Amber's Pov
Papasok ako sa kumpanya ni Prince ngayon, derederetso lang akong naglakad papuntang elevator, may nakasabay pa akong babaeng napakaganda mukhang anghel. Tinitigan ko siya , nakakatibo ang ganda niya. Lumingon ito sakin at nginitian ako nito.
Sabay kami pumindot sa elevator ng mapansin kong pareho kami ng floor na pupuntahan. Napatawa na lang siya ng mahina.
Wala kaming imik sa loob ng elevator. Ako naman pasulyap sulyap sakanya. Napapangiti na lang siya kapag nahuhuli niya akong nakatingin sakanya. Nakakahiya tuloy.
"You look familiar" nakangiting sabi nito sakin. Naoayuko na lang ako dahil sa namumula ang mukha ko. Narinig ko ang pagtawa nito kaya napatingin ako sa kanya.
"Bakit ka ba nahihiya!" nakangiting sabi nito. Umiling ako ng bahagya saka ngumiti. Pagkabukas ng elevator nauna siyang lumabas at nilingon ako saka nginitian at nagpatuloy sa laglakad.
Nakita kong pumasok siga sa office ng ceo na walang katok. Ha? Close sila ni Prince?
Dahil sa glasswall ang office ng Ceo kitang kita kong magiliw na binati ng babae si Prince, ngumiti naman si Prince saka lumapit sa babae at niyakap. Luh? Ngayon ko lang atta siya nakitang ganyan ah? Sino ba yung babaeng yun?
Napaupo na lang ako sa upuan ko bilang secretary niya. Oo, pumapasok na ako sa opisina kaya lang wala talaga akong balak pumasok ngayon, kaya lang kailangan ko syang makausap pero mukhang busy siya sa pakikipag-usap sa iba. Nakaramdam tuloy ako ng inggit sa babae.
Mga ilang oras na silang naguusap sa loob at hanggang ngayon hindi pa sila lumalabas. Ano kayang ginagawa nila? Tumingin ako sa gawi nila kitang kita kong masaya silang tumatawa. Sana ganon rin siya saakin.
Naoaayis ako ng upo at konyareng may ginagawa ng makita kong palabas sila ng pinto. Pagkabukas ng pinto narinig ko ang tawanan nila. Ang sarap pa lang pakinggan ng tawa ni Prince, kaya lang hindi ako ang dahilan ng pagtawa niya.
"Hey" bati sakin ng babae. Nginitian ko lang siya.
"She look so familiar G." nakangiting sabi nito kay Prince.
"She's my wife." walang ganang sagot ko. Kumunot naman ang noo ng babae.
"You told us that she's already dead." naguguluhang tanong nito kay Prince. So yun pala ang sinabi niya? Hindi nga talaga ako hinanap nito dahil para sakanya patay na ako. Ganon na ba talaga siya kagalit sakin?
Nagshrug lang siya. "You better go now, Before Blake got mad" pilyong sabi ni Prince. May ganito siyang side? Bakit parang nailalabas niya yun lahat sa babaeng ito.
"Excuse me! Nagpaalam ako." nakangusing sabi nito. She's cute pero ano ba kasi talagang relasyon ng dalawang ito sa isa't isa?
Bumaling naman sakin ang tingin ng babae. "By the way, I'm Andrea! Uhm Cameron right? Minsan lang kasi tayo nagkita dati kaya hindi kita masyadong namukaan" nakangiting sabi nito. "By the way, I better go. And you" turo nito kay Prince. "You owe us an explanation" sabi nito saka sya nagumpisang mag lakad papuntang elevator.
"Why are you here? I thought you're not coming today, You're 6 hours late. Didn't they inform you that working hours start at 7:30 am? What time is it? Almost 2 in the afternoon!" singhal nito saakin.
"Gusto lang kitang makausap" nakayukong sagot ko.
"About?" walang ganang sagot nito.
"About what happened before you know" nahihiyang sagot.
"There's nothing to talk about. I don't want to talk about it." madiing sagot nito.
"But-----"
"Would you stop? Hindi ka ba nakakaintindi?!Sinabi ko na ngang ayokong pagusapan iyon e! Ang kulit mo, nakakasira ka ng araw. Would you just go home and clean the house, wash the dishes, do the laundry, and cook for me." galit na sigaw sakin nito.
"A-m I-i r-really your wife?" nakayukong tanong ko, naiiyak na ako. "It's m-ore like I'm a m-aid to you the-n a wi-fe" medyo garalgal na sagot ko sakanya.
Naglakad ako papuntang elevator, pagkabukas non ay pumasok ako agad. Nakita kong nandun pa rin siya sa kinatatayuan niya kanina.
Yumuko ako ng lumingon siya saakin, Ayokong makita niyang naiiyak ako baka magdiwang siya. Gustong gusto pa man niyang nahihirapan ako.
"Kung hindi mo ako iniwan, This won't happen. You made me like this" sabi nito bago sumara ang elevator.
Kasalanan ko ba talaga? Sana pala hindi na lang ako nabuhay ng maaksidente ako kung sisisihin ako sa mga bagay na hindi ko maalala. When will he believe me?
-
733 words
