X KİŞİSİ (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 20

Zili birkaç kez çaldım ve kapının açılmasını beklemeye başladım. Mutluluktan delirmek üzereydim ve hiçbir şey moralimi bozamazdı. Y Kişisi bile... Kapı açıldı ve annem tüm sevecen tavrıyla beni karşıladı. Normalde olsa eve bu saatte geldiğim için beni mahvederdi. Fakat onu engelleyen, içerideki misafirler olmalıydı.

'' Geldi mi arkadaşın anacık? '' diye sordum yalakalık yapmayı ihmal etmeden. Yüzüne yapmacık bir gülümseme takınıp 'ben sana sonra soracağım' bakışlarını da gülüşüne eklerken kafasını salladı. ''Geldi çocuğum. Gel içeri, hoş geldin.'' İçeri geçerek çantamı ve montumu vestiyere bıraktım ve salona doğru ilerledim. Ve karşılaştığım kişiyle şok geçirmem çok da gecikmedi. ''Doğu?!'' Aynı şekilde o da '' Eylem?! '' diye sorgularken annem meraklı bakışlarını ikimizin arasında gezdiriyordu. ''Kız, tanışıyor musunuz siz?'' diye sordu hemen. Ardından daha önce hiç görmediğime emin olduğum fakat siması fazlasıyla tanıdık gelen kadın söze karıştı. ''Ah, ben sana söyleyecektim hayatım. Bizim oğlanı sizin kızın okuluna yazdırdık sen tavsiye edince. Herhalde oradan tanışıyorlar.'' Şaşkınlık içerisinde yaşanan bu tesadüfe ' vay be' bakışlarımı yollarken yakınımdaki koltuğa oturdum. ''Ne kadar da büyümüşsün Eylem. Vallahi çok şaşırdım.'' diyen kadına kaşlarımı kaldırarak baktım.

''Tanışıyor muyuz?'' diye sorduğumda kadın kahkaha atarak kafasını salladı. Annemse araya girdi gecikmeden. ''Siz küçükken aynı mahallede oturuyorduk biz Seher'le. Biz de oradan arkadaşız zaten.'' Anladığımı belirtircesine kafamı salladım ve Doğu'ya döndüm. ''Gel , benim odaya geçelim madem. Şimdi hiç kadın muhabbeti çekemeyeceğim.'' Annem yüzüme sert sert bakarken omuz silktim ve ayaklandım. Ardından odama doğru ilerledim. Arkamdan gelen ayak sesleri ise Doğu'ya aitti.

#

Doğu'yla biraz sohbet ettikten sonra Barış'tan gelen mesaj ile telefonuma gömüldüm.

Gönderen: Barış

''Sevgili sevdicek! Ne yapıyorsun?''

Attığı mesaja kahkahamı bastım önce. Rezilliğimin ardına bir yenisini ekleyerek apartmana girmeden önce 'görüşürüz sevgili sevdicek' demiştim Barış'a. Bu işlere o kadar yabancıydım ki kendim gibi olsam odun, kendim gibi olmasam gülünç duruma düşünüyordum. Çok geçmeden cevap yazdım.

Gönderilen: Barış

''Dalga geçme benimle velet. Oturuyoruz, sen n'apıyorsun?''

Doğu'yla ilgilenmek için ona dönmüştüm ki onun da telefonuyla ilgilendiğini görünce boşvererek sevgilimle konuşmaya devam ettim.

Gönderen: Barış

''Oturuyoruz derken? Taha mı sizde?''

'' Annem seslendi Eylem, kalkıyoruz biz. '' diyen Doğu'ya döndüm ve kafamı sallayarak ayaklandım. ''Hiç kalkma sen, ben çıkarım. Okulda görüşürüz. '' dediğindeyse omuz silktim. Zaten misafir yolcu etmeyi hiç sevmezdim. Kapıda öyle bir muhabbet ediyorlardı ki oturdukları sürenin bir yarısı da orada geçiyordu ve ayaklarıma ağrılar giriyordu gitmelerini beklerken.

Gönderilen: Barış

''Hayır. Doğu ve annesi bizdeydi. Annemle annesi eski arkadaşlarmış. Nasıl tesadüf ama? ''

#

Pazartesi günü gelip çattığında heyecanla kalktım ve üzerimi değiştim. Barış'la bir gün görüşememiştik ve ben onu deli gibi özlemiştim. Gerçi neredeyse tüm gün telefonda konuşmuş ve mesajlaşmıştık ama yetmemişti işte.