Future | Part 3 | Dutch

T H I R T E E N

Kaylee Tomlinson.

''Ga lekker terug naar bed moppie.'' Zegt Luke die lief een kus op mijn hoofd drukt. ''Maar de was moet nog gedaan worden en ik moet nog stofz-'' ''Ik heb de vaatwasser net gedaan. Amber heeft net de stofzuiger opgeruimd en is de was aan het doen. Ga alsjeblieft naar bed.'' Onderbreekt Louis me en ik kijk op. ''Oh en de badkamer dan? Die wilde ik nog schoonmaken.'' Zeg ik zacht. ''De badkamer is schoon genoeg. Ga naar beeeeeeeeed.'' Zegt Amber die voorbij loopt met een volle wasmand. ''Oke oke, jeetje.'' Ik slaak een zucht en druk een kus op Luke's wang voordat ik me omdraai om naar boven te lopen.

Omdat Leroy en Luana al 5 zijn ben ik inmiddels vergeten hoe heftig een zwangerschap kan zijn. De stemmingswisselingen zijn zo heftig af en toe. Op het werk is het al helemaal zwaar. Soms kan ik mensen echt even niet aan. Precies op die dagen gaat iedereen naar me toe om te klagen en te zeuren en weet ik veel. Vreselijk.

Ik kijk slaperig op en zie Luke om het hoekje van de deur kijken. ''Hey je bent wakker.'' Fluistert hij met een glimlach en hij loopt de slaapkamer in. ''Werkelijk net drie secondes.'' Zegt ik zacht en ik wrijf in mijn ogen. ''Ik heb koekjes en thee staan. Zullen we film kijken?'' Luke kijkt me hoopvol aan en ik glimlach. ''Tuurlijk, lieverd.'' Blij zie ik hem de kamer verlaten om waarschijnlijk wat lekkere dingetjes te pakken.

''Eindelijk.'' Zucht ik als Luke eindelijk naast me in bed stapt. ''Had je echt 30 minuten nodig om koekjes te pakken en thee te maken?'' Luke knikt en trekt me dicht tegen zich aan. ''Koekjes worden minder snel warm in de magnetron dan dat ik dacht.'' Hij kijkt me onschuldig aan en ik schiet hard in de lach. ''Heb je koekjes in de magnetron gedaan!?'' Lach ik luid. ''Waarom lach je zo hard? Ik dacht even lief te zijn en warme koekjes te maken.'' Luke pruilt wat me alleen maar harder laat lachen met als resultaat de slappe lach.

''Haal alsjeblieft adem!'' Lacht Luke en ik knik terwijl ik recht op ga zitten om proberen te ademen. Mijn buik doet pijn. Als ik na een tijdje eindelijk normaal adem kan halen kijk ik Luke nog steeds lachend aan. ''Ik hou wel van je hoor. En ik vind het echt heel lief. van je. Dankjewel, lieverd.'' Ik veeg mijn tranen van mijn wangen en druk een kus op zijn neus. ''Alsjeblieft, babe.'' Luke glimlacht en pakt een koekje. ''Je bent wel een idioot.'' Voeg ik er snel aan toe voordat ik zijn koekje afpak en een hapje neem. ''Oke, eerlijk. Dit is echt heel lekker. Je bent een genie.'' Zeg ik terwijl ik nog een hap neem. ''Ben ik nou een idioot of genie?'' Ik kijk hem kort en bedenkelijk aan.

''Een idiote genie.''

Luke kijkt me met een korte blik aan en staat op om weg te lopen. ''Neeeeeeeeeee. Kom terug!'' Roep ik zeurderig en ik probeer zijn arm te pakken. ''Je doet gemeen.'' Zegt Luke met een pruil. ''Sorry ik bedoelde het niet. Ik hou wel van je.'' Zeg ik zacht terwijl ik de tranen voel opborrelen. ''Oh nee. Alsjeblieft niet huilen. Ik maakte een grapje. Kom.'' Hij komt terug op het bed en trekt me dicht tegen zich aan. ''Sorry liefje.'' Zegt hij en hij drukt een kus op mijn wang.

''We hebben de hele dag niks gedaan!'' Zeg ik met een kleine zucht. Ik kan daar niet tegen. Het gevoel dat ik de hele dag geen fuck heb uitgevoerd en alles wat vandaag gedaan had kunnen zijn komt er morgen extra bij. ''Nou en?'' Vraagt Luke met een kleine grijns. Hij weet dat ik dit haat. ''Nou alles w-'' ''Wat vandaag gedaan had kunnen zijn komt er morgen extra bij. Ja ja ja... Lieverd je heb rust nodig. Ik bedoel je bent zwanger en als je nu geen energie hebt dan moet je vandaag even bij tanken. Morgen ben je uitgerust en kan je er weer helemaal tegenaan zonder tegenzin, omdat je moe bent en wilt zitten.'' Zegt Luke en ik zucht opnieuw. ''Weet ik wel, maar je weet hoe ik ben ook.'' ''Weet ik wel, maar je weet ook hoe ik ben. En ik weet ook hoe jij bent. Je hebt rust nodig en dat kan je vandaag even bij tanken. Kom op.'' Hij heeft gelijk. Net zo als altijd... ''Trouwens! Jij doet altijd alles in dit hele huis! Amber doet geen fuck. Louis wel af en toe, maar ook niet veel. Jij doet het allermeest in dit hele huis! Dat is super oneerlijk. Als wij verhuizen zullen ze je missen. Amber weet niet hoe de wasmachine aan moet en Louis snapt niet dat als je een ei wilt bakken dat er boter in de pan moet!'' Luke gaat geïrriteerd recht op in bed zitten en ik bijt mijn lip. Ik zei toch dat hij altijd gelijk heeft. ''Ik ga morgen met Amber en Louis praten. Dat is oneerlijk.'' Zegt Luke die opstaat. ''Waar ga je heen? Houd het rustig oké?'' Vraag ik en Luke knikt. ''Tuurlijk houd ik het rustig.'' Een klein glimlachje verschijnt op zijn lippen en ik geef er automatisch eentje terug. ''Heb je nog wat nodig?'' Vraagt hij lief waarna ik mijn hoofd schud. ''Nee dankjewel, liefje.'' Zeg ik zacht en hij knikt.