Future | Part 3 | Dutch

E L E V E N

Kaylee Tomlinson.

Terwijl Luke en ik al huisjes hadden bekeken op internet hebben we eigenlijk nog niet eens nagedacht hoe we het de kinderen gaan vertellen dat ze een broertje of zusje krijgen. Ook Louis en Amber weten niks over onze verhuis plannen, maar toch zit er tijdsdruk achter. Dus hebben Luke en ik besloten om vandaag het nieuws tegen de kinderen te vertellen en ook tegen Louis en Amber. "Schatjes?" Roep ik en ik hoor een antwoord komen van boven en loop er op af gevolgd door Luke. "Hey wat zijn jullie aan het doen?" Fronst Luke als hij de chaos ziet en ik zucht. "En wie gaat het opruimen?" Luke lacht zacht om mijn opmerking en pakt mijn hand. "We moeten jullie iets vertellen." Zegt Luke wat gelijk de aandacht van de kinderen trekt en ze kijken op en rennen dan snel naar het grote bed. Ontzettend lief hoe hun het grote bed linken aan praten. Tot nuh toe elke keer als Luke en ik serieus moesten praten deden we dat op bed. Zo nu ook. Ik ga op het bed zitten terwijl Luke ze helpt om überhaupt op bed te komen. "Hey hebben jullie iets gemerkt aan mama?" Begint Luke en ik kijk hem verrast aan. Hoezo dat nou weer? "Mama slaapt veel." Zucht Leroy en ik lach zacht. Leroy is altijd al een mama's kindje geweest en wilt altijd knuffelen. Terwijl Luana meer een papa's kindje is. "Mama is boos." Merkt Luana op en ik frons. "Dat is niet waar." Mompel ik en Luke grinnikt kort. "Dat heet geïrriteerd..." Legt Luke uit en ik rol mijn ogen. Ik heb hier nu al geen zin meer in.

Na een discussie tussen Luke en Luana wat boos is en geïrriteerd is werd het stil. "Dus... Papa en ik wilde uitleggen hoe dat komt." Zeg ik en beide kijken ze nieuwsgierig op. "Mama ziek?" Vraagt Leroy en hij pruilt. "Een soort van... Mama is zwanger." Zegt Luke en er groeit een glimlach op zijn gezicht. "Dat betekend dat jullie een broertje of zusje krijgen!" Leg ik uit en ook bij mij groeit een glimlach als ik de verrasten gezichtjes zie. "Ik wil een zusje!" Gilt Leroy en ik lach. "Ikke ook!" Gilt Luana erachteraan. "We zullen het zien." Zeg ik lachend en ik druk een kus op beide hun hoofden.

"Maar er zijn ook wat minder leuke dingen." Zeg ik en Luke knikt. "Het duurt heel lang en zoals Leroy al zei: mama zal soms een beetje ziek zijn. Dan laten we allemaal mama gewoon even met rust, ja?" Twee brave koppies beginnen met knikken en ik glimlach. "Ga nu maar snel weer verder spelen." Zeg ik en ze glimlachen en springen van het bed alsof er nooit wat is gebeurd. "En het verhuizen dan?" Vraagt Luke. "Ze zijn 4 jaar. Is dat niet een beetje te veel info?" Vraag ik en Luke knikt. "Je hebt gelijk." Zegt hij met een glimlach en drukt een zacht kusje op mijn voorhoofd.

"Wat doen jullie?" Vraagt Louis en ik kijk op. Louis staat achter ons en kijkt met een frons naar het scherm. "Gaan jullie verhuizen?" Voegt hij er snel bij en ik kijk Luke kort aan. "We zaten te denken en kregen een soort impulsief gedrag ofzo..." Zegt Luke en Louis lacht. "Zijn jullie bang om het te zeggen ofzo? Ik vind het juist leuk voor jullie. Waar hebben jullie in gedachten? De buren gaan ook verhuizen!" Zegt Louis en hij laat zichzelf naast Luke op de bank vallen.