SALGIN-I ZOMBİ

Kısım 1 Bölüm 4 "İlk Mücadele"

  Ortaokuldaki arkadaşlarımı unutmuş gibiydim fakat beşi  hariç Nida , Nazar , Arda , Kaan ve Menderes onlar benim canlarımdı lisede ayrılacağımızı hatırladıkça hep üzülüyorduk. Hatta lise sınavında hepimiz aynı liseyi tercih edecektik "Ormanköy Anadolu Lisesi"ni. Kaan ile burada birlikte olmanın mutluluğu bile yeterliydi benim için. Ben onları tamamen unutmuştum acaba şuan neredeydiler?
Kaan'ı dürterek konuya daldım.                                                                                                                        "Kanka . Nazar , Nida , Menderes ve Arda nerede biliyor musun?"                                                           "Anıl , onları bizim buraya saklandığımız gün kantinde yemek yerken görmüştüm acaba başarmışlar mıdır?"

 Menderes ve Arda'nın odası bizim odanın çaprazındaydı. Nida ve Nazar'ın odası ise Kız Yatakhanesinde ikinci kattaki ilk odaydı.

"O zaman bu işi bugün beraber halledeceğiz değil mi? Hem odanın dışına çıkıp kantinden bir şeyler alırız birde Arda ve Menderes'in odasına bakarız."

İkisi de beni onayladı ve son hazırlıkları yaparak kapının önündeki yatakları kenara çektik. İlk olarak kapı deliğinden baktım bu sefer olduğu yerde yoktu. Yavaşça kapı kilidini açtım ardından kapıyı açarak boş ve sessiz koridora baktım. Koridorun sonunda duvar vardı yani o taraftan yamyam - zombi demek de yalan olmazdı - gelemezdi odaların kapıları da kapalıydı bu yüzden sadece sol tarafa odaklandık.
Didem'e döndüm.
"Sen burada kalacaksın kapıyı kapa ama kilitleme gözün kapı deliğinde olsun ki biz gelirken kapıyı açabilesin. Senin için uyar mı?"                                                                                                                          "Başka çarem mi var?!"

 Biz Kaan ile koridorda yavaşça ilerlemeye başladık. Koridorun sonuna yaklaştık ana kapı kapalıydı üst kata çıkan merdivenden bakmaya kalmadan merdivenin altından yamyam çıktı sanırım bizim kapımıza dayanan buydu. Komando bıçağımı cebimden çıkarttım. Sanki kalbim saniyede bin atıyordu o an. İlk defa bu kadar yaklaşmıştık.

Kaan'a döndüm.
"Sen onu biraz oyala bende arkasından gelip bıçağı sokmaya çalışayım."                                                                                                                                                                                                                                               Kaan onu oyalarken bende bildiğim tüm duaları okuyarak yamyama yaklaştım ve bıçağı şak diye geçirdim fakat çok kolay girmişti bıçak. Sanırım vücudu çürümeye başlamıştı. Aslında bunu yaptım ama sanki kendimi bir katil gibi hissediyordum. Fakat bu onun bir zombi olduğunu değiştirmez. Arkamızı sağlama almak için üst katı da kontrol edecektik zaten üst katta alt kata göre daha az oda var. Geçmek bilmeyen saniyeler ardından derin bir nefes verip içimi rahatlattım.                                                                                                                                                                          "Kaan, ilk mücadelemiz nasıldı?! Hadi üst katı da kontrol edip arkamızı sağlama alalım bir de diğer arkadaşlarımıza bakarız."

Kaan da başını onaylamak amacıyla salladı ve üst kata çıkmak için merdivenlere yöneldik. Üst kat çok boş görünüyor acaba odalara da tek tek bakmalı mıydık? Ama bu olaylar başladığında sabahtı bu yüzden herkes okuldaydı bakmaya gerek de yoktu.

"Bence buralara bakmaya gerek yok. Eğer olsaydılar hırıltılardan anlardık."                                              "Haklısın. Fazla mesai iyi olmaz şimdi."

Kaan ile beraber alt kata indik oda numarası "04" yazan odanın kapısını çaldık içeride zombi varsa gelsin ve hazırlıksız olmayalım diye. Kapıyı çaldıktan sonra yaklaşık yarım dakika bekledik kimse yoktu içeri girdik içerisi boştu. Odadaki yiyecekleri alıp kendi odamıza geçtik. Kapımızı tıklattık.                                                                                                                                                                            "Didem biz geldik." Dedik fakat kapı açılmadı biraz zorladık yine de açılmadı biz de dışarıda kalmaktansa oda "04"e girdik.