He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

13// we gaan uitendelijk toch wel dood

Pov Savanna

'Blijf achter me.' zeg ik en loop op de walkers af. Ik steek er een in het hoofd en hij valt op de grond. Violet dekt me van achter en zo banen we ons een weg door de walkers heen. Na een tijdje zijn de walkers allemaal dood.

Ik zie Violet uitgeput hijgen. 'Gaat het?' vraag ik. Ze knikt en we lopen verder. Ik kijk naar mijn enkel. Hij is dik, blauw en waarschijnlijk gekneusd. Mijn maag knort en ik ben erg vies. We zijn nu al weer een weekje verder. We zijn nog steeds op zoek naar Skyler en Aria. Ons eten is ondertussen op en ik heb nog maar zeven kogels.

'Sav ik denk dat we ze niet meer gaan vinden.' zegt Violet. 'Niet opgeven. Ze kunnen nog in leven zijn. Ze zijn een goed team samen.' zeg ik zacht. 'Ik moet nu echt wel wat eten want ik kan echt niet meer.' zegt Violet.

'Ja dat snap ik Vio maar het is even niet anders nu.' zeg ik zacht en loop door. 'Waarom is deze wereld zo kut? Waarom kunnen we ons niet gewoon veilig voelen? Waarom kunnen we niet ons normaal leven leiden verdomme.' roept ze boos. 'Ik snap je Violet maar op dit moment kan ik dingen niet beter maken dan dat ze zijn.' zeg ik zacht.

Ik ben bang dat ik Violet binnenkort kwijt ga raken. Ze doet steeds dommere dingen en denkt steeds vaker niet na voor dat ze iets doet. Dat kan haar dood worden. Dan kan ik haar niet beschermen want dan jaagt ze zichzelf de dood in. 'Vio we moeten praten.' roep ik naar haar. 'Wat?' snauwt ze boos.

'Als je zo door blijft gaan dan wordt dat dadelijk je dood. Je doet dingen zonder erbij na te denken. Weet je nog bij dat cafe? Wat als ik te laat was geweest? Dan hadden ze je gebeten en opgegeten. Dus je moet nu gaan nadenken, anders red je het niet in deze wereld.' roep ik boos. 'Het maakt toch niet meer uit Savanna, we gaan uiteindelijk toch wel dood.' roept ze.

'Staan we nou serieus ruzie te maken? Dit had ik mama niet beloofd. Ik zou je veilig houden weet je nog? Maar door die domme actie's van je kan dat wel heel snel afgelopen zijn.' schreeuw ik. 'Sav? We moeten gaan nu.' schreeuwt Violet. Ik kijk achterom en de walkers komen steeds dichterbij. Ze zijn op ons geschreeuw afgekomen.

Ik zet het samen met Violet op een lopen. Het gegorgel wordt luider en luider en het komt steeds dichter bij. Ik hink zo snel mogelijk weg. Ik schiet nog zes kogels op. Ik hoor Violet huilen en schreeuwen. Ik kijk om en de tranen beginnen over mijn wangen te biggelen. De walkers hebben haar. Haar geschreeuw dringt tot op het bot door en overal is bloed te zien. 'Nee.' schreeuw ik.

'Nee Violet.' huil ik. Ik zie hoe mijn kleinere zusje wordt verscheurd door de walkers. Ik richt mijn pistool en schiet haar door het hoofd. Mijn laatste kogel. Haastend ren ik weg. Weg van hier. Weg van alles. huilend schakel ik een aantal walkers uit.

Ik ren naar de weg. Hijgend richt ik mijn pistool op een jongen ook al zit er geen kogel meer in. 'Stop. Ik kom je redden.' zegt de jongen. Ik begin harder te snikken. 'Kom stap in de auto.' roept hij hard. Ik lijk even verdoofd maar ren dan naar de auto.

Ik stap in en een man achter het stuur start de auto en rijdt weg. Ik staar naar de hemel. Violet waarom Violet? Waarom haar? 'Wat is je naam?' vraagt de jongen. Nog steeds half verdoofd kijk ik uit het raam. 'Savanna.' antwoord ik zacht. 'Hoeveel walkers heb je gedood?' vraagt hij. Ik veeg de tranen weg. 'Te veel om te tellen.' beantwoord ik zijn vraag.

'Hoeveel mensen heb je gedood?' vraagt hij. 'Eentje.' zeg ik zacht. 'Waarom?' vraagt hij. 'Ik heb haar net uit haar lijden verlost.' zeg ik zacht en vecht weer tegen de tranen. 'Wat is er gebeurd?' vraagt de man achter het stuur. 'Ik had ruzie met mijn zusje, we schreeuwde en de walkers kwamen erop af. Ze.. ze hebben haar te pakken gekregen. Dus ik heb mijn laatste kogel door haar hoofd heen geschoten.' snik ik.

Het is even stil. 'Sorry voor het verlies.' zegt de jongen zacht en zo rijden we verder.

Mweh ik ben gemeen. Oeppss😂