X KİŞİSİ (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 10

————————

Eve geldiğimden beri X'in attığı son mesajın etkisinden çıkamıyordum. Tekrar tekrar okuyordum mesajını. 'Sen krizi' geçiriyorum demişti bana. Etkilemeye başlamıştı beni yavaş yavaş. Nasıl başarıyordu iki lafıyla beni heyecandan öldürmeyi? Hem de hiç tanımadığım biri...

'' Neden mesaj atmıyor bu ya? '' diyerek kendi kendimi sorguladığımda kafama bir tane geçirdim. ''Çocuğa cevap mı verdin ki yazmasını bekliyorsun Eylem salağı? Beynine sokayım senin. Geberik ben!'' diye söylendim ve gözlerimi devirdim kendi kendime. Ardından salak bi' sırıtış eşliğinde tuşlara dokunmaya başladım.

Gönderilen: X Kişisi
'' Kokumu duyabilecek kadar yakınımdaydın ve ben seni göremedim. Adil mi bu? Sorarım sana ey insan evladı! ''

X, anında çevrimiçi olurken gözlerim fal taşı gibi açıldı. '' Benden mesaj mı bekliyormuş bu embesil? '' Yazmaya başladı gecikmeden.

Gönderen: X Kişisi
'' Bir an öldün sandım. ''
'' Ayrıca adil. Mesela ben seni her gün Taha'nın yanında görüyorum. Ya da halısahada diğer erkeklerle konuşurken... Bu şekilde ödeşiyoruz işte haşin kızım n'aparsın... ''

Gülümsedim.

Fazla mı gülümseye başladım ben? '' Aklını kaybediyorsun bok Eylem! '' dedim kendime sövmeyi ihmal etmeyerek. Ardından cevap yazmak için telefonu kavramıştım ki Taha'nın arayışı ile ekran yanıp sönmeye başladı.

'' Ne var ibibik? ''

'' N'apıyorsun bakayım? ''

''Kuantum fiziği hakkında düşünceler içerisindeyim ... Sen n'apıyorsun asıl? Beni bıraktıktan sonra kayboldun ortadan. Mesaj attım, cevap da vermedin Taha'cımcım. ''

'' Aslında kapının önündeyim şu an. İnsene, konuşalım biraz.'' Kaşlarım çatıldı. '' Bekle. '' dedim ve telefonu kapattım. Üzerime montumu geçirirken Taha'nın bunu çok sık yapmadığını düşünmeye başladım. Bu saatte gelmezdi o kapıma önemli bir şey olmadıkça. En son Gizem'den ayrıldıktan sonra böyle olmuştu. Beyin yoksunu geberik arkadaşım içip içip Gizem'in kapısına gideceğine , benim kapıma gelmişti.

Dengesiz...

Ayaklarımı sürüye sürüye dışarı çıktım ve kapıyı arkamdan sessizce çektim. Binadan çıkarken soğuk havanın bedenimi ele geçirişi, '' Siktir... '' diye fısıldamama neden olmuştu. Taha karşı kaldırımda durmuş, kafasını yukarı doğru kaldırmış beklerken ona doğru seslendim. Elimle 'gel' işareti yaparak balkonun altına doğru geçerken çiseleyen yağmur yüzümü ıslatıyordu.

'' N'aber güzellik? ''

''İçtin mi oğlum sen? İt herif , niye içtin? ''

Parmak uçlarımda yükselerek Taha'nın ağzını kokladığımda kaşlarım çatıldı. '' Yoo, içmemişsin. N'oldu oğlum, konuşsana. '' Derin bir nefes aldı. Ardından '' Eylem.. Ben sanırım X'in kim olduğunu biliyorum.'' dedi.

#

Bakışlarım saçma bir şekilde kaldırımı gözlerken Taha'nın ağzından çıkacak şeyleri merakla bekliyordum.

'' Geçen sene... Erkekler tuvaletinde bi' muhabbet dönüyordu. Dört farklı ses hatırlıyorum. Birisi bizim Mert. Diğerleri muamma. Duysam belki hatırlarım ama-''

'' Kısa kes Taha. ''

'' Eylem. Konuşmak zaten yeterince zor. Bunu senden saklamış olmanın verdiği utanç... Off! Sikeyim böyle işi ben! ''

'' Taha. '' dedim onu sakinleştirmek adına yumuşak bir ses tonu kullanmaya çalışırken. '' Tamam. Anlat artık. Ne biliyorsun? ''

'' Senin adın geçti. Okuldaki tek Eylem sendin. Ben de dinledim konuştuklarını. Aralarından biri sana olan aşkından bahsederken, diğerleri ' yeter artık oğlum, vazgeç artık kardeşim' gibi şeyler söylüyorlardı. Çocuk da dedi ki; '' Sustu biraz. Ardından yeniden konuşmaya başladı. '' Seni çok sevdiğini ve senden kolay kolay vazgeçmeyeceğini söyledi. Bir şekilde sana ulaşacağını, hiçbir şey yapamazsa anonim olarak hayatına gireceğini... Sonra çıktılar tuvaletten. Özür dilerim Eylem. Anlatmadığım için... Ama ben bu kadar ciddi olabileceğini düşünmemiştim çocuğun hislerinin... Geçer sandım. Ya da bi' hevestir dedim. Sanırım seni biriyle paylaşmak istemedim. Özür dilerim. ''

'' Kim? '' diye sordum yutkunurken. ''Anlamadım. '' dedi. Derin bir nefes aldıktan sonra '' Kimmiş? '' dedim yeniden. Biraz düşündü. ''Bilmiyorum kim olduğunu. Ama futbol takımından. Onu biliyorum. Mert'i sıkıştırdım. Bilmiyorum diyor. Laf çıkmıyor ağzından. Bildiğini biliyorum fakat çok gidemedim üstüne. Gerçekten çok özür dilerim Eylem.'' Ayaklandım ve binanın girişine doğru ilerledim. Taha'nın arkamdan '' Eylem! '' diye bağırışı umurumda olmadı. Nedense şu tek bir kişiyle konuşmak istiyordum. Telefonumu çıkardım ve X'in numarasını çevirdim.

Açtı.

'' Alo, Eylem? ''