Future | Part 3 | Dutch

F I F T E E N

''Hou nou eens op met zeuren!'' Zeg ik boos tegen Luana en ze kijkt me boos aan. ''Maar mama...'' ''Nee! Ik zeg nee en het blijft nee. Stoppen nu!'' Zeg ik boos en ze stampt boos weg. Godsamme wat word ik chagrijnig van dat gezeur. 

De jongens zijn als een maand hard bezig in ons nieuwe huis met zijn allen. Amber kan zo thuiskomen van werk en het ophalen van haar kinderen. Maar ik ben al de hele dag moe en duizelig en Leroy en Luana blijven maar zeuren. 

Alsof je het over de duivel hebt. Louis en Luke komen thuis en de tweeling rent op Luke af. ''Ja, ga maar lekker naar jullie vader. Lekker rustig, dááág!" Zucht ik geïrriteerd en ik loop naar boven  om de was weg te leggen. Als ik weer beneden kom kijk ik niet en bots tegen iemand aan die zijn armen om me heen slaat. 

''Hey lieverd.'' Zegt Luke die een kus op mijn hoofd drukt. Ik slaak een diepe zucht en laat mijn hoofd maar op zijn schouder liggen. ''Alles oké?'' Vraagt hij lief en ik schud langzaam mijn hoofd. ''Nee, ik ben super duizelig en moe en de kinderen blijven maar zeuren en ik word gek.'' Zeg ik en de tranen rollen over mijn wangen.

''Kom alsjeblieft bij ons op de bank zitten. Even lekker rusten. Misschien zakt de duizeligheid wat af. Als ik zo rondkijk heb je niet stilgezeten.'' Merkt Luke op en ik zucht diep. ''Is goed. Ik kom er aan.'' Zeg ik en Luke stopt zijn veraste gezicht weg. Hij weet dat hij het anders kan vergeten en dan ga ik door. Maar ergens moet ik toegeven dat ik rust nodig heb. Het is beter voor de baby. 

Stilletjes kom ik bij Luke op de bank liggen. Hij is in gesprek met Louis. ''Hey lieverd.'' Luke kust mijn hoofd en ik glimlach en leg mijn hoofd op hem. ''Hey jongens.'' Zeg ik zacht en beide jongens glimlachen. ''Hey zusje. Hoe gaat het?'' ''Niet helemaal lekker. Maar komt goed denk ik.'' Zeg ik eerlijk en Louis knikt. ''M- Papa?'' Hoor ik Louis en ik kijk tegelijk op met Luke. ''Mag ik nog even in de tuin?'' ''Tuurlijk jongen. We gaan wel zo eten.'' Zegt Luke en Leroy knikt en rent enthousiast naar de achterdeur. 

Ik voel twee grote warme handen op mijn buik. Ben ik in slaap gevallen? ''Ja, ze groeit veel. Super schattig.'' Zegt Luke trots en ik glimlach terwijl ik mijn ogen open. ''Net zo schattig als jij.'' Fluister ik slaperig. ''Goeie avond moppie.'' Lacht Luke en ik lach zacht. ''Lekker geslapen?'' Vraagt Luke en ik knik. ''Eigenlijk wel ja.'' Zucht ik tevreden. 

''Wat hebben jullie allemaal gedaan?'' Vraag ik en de jongens kijken me tevreden aan. ''Het zwembad is volledig schoongemaakt. Alle nieuwe deuren zitten er in. De voordeur is geschilderd. Papa heeft geholpen met alle spotjes aan te sluiten.'' Somt Louis op en ik glimlach. ''Klinkt goed jongens.'' Zeg ik en beide jongens knikken tevreden. 

''Wat moet er nog gedaan worden?'' ''Spullen verhuizen.'' Zegt Luke en ik frons. ''Nu al?'' Vraag ik en hij knikt. ''Ja, omdat we met zo veel zijn is alles al af. Spullen er in en gaan.'' Zegt Louis met en knipoog en ik knik langzaam. ''Jeetje, we moeten echt nog heel veel inpakken.'' Zeg ik en ik zucht even. ''Lieverd, we zijn met zijn allen. En laten we beginnen met de belangrijke dingen. Zoals bedden en kasten.'' Zegt Luke en ik knik. 

''Je hebt gelijk, eerst de meest belangrijke spullen ja. Wanneer worden die bedden van de kinderen geleverd?'' Vraag ik en Luke denkt even na. ''Woensdag volgens mij. Samen met die tv kast en onze nieuwe kledingkast.'' Zegt hij en ik knik. ''Ons bed moet als laatste denk ik. We kunnen moeilijk hier op de grond slapen. Die kinderen krijgen toch nieuwe bedden.'' Zeg ik en ik voel de hoofdpijn al opkomen. Ik had net zo lekker geslapen verdomme.

De kinderen zijn wel toe aan een nieuw bed maar Luke en ik hebben nog niet zo heel lang geleden een nieuw bed gekocht. Maar als ons bed eenmaal over is naar het nieuwe huis kunnen we hier niet meer slapen. ''Kay, rustig nou. Het komt goed. Tot woensdag de spullen worden geleverd kunnen we toch niks doen daar. Dan kunnen we lekker hier aan de gang als je wilt. Maar maak je nou nergens druk over.'' Zegt Louis en ik zucht diep. 

''Lieverd? Schatje?'' Ik voel Luke zijn warm, zachte, volle lippen op de mijne en open mijn ogen. ''Kom je eten?'' Fluistert Luke en ik knik. ''Ja.'' Fluister ik schor en slaperig. Volgens mij was ik heel ver weg. Met een kleine grom kom ik van de bank af en strompel vermoeid naar de eettafel. Voor ik ga zitten kreun ik nog wat als ik mijn rug even strek. Ik heb last van mijn rug dus slapen op de bank was geen geweldig idee. ''Gaat het?'' Vraagt Luke en ik knik. ''Ja, slapen op de bank kan denk ik niet meer.'' Zucht ik en Luke knikt. 

Met een zucht kijk ik naar Leroy en Luana. ''Alsjeblieft. Werk mee.'' Zucht ik diep en hun zuchten ook. ''Ik heb geen geduld meer voor vandaag en ik voel me niet goed. Werk alsjeblieft heel heel even mee.'' Bedel ik naar de twee en ze knikken. ''Oké, mama.'' Zegt Leroy en hij loopt voorop naar de trap. Thank god. ''Oh ik dacht net ik breng ze naar bed.'' Merkt Luke op en ik glimlach klein. ''Ze zijn met zijn twee.'' Knipoog ik en ik loop achter de twee aan naar boven. 

''Wanneer gaan we verhuizen dan?'' Vraagt Luana nieuwsgierig en ik denk even na. ''Binnenkort denk ik al. Ik en ome Louis hebben samen met de rest heel hard gewerkt. We moeten nog de spulletjes brengen en dan klaar.'' Verteld Luke en beide kinderen kijken hem nieuwsgierig aan. ''Maar wanneer krijgen we een zusje dan?'' Vraagt Leroy en hij kijkt me bedenkelijk aan terwijl ik zacht lach. ''Ik ben nu op de helft. Ik zou niet te veel verwachten schatje. We weten niet of het een broertje of zusje word.'' Zeg ik en Leroy zucht. ''Ik wil een zusje nog.'' Zegt hij en ik kus zijn hoofd. ''Meestal willen jongens een broertje en meisje en zusje.'' Lach ik. 

''Misschien is ze dan leuker dan Luana.'' Zegt Leroy en hij loopt de badkamer uit. Luana begint te protesteren en ik slaak een diepe zucht. ''Leroy!'' Zegt Luke boos en hij loopt achter het kleine jochie aan. Godsamme. Het ging allemaal zo soepel en nu flikt hij dit.