He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

4// together we can survive

Pov Savanna

Ik sein naar Skyler. Ze opent de deur en klopt met haar vuist tegen de deur. We wachten even en dan komen er een aantal walkers naar buiten. Ik pak er eentje bij de keel en steek hem door zijn hoofd. Hij valt in een gezakt op de grond in elkaar. De volgende trap ik op de grond en steek dan mijn mes in zijn oog. Ik hijg zachtjes.

De dode en rotende geur dringt mijn neus binnen. Toch went het nooit. Ik slik en loop naar binnen. 'Kamers checken.' roept Aria. Ik lach even. Zo'n klein meisje kan goed commando's geven. 'Ik kijk boven wel.' zeg ik. Ik stap voorzichtig naar boven en check de kamers. Ik hoefde maar een walker uit te schakelen.

'Veilig.' roep ik. 'Woonkamer ook.' roept Aria. 'Keuken is ook veilig.' roepen Skyler en Violet. Ik loop met twee trede tegelijk naar beneden. 'Wat hebben we nodig?' vraagt Skyler. 'EHBO spullen, eten, wapens en drinken.' zeg ik. Violet en Aria knikken en gaan opzoek in de woonkamer terwijl Skyler en ik de keuken doorzoeken.

'Kijk hier hebben we wat fruitrepen en wat bonen in blik.' zeg ik en haal het te voorschijn. 'Fruit in blik en een fles cola.' lacht ze. 'Omg dat heb ik zo lang niet gehad.' roep ik. We geven elkaar een high five en zoeken dan verder.

Na een tijdje lopen we met handen vol de woonkamer in. 'Wat hebben jullie gevonden?' vraagt Aria. 'Wat fruitrepen, bonen en fruit in blik, cola, wat flesjes water en wat koekjes.' zeg ik. 'Wat hebben jullie?' vraagt Skyler. 'EHBO doos, aspirines, een mes en nog wat andere medicijnen.' zegt Violet en propt het in haar tas. 'Oke goed volgende huis.' zeg ik en loop naar buiten.

'Kijk daar is een kleine wapen winkel.' fluistert Aria en wijst naar een winkel met een groot bord dat zegt 'gun store'. 'Ze hebben die vast al geplunderd maar we kunnen gaan kijken.' zeg ik. Ze stemmen in en met z'n alle lopen we ernaar toe. De ruiten zijn gebroken en overal ligt bloed. 'Daar in de hoek liggen nog kogels en pistolen.' zegt Violet zacht. Ik knik en loop er heen.

De planken kraken onder mijn voeten. Voorzichtig schuifel ik naar de achterste planken toe. Uit het niets springt er een walker op me. 'Sav kijk uit.' hoor ik Violet bezorgd roepen. Ik duw de walker van me af en steek hem in zijn hoofd. 'Dat ging net goed.' mompel ik en pak gauw de overgebleven pistolen. Ik prop ze in de tas en loop weer terug.

'Laten we die huizen nog doorzoeken en daarna gaan we weer terug naar dat ene huis.' zegt Skyler. Ik knik instemmend en zo lopen we door naar de volgende huizen. Mijn leven bestaat al twee jaar uit huizen plunderen en overleven. Eten wat er te eten valt en soms verhongeren. Walkers doden en maar doen alsof het niets is.

Maar dat is het niet. Ooit waren deze walkers ook mensen. Hadden een normaal leven, een gezin, kinderen en een dak boven hun hoofd. Tegenwoordig zijn ze alleen nog maar uit op mensen vlees. Ze eten je op als hongerige beesten die dagen lang heen eten hebben gehad. Je hebt geen tijd om er bij stil te staan. Je moet direct in actie komen of anders wordt je een van hen. Een van de doden.

'Hoe was het eigenlijk het leven op een boerderij?' vraagt Skyler. 'Het was er vrij rustig. Er waren nauwelijk walkers en we hadden eten genoeg. Echte honger kenden we niet. Samen met onze buren leefde we in onze boerderij. Maar op een dag kwam er een horde walkers voorbij. Ze beten mijn ouders waarna ik gedwongen was een kogel door hun hoofden te schieten. Violet en ik zijn via de achter kant het bos in gerend. Zo hebben we het overleefd. Ik heb beloofd Violet veilig te houden. En dat doen ik nu dus al twee jaar.' zeg ik.

'Wel heftig. We verliezen altijd wel iemand die we lief hebben. Ik weet hoe het voelt. Het voelt even plat gezegd echt kloten om zo iemand te verliezen.' zegt ze. 'Maar we hebben elkaar en daar gaat het om.' zeg ik.

'Inderdaad. Together we can survive.' zegt Skyler.