Dramione - An Hidden Love (Nederlands)

Unexpectedly

Chapter 9 \\ Dramione - A Hidden Love \\ WICELA

Disclamer: De Harry Potter serie is van J.K. Rowling. Het enige wat van mij is, zijn de gaten van haar verhaal die ik met mijn ideeën heb opgevuld.

Hermione

Het was niet goed. Het mocht niet. Bijna. Bijna had ik het gedaan. Bijna had ik hem gekust. Bijna. Maar wat was ik blij en opgelucht dat ik het niet gedaan heb! We zijn...collega's. Ja. Dat is het. Collega's. Ik kon dit niet doen, dit was vast niet wettelijk of zoiets. Er bestond vast wel een regel voor. Ik kon dit niet aandoen. Ik kon mezelf dit niet aandoen. Niet zo kort na...ik moest alles gewoon verwerken. Ik kon niet in bed duiken met de eerste de beste. En nou ja, hij was dan ook nog eens Dráco. Dit was zo fout. Op zoveel manieren was dit zo verkeerd.

En toch wilde ik het. Toch wilde ik hem zoenen met alle passie die ik in me had. Toch wilde ik hem alle hoeken van de kamer laten zien. Toch wilde ik het.

Maar ook niet. Het kon me van alles aandoen. Het kon ervoor zorgen dat allerlei dingen met me gebeurden en ik wílde het niet. Niet echt. Ik wilde gewoon de passie weer. Misschien...Nee. Ik moest het gewoon verwerken. Ik kon mezelf toelaten om met hem te lachen en misschien zelfs vrienden te worden...

Nee. Dat kon ik niet. Ik moest het gewoon verwerken.

Draco

Ze negeerde me en het was enorm duidelijk. Ik snapte niet waarom, maar het liet me in de steek. Zíj liet me in de steek. Het gelach was weg. Ze was niet eens dat bazige onderzoeksvrouwtje. Nee. Ze was echt weer Granger. Echt weer diegene die ik van een afstand dacht dat ze was. Ze was afstandelijk, onaardig, maar antwoordde wel. We praatten, maar half was ze er niet bij. Leefde ze ergens anders. Ze was afwezig en ik snapte niet waarom. Het voelde toch goed? Het was toch goed? Ze mocht het best van haarzelf afzetten wat ze voelde. Wat hij haar ook aangedaan had, zelfs zíj had het niet verdient.

En ik verbaaste me gewoon over hoe ik over haar sprak. Ík. Dráco Malfoy verdedigde haar. Beschermde haar. Had gevoelens voor haar. Natuurlijk had ik gevoelens voor haar. Ze waren altijd al sterk geweest. Ik wist het. Ik wíst het. En het pakte natuurlijk verkeerd uit. Dus toen ik haar de volgende keer sprak, sleurde ik haar mee. Naar de Kamer van Hoge Nood. En zoende haar.