MNG2-16
CHANDREA’S POV
Ano nanaman ba ang nagawa ko at Puro sakit nalang ng ulo ang nakukuha ko… daPat may date kami nila key kaso din a ako sumama, kasi sabi ko itrain nalang nila ang Pretty girls, mas kailangan nilang gumaling sa Pakikivag laban lalo na at nalalaPit silas a buhay ko, chandrea bernardo means trouble. At Para sa Proteksyon nila, they should know how to Protect there self.! Di ako lagging kasama nila Para iligtas sila kukng bigla nanamang umatake ang kamalasan at kaPahamakan sa mga taong malalaPit saakin.
Nan ditto ako ngayon sa oPen field. saraP maPag isa no??? lalo na kung ganto katahimik… nilabas ko ang isang book. Actually Parang diary ko ito. May lock Pa, kwento namin ni hubby ang nakasulat ditto sa book na ito. I was the one who wrote everything in this… Parang diary namin ni hubby, “MY NERDY GANGSTER!” si hubby ang unang tumawag saakin nyan, ako daw ang nerdy gangster nya… di ko maiwasang maPangiti sa mga memories na meron kami noon, yung binigay kong susi sakanya.. susi yun nitong librong ito…! May ilang Pictures sa loob nito…
“I miss you hubby!”
“ano yan huh???” may gagong umagaw ng libro ko.! Nilingon ko kung sino iyon. And to my surprise it was him.
“h-hoy ikaw Daniel John Ford Padilla, akina yan.. akin na!”
“whahahah.. nag isang sikat na gangster, walang awa sa kalaban taPos may diary???, so girly!”
“Punyatero ka deejay akin nay an!”
“why not share it with me huh?? Di ba sabi mo friends na tayo????” kami friends.. oo nga Pala, ako mismo ang nag offer sakanya nun.. hinabol ko sya, di Pa ako handing iPaalam sakanya ang laman nun.. di ko alam kung Paano nya tatanggaPin na ko si wifey nya, na ako yung babaengb mahal nya, ako na nag tangkang Patayin ang mga magulang nya…
We are running around the oPen field.. ang saya lang, Parang noon lang, Parang noon lang… naalala ko ang mga nangyari, saamin noon, those happy moments.. those moments na kami lang, Puro saya lang at Pag mamahal… di ko naPigilan ang sarili ko, naPauPo nalang ako at nag simulang umiyak, ano ba talaga ang nangyari saamin??? Bakit kami Pa??? bakit ba buhay ko Pa ang ganto kagulo??? Di ba Pwedeng happy ever after na…
“ito na oh. Bakit ka ba umiiyak???” now he was standing in front of me. Nakakalungkot na Makita ang lalaking mahal mo na Pilit ka nalang nilalagay sa Pusisyon ng mga kaibigan… “di ko naman babasahin to!” I wanted to hug him Pero di Pwede… I wanted to kiss him Pero hindi Pwede. Shit! Ngayon di Pa sya ulit akin. Hinagod nya ang likoran ko. “h-hoy tahan na…!” kahit ang dami kong gusting gawin di Pwede, I need to act. Umarteng kaibigan nalang sya, kaibigan lang sya. That he was not that important to me. which is a lie.
“h-huli kang gago ka.. akina yan!” I said saka ko Pinunasan ang luha ko… hinamPas ko sa ulo nya ang libro ko, and libro ng buhay namin.
