Future | Part 3 | Dutch

F O U R T E E N

Kaylee Tomlinson.

''Doe je niet te veel?'' Hoor ik achter me en ik kijk op. ''Ik doe me best, echt.'' Zeg ik zacht en Louis zucht. ''Je bent alweer ziek en hebt nog steeds last van vermoeidheid.'' Met een zucht kijk ik naar mijn handen. ''Weet ik...Ik doe me best maar je weet hoe ik ben. Ik krijg kriebelige handjes en wil van alles doen. Ik wil die verhuizing zo veel mogelijk voor de bevalling doen zodat ik minder stress na de bevalling heb...'' ''Lieverd, je doet die verhuizing niet alleen. Ook niet met zijn tweeën. Met zijn allen. Ik en Amber zijn er ook. Luke zijn bandmates. Die van mij. Papa en mama... Lottie en Fizzy.'' Langzaam knik ik. ''Je hebt gelijk. Sorry. Vanaf morgen zal ik er beter op letten.'' Zeg ik en Louis wilt eigenlijk weigeren, maar veranderd dan zijn gedachte. Hij weet dat ik voor vandaag gewoon door ga. 

''Ik ben thuisssssss!'' Roept Luke enthusiast. ''Hoe was het op werk?'' Vraag ik terwijl ik de tv pauzeer en opkijk. ''Je klinkt moe, mop.'' Hoor ik Luke zeggen waarna hij de woonkamer in komt. ''Wow je ligt met een deken op de bank... Je bent niet eens iets aan het doen. Gaat het wel goed met je?'' Grijnst Luke en hij drukt een korte kus op mijn lippen. ''Ja het gaat goed.'' Zegt ik met een klein lachje. ''Je hebt veel gedaan he?'' Vraagt hij en ik knik. ''Maar ik heb al met Louis gepraat. Kom goed schatje.'' Zeg ik zacht terwijl ik mijn thee van de tafel pak. ''Oke mooi. Daar vertrouw ik op.'' Hij trapt zijn schoenen uit en loopt naar de keuken voor een groot glas drinken. ''We moeten wel kijken hoe we dat gaan doen met de meubels.'' Zeg ik en Luke komt de woonkamer weer ingelopen. ''Ja, maar dat komt wel goed. We hebben geen geld tekort dus we kunnen makkelijk nieuwe dingen kopen.'' ''Maar ik vind de eettafel zo leuk!'' Zucht ik met een kleine pruil en Luke gaat naast me op de bank liggen zodra ik ruimte heb gemaakt voor hem. ''Lieverd, het komt goed. Echt waar.'' Luke drukt een kus op mijn wang en ik zucht zacht. ''Als jij dat zegt.'' Ik rust mijn hoofd op zijn borst en ik voel zijn warme hand door mijn haren gaan. ''Doe anders even je ogen dicht. Ik wek je wel als het eten klaar is.'' Langzaam knik ik en die mijn ogen langzaam dicht.

''Mama? Mam? Mammie?'' Ik voel twee kleine lippen op de mijne en glimlach. ''Eten is klaar. Kom.'' Leroy pakt mijn hand vast met zijn kleine handje en trekt er aan. ''Rustig met mama doen.'' Hoor ik Luke vanuit de eetkamer zeggen. ''Sorry.'' Hoor ik Leroy weer zeggen die een nieuw kusje op mijn lippen drukt. ''Ik kom er aan, schatje.'' Mompel ik en ik open mijn ogen en kijk toe hoe hij naar de eetkamer rent. Niet veel later sta ik slaperig op en wrijf in mijn ogen. 

''Lekker moppie?'' Ik kijk op in Luke zijn ogen en knik. ''Ja, heerlijk. Zowel het dutje als het eten.''  Merk ik op en ik zie Louis trots glimlachen. ''Je gaat me niet vertellen dat jij gekookt hebt he?'' Vraag ik en Louis knikt trots. ''Lou, ik ben zwanger. Als je me vergiftigd heb je twee moorden gepleegd!'' Luke proest zijn drinken uit terwijl Amber hard in de lach schiet. ''Nou zeg!'' Roept Louis verontwaardigd. ''Grapje. Het smaakt goed.'' Lach ik en hij rolt zijn ogen. 

''Ik hou van jou.'' ''Ik ook van jou.'' Zeg ik met een glimlach en ik ga boven op Luke liggen. ''Mooi.'' Glimlacht hij terug. ''Ik of het feit dat ik van je hou?'' Vraag ik met een grijns. ''Allebei.'' Luke drukt een korte kus op mijn lippen. ''Dat betwijfel ik. Ik ga zelf eerder voor de tweede.'' Zeg ik serieus en Luke zijn glimlach vaagt weg. ''Onzin! Ik zal je mooi laten voelen!'' Luke grijns en trekt me dicht tegen zich aan en drukt snel zijn lippen op de mijne voordat ik ook maar enig vorm van protest kan aannemen.