Moja Mała Mate

#5

                         ~ALBERT~

Kiedy z Samem wszedłem do naszej sypialni, nasze księżniczki smacznie spały.
Sam delikatnie wziął na ręce swoją mate i wyszedł nie budząc jej. Przykryłem Amandę i położyłem się obok, tak zasnąłem obok mojej księżniczki.

~AMANDA~

Kiedy obudziłam się poczułam ciepło na brzuchu, kiedy otworzyłam oczy ujrzałam twarz Alberta który jeszcze smacznie chrapał. Postanowiłam wstać, więc podniosłam jego głowę umieszczając ją na materacu i wyszłam do kuchni, żeby zrobić śniadanko. Weszłam do kuchni i zaczęłam przygotowywać grzanki oraz sok z pomarańczy. No wiem, że powinny to robić omegi ale cóż kiedy skończyłam pracę zaniosłam tace do naszej sypialni i zostawiłam na szafce koło łóżka. Poszłam wykonać poranną toaletę, kiedy skończyłam poczułam mocniejszy zapach mojego przeznaczonego. Pewnie się obudził pomyślałam. 
I wyszłam ale go tam nie było...

~ALBERT~

Kiedy się obudziłem Amandy nie było przy mnie. Migiem wstałem ubierając się i wyszedłem jej szukać.

Sam Luna zaginęła, macie ją odnaleźć! Jeśli nie znajdziecie w ciągu godziny wykastruje was!

Robi się Albert.

Nie mogę uwierzyć że uciekła... Przecież było jej dobrze chyba...
Muszę ją szybko znaleźć.
Szukałem chyba już wszędzie na naszym piętrze i nic, za chwilę chyba wybuchnę ze złości jak mogła mi to zrobić...

~Amanda~

Kiedy wyszłam z łazienki ubrałam się w dres i wyszłam pobiegać wokół ogrodzenia. 
Jak już wyszłam zaczęłam biegać, ale po 2 godzinach biegania z przerwami byłam padnięta... Mam słabą kondycję, trzeba to poprawić (pomyślałam). 
Lepiej już wrócę, żeby się nie martwili i coś przekąszę. Kiedy wróciłam poszłam do kuchni, zrobiłam sobie kanapkę i usiadłam przy stole. W pewnym momencie do kuchni wszedł Albert, chyba mnie nie zauważył bo ciągle coś mruczał i szarpał się za włosy. 
Kiedy odwrócił się w moją stronę miałam wrażenie, że wstrzymał powietrze i w ułamku sekundy podbiegł do mnie wytrącając mi kanapkę z rąk.

Ej!!! Uważaj przez ciebie spadła mi kanapka!!

Gdzie ty byłaś!? Nie wiesz jak się martwiłem? \Myślałam że uciekłaś!!- powiedział zupełnie olewając moje zażenowanie...