Don't mess with her

Κεφαλαιο 7ο

Το μεσημερι πηγαμε σπιτι. Καθομασταν πολυ ωρα στο τραπεζι τηε κουζινας χωρις να κανουμε τιποτα. Οι λεξεις γινονταν ματιες χωρις να το θελουμε. Καποια στιγμη επρεπε να πω κατι.
- Λοιπον. Τι θα φαμε;
- Εμ δεν ξερω. Τι σου κανει ορεξη;
- Δειξε μου τα κατατοπια της κουζινας και ασε με να κανω τα μαγικα μου!

Του ανακοινωνω και αυτοε αφου χαμογελαει κρυφα μου δειχνει την κουζινα. Τον διωχνω για να μπορω να διμιουργησω με την ησυχια μου. Εβαλα το ραδιο και ακουγα μουσικη. Ο μεσημεριατικοε ηλιοε περνουσε απο το παραθυρο πανω απο τον νεροχυτη και χτυπουσε ασταματητα το προσωπο μου. Ενα απογευματινο καλοκαιριατικο κλιμα υπηρχε μεσα στο δωματιο. Η μουσικη αναιβαζε την ψυχολογια μου και ετσι αθελα μου αρχιζα να χορευω. Τα υλικα πεταγονταν με δυναμη μπροστα απο τα ματια μου σαν να ειμαι κανας γνωστοε ζογκλερ. Το διασκεδαζα πολυ , και η κουζινα ειχε γεμισει μυροδιες και μελωδιες. Νιωθω μια παρουσια στο δωματιο. Γυρναω το σωμα μου και βλεπω τον Αλεξανδρο να με κοιταει με αυτα τα μπλε ματια. Καρφωμενος επανω μου, ελαχιστα χαμογελαστος. Ποιο πολυ θα ελεγα μαγεμενος.
- Συγνωμη, παραφερθηκα.
- Χαχαχα... Το εχεις με τον χορο.

Μου λεει και πιανει το μαχερι να με βοηθησει.

- Ναι μου αρεσει πολυ. Απο μικρη μου αρεσε.
- Φενεται αλωστε απο τις επιδεξιες κινησεις σου!

Θελει τοσο πολυ να γελασει. Τον βλεπω με ενα διαπλατο χαμογελο στα χειλη μου και του πεταω την πετσετα. Χωρις να το καταλαβουμε καλα καλα, αχουμε βρεθει και οι δυο να χορευουμε στον ρυθμο τηε μουσικης , κανοντας κολπα με τα μακαρονια και το κοψιμο των λαχανικων και περναω υπρεβολικα διασκεδαστικα. Γελια, φωνες, τσιριδες και μελωδιες παντου διασκορπιζμενες.
- Φαιη, ηθελα να σου πω πως χερομαι πολυ που ηρθες εδω. Και θα ηθελα να σου πω και κατι αλ...

Χωρις να προλαβει να τελειωσει την προταση του το σταθερο χτυπαει μανιοδως. Το βλεμμα του ειναι απογοητευμενο. Αναρωτιεμαι τοσο πολυ τι ηθελε να μου πει και οσο μιλαει στο τηλεφωνο το κεφαλι μου παει να σπασει.

- Ναι... Αχα ... Μαλιστα... Οπως νομιζετε.

Συνεχεια τετοια λεει και στο τελος, λιγο προτου κλεισει το τηλεφωνω με κοιταει με ενθουσιασμο.

- Εγινε κατι; τον ρωταω περιεργη.
- Ναι ναι ναι ναι!! Λεει ενθουσιασμενα και δεν μπορω να καταλαβω τι γινετε.
- Τι εγινε;
- Σημερα ηταν να γυρησουν οι γονεις μου και δεν ηθελα να στο πω γιατι θα εφευγες και δεν θα ειχες που να μεινεις. Αλλα τελικα εχουν κιαλες δουλειες. Που σημαινει πως δεν θα ερθουν.

Με αυτα τα λογια το πρωσοπο του φωτιζεται λες και ειδε κανα Αγιο!

- Χαχαχα ενταξη βρε. Σε ευχαριστω για την φιλοξενια. Και εγω περναω ωραια. Τι ηθελες να μου πεις;
Το πρωσοπο του σκοτινιαζει.
- Τιποτα. Ελα μεσα να σου δειξω.

Με περνει απο το χερι και με τραβαει αποτομα στο δωματιο του. Μου δειχνει μια ιστοσελιδα. Ειναι κατι για... Εξτριμ σπορ; Μα τι; Παιζει να εχει καμια τετοια ιδεα στο μυαλο του.

- Για δες !! Μου λεει ενθουσιασμενος.
- Ναι... Ενδιαφερον! Λεω χωρις να ειμαι σιγουρη
- Λοιπον σκεφτηκα πωε αν ηθελες και εσυ να πηγαιναμε αυριο! Τι λες για... Μπατζι τζαμπινγκ;
- ΤΙ; Λεω και γουρλωνω τα ματια μου.
- Μα γιατι θα ειναι υπεροχη εμπιρια!
- Καλα θα δουμε.
- Δεν εχει θα δουμε. Παω να παρω τηλεφωνω να κλεισουμε.