Don't mess with her

Κεφαλαιο 29ο

Αντε, αντε να τελειωνουμε με τα πραγματα επιτελους! Ο Αλεξανδρος μαζευει και τα τελευταια πραγματα απο το σιρταρι του και τα βαζει στην βαλιτσα. Με κοιταει με ενα πονυρο βλεμμα και κουναει το κεφαλι περα δοθε, τι ειναι παλι;
- Τι εγινινε παλι;
Λεω και αυτος ξεσπαει σε γελια. Χαζο ειναι ή ετσι ηταν απο παντα; Μα τι λεω;; Μιλαμε για τον Αλεξαναδρο!!!
- Χαχαχα, μεσα στο συρταρι μου υπαρχει ενα εσωρουχο σου! Χαχαχαχα πως βρεθηκε εδω; Αχαααχαχαχα.
- Τι;;; Απο που και ως που;
Ποτε το εβαλα εγω εκει ρε φιλε; δεν μπορω να καταλαβω. Τρεχω γρηγορα και προσπαθω νατο παρω απο τα χερια του ενω αυτος το σηκωνει ψηλα.
- Αλεξανδρε τελειωνε γαμωτο δωστο!!
- Παρτο!!
Λεει και ειναι χαλαρος κιολας!! Αν τον λυγησω στην μεση μετα εγω θα φταιω;
Προσπαθω να το παρω αλλα ειναι πολυ ψηλος ρε!! Πηδαω οσο ποιο ψηλα μπορω και προσπαθω να στοιριχτω στους ωμους του ομως αυτος ειναι ακαθεκτος. Δεν κουνιεται ουτε λιγο!
- Αντε ρε τελειωνε!!
- Οτι θες το περνεις. Αρα εσυ δεν το θες.
- Ωραια τοτε θα παρω κατι αλλο που το θελω!
Λεω και επιτηθομαι στα χειλη του. Αυτος γελαει μεσα απο το φιλι μας και κατεβαζει το εσορουχο. Οτι θελω τον κανω και μαρεσει πολυ αυτο! Καθως φιλιομαστε τα φιλια του καταιβενουν στον λαιμο μου. Τα χερια του ειναι τιλιγμενα γυρο απο την μεση μου και τα δικα μου γυρο απο τον λαιμο του.
- Μου αρεσει που εχω επιροη πανω σου.
Λεω και αυτος συνεχιζει λες και δεν το ακουσε. Προσπαθει να αφησει σημαδια πανω μου και φενεται να το θελει τοσο πολυ. Πριν ομως προλαβει απομακρυνομαι με το εσορουχο στο χερι.
- Κιομως πηρα αυτα που θελω, ταυτοχρονα!
Λεω και βγαινω απο το δωματιο ενω εκεινος εχει ενα ηλιθιο χαμογελο στο προσωπο του και νιωθω νικητρια( για μια ακομα φορα( να σημειωθει η ειρωνια )).

...

- Ωπ, τι εχουμε εδω μικρη νεραιδααα; Παλι σαρδαναπαλα πραγματα κανατε με τον Αλεξανδρο;
- Τι λες μαρι; Εχεις αλλαξει χρωμα απο το πολυ μεικ απ κατσε να σε διορθωσω.
- Και ο λαιμος σου εχει αλλαξει χρωμα, λιγο προς το μοβ νομιζω ετσι πως το βλεπω.
Λεει η Βυκη και γουρλωνω τα ματια μου. Πηγαινω στον καθρεφτη και κοιταω τον λαιμο μου. Εχει τρια σημαδια. Μα καλα ρε αφου δεν τον αφησα να προλαβει πως εγιναν αυτα; Πρεπει να τα καλυψω οσο περισοτερο μπορω μην φανουν και νομιζει νικησε κιολας. Ε οχι!!
Το απογευμα φευγουμε για το πανεπιστημιο. Εκει θα μενουμε διπλα ακριβως στο κεντρο. Και με τα ποδια ανετα πας, ειναι πολυ κοντα και μου αρεσει πολυ η περιοχη. Το σπιτι ειναι μικρη μονοκατοικια( Αρκετα μικρη) με δυο οροφους και μικρη αυλη. Οτι μπορουσαμε αγορασαμε. Ο Χρηστος, ηταν να μεινει με την θεια μου και τον θειο μου, στο τωρινο μου σπιτι, αλλα βλεπετε , χωρισε με την Γεωργια ( δεν ξερω γιατι και κριμα!!!!!) και μας ζητησε να ερθει μαζι μας, και εφοσον ειναι η αδυναμια μου φυσικα ειπα ναι πριν ο Αλεξανδρος φερει αντιρηση και τα χαλασει ολα παλι!