Salgın Günlükleri [Eski]

Hayatta Kalma Rehberi- Part 2

125.Gün

 Şehrin 25-30 kilometre uzağında bir liman kasabasındaydık. İkimizinde biraz sakin bir yerlerde dinlenmeye ihtiyacı vardı. Deniz kenarında küçük bir yazlığı ev olarak tasarlamıştık.Bulduğumuz evi tahtalarla ve etraftan bulduğumuz metallerle barikat yapmıştık. Bir süre için o yaratıklardan uzaktık.

#Kural 3 :  Güvenli bölgen her zaman sakin ve az nüfuslu bir yerde olmalı.

  Vasily deniz kenarında korkulukların üstünden balık tutuyordu. Oldukça sakin ve huzurlu görünüyordu. Ben de sahil boyunca yürüyordum. Gün doğumu çok güzel görünüyordu. Güneşte yaşayabilseydik Dünyaya bakıp " Çok güzel bir yer olmalı " derdik. Gülümser ve kendimizi Dünyada hayal ederdik. Halbuki hiçbirşey dışından göründüğü gibi olmuyor. Vasily olay başlamadan önce askeri bir uçaktaymış. Uçak patlamada düşmüş. Tek kurtulan kendisiymiş. Benden farklı olarak herşeyi tek başına atlatmış birisi. Biraz uzaklaştıktan sonra arkamı dönüp yazlık eve doğru yürümeye başladım. Vasily oltasını suya batırmış, sakin, yorgun bir yaşlıyı andırırcasına başını eğip oturmuştu. Buradan uyanık olup olmadığını bile seçemiyordum. Sahil boyunca ona doğru yaklaşıp yanına gittim. Elimi onun omzuna koyduğumda bana bakıp hafifçe gülümsedi. Ben de yanına oturup sahili beraberce izledik.

 Sabah olduğunda Vasily ayağa kalktı. eve doğru yürümeye başladı. Ben de kalkıp arkasından takip etmeye başladım. Üstüne tahta çakılmış kapıyı açtı. Ardından ben de açıp içeri girdiğimde elinde bir kalem ile bir kağıt vardı. Kağıda bir kutu çizdi ardından bana gösterdi. Benim pek anladığım söylenemezdi. Üstüne siyah bir damla çizip karaladı. Resme biraz baktıktan sonra çizdiği şeyin Bir benzin bidonu olduğunu anladım. Ardından başımı olumlu bir şekilde salladım. Bu yazlığa yerleşirken limanda bir tekne bulmuştuk. Tekne başta çalışmamıştı ama Vasily görünüşe göre onu tamir etmişti. Ben başımı olumlu salladıktan sonra kağıda x15 işareti koydu. Önce biraz şaşırdım tabi. Bir tekneyi çalıştırmak için 15 bidon benzin biraz abartılıydı. Belliki öylesine bir yere gitmeyecektik. Vasily gideceğimiz yeri belirlemişti. Ben de onu takip edecektim. Yine de bu tekne işi güzeldi ve kurallarıma eklemek istedim.

#Kural 4 : Tekne, en güvenli yolculuk çeşididir. Kıyıya yakın gittiğin sürece...

126.Gün

Bidonları aramak için bütün kasabayı gezmeye başladık. Önceliğimiz güvenli olduğundan emin olduğumuz evlerdi. Ben aramayı sürdürürken bir markete denk geldim. bütün aramalarımıza rağmen sadece 2 bidon benzin bulmuştuk. Bulduklarımızı yazlık evde depoladık. Ardından tekrar dışarı çıktık. Aramalarımızda bu seferki önceliğimiz güvenliğinden emin olmadığımız küçük iki katlı evleri dolaştık. Hayatımızı tehlikeye atmamıza rağmen sadece bir bidon daha bulabilmiştik. Bu biraz hayal kırıklığı oldu. Çünkü kasabada bir sürü araba vardı ve bu arabaların bir yerden benzin alabilmesi gerekiyordu. Araştırmadan birşey kazanamacağımızı anladığımızda Akşama kadar kasabada bulduğumuz tüm araçlardaki benzinleri çekerek boş bidonlara doldurduk. Akşam olurken kontrol ettiğimizde toplamda 7 bidon benzinimiz vardı. Tabi yine yetersizdi. Eriyen mumun ışığı altında masanın üstündeki şehir haritasında kontrol etmediğimiz yerlere baktık. Ardından evin ikinci katındaki odalarımıza gidip yattık. Yorucu bir gündü..

127.Gün

sabah kalkıp aşşağı kata indiğimde vasily silahlarını ve ekipmanlarını hazırlıyordu. Beni fark ettiğinde dolaptan birkaç kurabiye aldı ve masanın önüne rasgele bir şekilde attı. Ben merdivenlerden inip sessizce masaya oturdum. Benim oturmamdan iki-üç dakika sonra o da oturdu. Kurabiyelerden birini açıp hızlıca yemeye başladı. Kurabiyeyi ağzına tıkıyor gibiydi. Bunları düşünürken ben de diğer kurabiyeyi açıp sessizce yemeye başladım. Yarısını yedikten sonra uzun süredir çalışmayan buzdolabından iki adet hazır meyve suyu çıkarttım. Bir tanesini masaya koydum. Tekrar karşısına oturup kurabiyelerimi yemeye başladım. Meyve suyumdan bir yudum alırken Vasily işaret parmağını haritanın üzerinde gezdirmeye başladı. Marketi işaret ettiğinde bir an duraksadım. Marketin etrafında yaratıklar olduğunu biliyorduk. İçerisi daha tehlikeli olmalıydı. Ama orada benzin bulacağımız kesindi. Markette dokunulmuş bir yer pek yoktu. Bazı yere düşenler dışında eşyalar yerinde duruyorlardı.