33// snoepwinkel

286 15 0
                                    

Pov Savanna

We zijn nu zo'n twee maanden verder. De poort is gemaakt, alle walkers die beneden liepen zijn dood, de groente tuin is weer aan het groeien en we hebben weer nieuwe dieren. Alles gaat goed nu. Mijn schotwond is volledig geheeld en ik kan hem weer bewegen en dus ook weer schieten. Sinds kort ga ik alleen met Carl op pad en soms alleen met Skyler.

Mika kan ondertussen al een aantal liedjes spelen op de viool, Lizzie is gestopt met het voeren van de walkers en Aria kan het hier goed vinden. Iedereen is nu op zijn plek en weet wat zijn taak is. Het is een gezellige boel hier altijd. We eten altijd gezamenlijk en er is nu altijd wel iets te doen wat ik erg fijn vind.

'Vertel is wat over je zusje.' vraagt Mika. 'Oke dan, vooruit. Haar volledige naam is eigenlijk Violetta Elizabeth Anderson. Ze leek veel op jou. Ze was altijd erg lief en aardig en kon goed met andere opschieten.' zeg ik. 'Heb jij ook een tweede naam?' vraagt Lizzie. 'Ja mijn volledige naam is Savanna Marie-Jeanne Anderson.' zeg ik. 'Leuke naam.' plaagt Carl. 'Stop ik ben er totaal niet trots op.' lach ik. We schieten in de lach.

Iedereen heeft de pijn de afgelopen maanden dragelijk gemaakt. Ze hebben me er mee leren omgaan ook al blijft het lastig. Ik mis haar natuurlijk nog steeds maar ze is op een betere plek en ik weet zeker dat ze trots is. Allemaal. Mama, papa, Jayden(A/N jullie komen nog dingen over hem te weten:)), Julie en Violet.

'Jongens ik heb trouwens nog wat.' roep ik. Ik open het voor vakje van mijn tas en haal daar vier big cat repen uit. 'Maar dat was ons geheim.' roept Carl. 'Jammer joh, we delen. Dat is wel zo eerlijk.' zeg ik lachend. Ik verdeel de repen in stukjes en geef iedereen er eentje. Iedereen smult ervan. 'Dat was echt lekker.' roept Mika. 'Carl en ik gaan naar meer opzoek.' zeg ik. De afgelopen dagen hebben we ze verzameld en bewaard maar dit was een goed moment om te delen met iedereen.

'Jaaaa, ga nu.' roepen ze in koor. 'Ja ja we gaan al.' lacht Carl. Ik zwaai een lege tas over mijn schouder en stop mijn mes in mijn broekband en mijn pistool in het holster wat aan mijn broek hangt. Carl doet het zelfde. 'We zijn over een aantal uurtjes weer terug. Mika ga maar oefenen als je wilt, Lizzie jij kan Mika helpen en de rest kijkt of hij of zij nog wat kan doen.' zeg ik. 'Is goed Sav.' roept Mika en geeft me een knuffel.

Samen met Carl loop ik naar buiten. 'Weet je nog dat Michonne zei dat er in de buurt een snoepwinkel was? We kunnen daar naar toe gaan.' stelt Carl voor. 'Goed plan.' zeg ik en geef hem een kus. We lopen samen naar de poort. 'Waar gaan jullie naar toe?' vraagt Glenn. 'We gaan wat snoep zoeken voor de kinderen. Dat hebben ze wel verdient.' zeg ik. ' oke, over drie uur hier weer terug. Zie jullie dan. Doe voorzichtig.' zegt Glenn en opent voor ons de poort. We rennen er gauw door heen want tegenwoordig staat er bij het hek een grote groep walkers.

'Ze zei iets over bij het tankstation links, dan een eindje door lopen, dan kom je in een dorpje aan en dan moeten we maar op zoek.' zegt Carl. 'Laten we maar gauw gaan dan.' roep ik en zo lopen we naar het stadje.

'Kijk hier is het tankstation.' zeg ik. 'Dan moeten we hier links.' zegt Carl en we draaien links. 'Lief dat je dit voor de kinderen wilt doen.' zegt Carl. 'Ze verdienen het. Ja jij ook dus we houden wel wat repen achter.' zeg ik tegen Carl. Hij begint te lachen.

Na een tijdje zijn we bij het snoepwinkeltje. Ik veeg het stof van de ramen en zie dat er drie walkers binnen rond lopen. Carl trekt de deur open en zo steken we de drie walkers neer. 'Kijk dan hoeveel snoep.' roep ik. 'En big cats. En meer. Laten we de tassen vol stoppen.' zegt Carl. We stoppen de tassen vol. Als we klaar zijn, lopen we hand in hand weer naar de gevangenis.

He saved me ft Carl Grimes (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu