Ruthless

Chapter 6

▶ Freenses Jaina Gozon on the multimedia.

Chapter 6

JAINA'S POV

AS WE LEAVE Shan at the clinic, I immediately run towards Jerrymayah's place and I saw his death glare onto me. At nakakatakot ang mga iyon. I swear.

Malayo pa lang ako ay tanaw ko na ang masama niyang tingin. 10 minutes akong late sa usapan namin. Si Shan naman kasi eh! Nakakainis. -___- Ayan tuloy lagot ako nito.

NANG MAKARATING ako sa pwesto nila, humiwalay agad sa akin si Khrizia at umupo sa isang gilid. Kahit kailan talaga! 'Di man lang marunong sumuporta, waleya. -_-

'Di ko alam kung magsasalita ba ako o hihintayin ko siyang mauna.

Aish! Ako na nga! Kaasar talaga.

"Uh, Jerrymayah..." Shiz. Why do I sound like a young girl who's about to cry?! I hate it!

"Uh, I'm Sor––"

"Pick three weapons. Just like our moderator, I DON'T LIKE LATE COMERS." Nagulat ako nang pinutol niya ako sa pagsasalita at mas lalo kong ikinagulat ang lamig ng pakikitugo niya sa akin. Alam kong likas na sa kanya ang pagiging cold, pero ibang klase ngayon. He was like a silent monster in disguise.

I suddenly felt scared.

Teka pala, SINONG MAKAKALABAN KO?!

"Teka, sinong part––"

"I will be the one to test you. Don't dare to speak even a single word. I will not bother to keep your mouth shut... FOREVER."

And that hits me. Biglang nagsitayuan ang mga balahibo ko and it scares me like hell. Ibang iba talaga siya sa Jerrymayah na nakilala ko kahapon.

Sa sobrang takot ko, agad akong dumampot ng mga armas na magagamit ko. Nagpapanic ako. Nanginginig pa ang mga kamay ko sa takot.

Takot sa kanya...

Hindi ko alam kung anong kukunin ko. Parang walang pumapasok na kahit ano sa sistema ko. Kung ano nalang ang malapit sa akin ay yun ang pinagkukuha ko.

I ended up holding an automatic pistol, a bow and arrows and a small syringe that contains a blue liquid inside.

I put the syringe inside my shoes (which has a small pocket inside) And the bow and arrows on my back.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Kanina ay ang tapang tapang ko pa naman pero heto ako ngayon at nginig na nginig na sa takot.

I saw him picking a katana from the shelves of different knives.

Seriously? 'Yun lang ang gagamitin niya?

I felt a little hope. Medyo nabawasan ang kaba ko dahil hindi naman siya kumuha ng baril.

I saw him smirked and without any warning or a sign, he attacked me! Buti ay nakaiwas ako kaagad! That was close!

Muling sumibol ang kaba sa sistema ko. Rinig na rinig ang tunog ng paghampas ng katana sa hangin. Sa tingin ko ay 'pag natamaan ako no'n ay hati ang katawan ko.

I pointed out the gun into his left arm. Pinahalata ko talaga na sa bandang kaliwa ko siya babarilin, I was about to pull the trigger when he moved to his left side, para iwasan ang bala na tatama sa kaniya. YES! My plan is working!