωνια!
- Κανε γρηγορα!

...

- Επ που πατε εσεις οι δυο ε;
- Για ψωνια!
Λεει η Βυκη και κλεινει την πορτα ενω δινει στον Χαρη ενα φιλι απο μακρια. Πιστευω να βρουμε κατι καλο, θελω σημερα να αρεσω στον Αλεξανδρο πολυ!