Secret Daughter of Nature

#6

POV Femke
Ik kreeg gelijk. Na twee maanden is Marie nog maar op 1/4 van haar onderzoek. Ik ben wek van school af en ben nu dus de hele dag thuis. Maar dat maakt niet uit, ik kan nu lekker veel tekenen. En vandaag is de verjaardag van Lisa. Vlak voor de gasten er zijn teken ik (natuurlijk) nog even. Zodra de eerste gasten er zijn kom ik naar beneden. Het is leuk om alle mensen te ontmoeten. Ze willen vanalles over me weten, hoe oud ik ben, wat mijn hobby's zijn, dat soort dingen. En ik vind het heel erg leuk. Het gaat ook goed, tot dat Delphine er is. Ik pak in de keuken wat te drinken samen met Lisa als zij binnen komt.
'Ah je bent dus nog niet ontleed,' zegt ze.
'Zoals je ziet. Maar niet dankzij jou.'
'Jammer, ik had gehoopt je nooit meer te hoeven zien, weirdo.'
'Jammergenoeg kan ik niet onzichtbaar worden.'
'Zou je wel willen hè? Dan zou je Cealin kunnen verslaan.' Daar ging ze te ver.
'Luister, je mag zeggen wat je wil, maar dat laat je er buiten!'
'Doe ik niet.'
'Oké, hou me tegen.' Ik wilde op haar afstormen, maar Lisa had me net op tijd vast.
'Kalm aan Femke. Ze is het niet waard.'
'Ja luister maar naar die bange kip.' Ik haalde diep adem en draaide me naar Lisa toe.
'Ik ben boven.' Toen ik me omdraaide gaf ik Delphine een bitchclap en liep ik verder. Ze wilde me vanachter aanvallen, maar ik trapte haar benen onder haar uit.
'Ik zei toch, onderschat me niet,' siste ik en ik liep weg. Op mijn kamer vergrendelde ik mijn deur en schoof ik mijn kast aan de kant. Daar kwam een schilderij van mam, pap en mij tevoorschijn. Ik ging er tegen aan hangen en zuchtte.
'Wat moet ik doen? Ik ben bang voor wat er komen gaat en daardoor kan ik niet verder met oefenen. Ik stel je teleur,' mompelde ik. Daarna pakte ik mijn kwasten en verf om verder te gaan aan een ander schilderij. Ook weer achter een kast. Ik schilderde de open plek. Was ik maar terug in die bossen.
'Femke?' Lisa kwam de kamer in. Ze zag mijn schilderijen en hapte naar adem.
'Wow, dat is prachtig. Zijn dit je ouders,' vroeg ze vervolgens. Ik knikte en schoof de kasten terug op hun plek.
'Waar kom je voor?'
'Mijn tante wil dat je naar beneden komt om je excuses aan Delphine aan te bieden.'
'Ik kom naar beneden. Maar ik garandeer geen excuses. Eerst dit even opruimen.' Lisa knikte en ik begon met opruimen. Waarom zou ik aan Delphine mijn excuses aanbieden? Ze is hooghartig, arrogant en egoïstisch. Een deuk in haar ego is wel op zijn plek. Beneden kwam Delphine al met een dame aan.
'Is dit het... meisje dat je sloeg,' vroeg de vrouw. Zo'n moeder zo'n dochter, dat was duidelijk.
'Ja mam. Zij sloeg mij zonder reden.'
'Zonder reden? Jij onderdrukt Lisa, je scheld iedereen uit, je voelt je zo machtig, maar je bent zo piepklein. Je mag echt blij wezen dat ik niet eerder al die vetrollen uit je sloeg. Varken. Van mij hoef je geen excuses te verwachten,' zei ik kwaad en ik keerde me al om. Marie riep me terug.
'Femke, kom terug en zeg de waarheid.' Oh dat kan ik gebruiken.
'De waarheid? De waarheid is dat ze arrogant, egoïstisch, hoogharig, brutaal, en een hork is. Ze scheld iedereen uit als ze volgens minder zijn voor een beter gevoel. Dat soort mensen zijn geen knip voor de neus waard en zo ga ik ze dan ook behandelen. Tot zij en haar moeder stoppen met de 20 kg make-up en dat gemene, doe ik alsof ze niets meer is dan een amoebe.'
'Je hebt het hier over mijn zus.'
'Dat spijt me voor je. Ik snap niet hoe je het kon uithouden. Nou doei hè.' Ik draaide me om en liep de tuin in. Ik ging in het gras liggen en staarde naar de wolken. Het weer was heerlijk. Lisa kwam naast me liggen.
'Ik hoorde wat je tegen Delphine zei. Dat was moedig. Niemand anders had het gedaan.'
'Moet je nagaa. Ik was aardig.' Lisa grinnikte. Samen bleven we naar de wolken staren. Ze namen ieder een andere vorm aan. Ineens vormden ze een tafereel. Ik ging op mijn ellebogen steunen en keek er naar. Een wolf, Lisa en ik spelend op de open plek. Wat zou het zijn? Mijn fantasie? Een voorspelling?
'Zie je dat ook? Het is een heel verhaal geworden,' zei Lisa. Ik had diepe fronsrimpels gekregen en dacht na. Deed mam dit om me een hart onder de riem te steken, was het iets in mijn onderbewuste dat het deed, of misschien een mysterieuze kracht. Ik ben niet bijgelovig, maar in mijn tijd kan alles zo'n beetje wel. Dit is in ieder geval paranormaal. Wat betekent het?