E I G H T

1.2K 35 1
                                    

Kaylee Tomlinson.

"Wat is er allemaal aan de hand?" Louis komt de kamer ingelopen en ik kijk op. Ik heb de afgelopen 15 minuten alleen maar lopen huilen. "Luke?" Vraagt Louis verbaasd. "Ja hey... Ik ehm... Ze begon te huilen en ze is zwanger en... Ja... Sorry ik ga al..." Zegt Luke en ik pak zijn grote hand met mijn twee handen vast. "Alsjeblieft, blijf." Zeg ik zacht. Ik zie in mijn ooghoek hoe Louis verward een wenkbrauw optrekt. Ik kijk naar onze handen en bijt zacht op mijn lip. "Ik heb het nu gewoon even nodig..." Zeg ik zacht en Louis zucht zacht en drukt een kus op mijn hoofd. "Jouw keuze zusje. Ik hoor het wel. Ik ben boven om nog wat zaken te regelen." Zegt Louis en hij loopt naar boven. Langzaam knik ik en ik zucht. "Wil je wat te drinken?" Ik kijk op in Luke's ogen en hij knikt en gaat twijfelend op de bank zitten. Ik glimlach klein en loop naar de keuken. Ik vul twee glazen met drinken. Ik loop terug en zet de glazen op tafel en ga ook zitten.

Ik word langzaam wakker van een klein handje die aan mijn arm trekt. "Wat is dr lieverd?" Fluister ik en ik open mijn ogen langzaam. Ik voel een sterke arm om mijn lichaam heen en kijk over mijn schouder. Luke licht te slapen, zijn mond hangt een klein stukje open en er komen zachte korte snurk geluidjes aan. Ik glimlach klein en kijk terug naar Luana. "Leroy sloeg me!" Klaagt ze met een pruillip. Ik zucht diep en ga rechter op zitten. "Waarom deed hij dat?" Vraag ik en Leroy komt aangerend. "Mama! Lua-" Leroy ziet Luana staan en zijn mond vormt een o. "Komop jongens... Ik heb hier echt geen zin in. De waarheid alsjeblieft. Wat is er aan de hand?" Vraag ik en ik wrijf in mijn ogen. Leroy en Luana beginnen een hele discussie en beginnen tegen elkaar te schreeuwen. "KAPPEN NU!" Gil ik ineens en twee kleine hoofdjes draaien zich verdrietig naar me toe. "Rustig, Kaylee. Niet huilen, schatjes. Zo bedoelde mama het niet." Zegt Luke lief die beide hun hoofdjes kust en lief glimlacht. "Sorry, Lee." Zegt Luana zacht tegen Leroy. "Sorry, Luun." Zegt Leroy terug en ze glimlachen tevreden. "Sorry mama." Zeggen ze in koor en ik glimlach. "Is oké, lieverds." Ik omhels beide en zucht zacht terwijl ze blij wegrennen om verder te spelen. Ik zucht diep en wrijf even in mijn ogen en laat mezelf zakken op de bank. "Dankjewel." Zeg ik zacht tegen Luke en ik hoor de glimlach in zijn stem als hij me verteld dat het geen moeite was. "Heb je nogsteeds zo een hoofdpijn?" Vraagt Luke en ik knik langzaam. "Neem wat rust..." Zegt Luke die bezorgd een hand op mijn schouder legt. "Ja... Nee het gaat wel." Zeg ik zacht en ik sta op. "Wat ga je doen?" Vraagt Luke. "Ik moet de was nog doen." Zeg ik zacht en ik loop naar de waskamer. Ik hoor voetstappen achter me. "Ik denk dat je echt even moet rusten." Zegt Luke lief. "Luke rot op." Snauw ik en hij zucht diep. "Het was aardig bedoeld... Je valt vaker flauw als je hevige hoofdpijn hebt!" Ik rol mijn ogen en ga gewoon door.

"Ik zei het toch." Fluistert Luke en ik zucht diep. "Ja je had gelijk..." Zeg ik zacht en ik open mijn ogen langzaam. Hij kent me verlate goed. "Je bent zwanger, Kaylee. Je moet oppassen. Wat als je op je buik valt als het wat groter is omdat je zo eigenwijs bent... Voorzichtig." Zegt Luke lief en hij kijkt me aan. Ik knik langzaam. "Je hebt weer gelijk, sorry." Zeg ik zacht en ik ga meer rechtop zitten. "Ik moet weer gaan." Zegt Luke en ergens diep van binnen wil ik hem smeken om te blijven. "Ja, is goed." Zeg ik zacht. Sla jezelf. "Ik zal de kinderen roepen." Zeg ik zacht. Ik sta op maar Luke trekt me terug de bank op en staat zelf op om de kinderen te roepen. Ik maak een klein protesterend geluidje.

De kinderen hebben kort gedag gezegd en zijn daarna met Luke naar zijn onderkomen gegaan. Ik zou niet weten waar hij verblijft eigenlijk... Ik loop naar de achterkamer en ruim je speelgoed van de kinderen op en kijk naar hun mooie tekeningen. Ik pak er eentje op. Het is een tekening van een bank. Er zitten twee personen op. Eentje met lang bruin haar en eentje met geel haar. Tja... Blond is moeilijk op papier te krijgen. Er staat een raar vormpje bij dat op een hartje moet lijken. Denk ik... En mama en papa bij. De m lijken net vogels en de p zijn omgekeerd maar het is wel schattig. Heel erg schattig. Stiekem hoop ik dat alles snel weer goed gaat en dat inderdaad zoals op de tekening ik en Luke vaker weer bij elkaar zullen zitten. Ik ben inmiddels zwanger dus ik kom niet makkelijk meer van hem af...

---

Duurde weer een tijdje. Ik loop deels vast en heb me een beetje afgezonderd van Wattpad maar ben nu weer terug. Ik ben druk bezig met 2 andere boeken. (Beide nog onbekend voor jullie allemaal en staat nog niet online) ik wil eerst weten of daar namelijk interesse in is voordat ik het online gooi. En eerst wil ik het boek dan voltooien zodat ik niet het zelfde probleem krijg als hier: geen inspiratie.

Dus heb jij nog leuke ideeën laat het zeker weten! Ik bijt niet dus een reactie achterlaten met wat je er tot nu toe van vind is hartstikke leuk! Ideeën zijn welkom en ben jij nou geïnteresseerd in nog een boek - die als hij ooit komt en af is-  laat dat ook even weten!

Laat gezellige en leuke comments achter. Voten en of volgen mag allemaal zeker. Hartstikke gratis!❤❤❤

Future | Part 3 | DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu